PL
Artykuł opisuje relacje, które zachodzą w sztuce między takimi parami przeciwieństw, jak: wewnętrzne i zewnętrzne, biologiczne i mechaniczne, ukryte i jawne, zarejestrowane i przedstawiane – na przykładzie nowatorskiej techniki wykonywania filmu animowanego, opracowanej przez Juliana Antonisza (tzw. Non camera). Zgodnie ze sformułowana przez McLuhaną doktryną o środku przekazu, którego treścią jest inny środek przekazu, artykuł skupia się na formalnych aspektach filmu, w których akcentowane jest znoszenie się wspomnianych przeciwieństw. Animacja Antonisza, której estetykę wyznacza technika non camera, staje się w takim ujęciu środkiem przekazu, którego treścią jest sztuka transgresji.
EN
This article examines the relationships in art between oppositions such as: inside/outside, biological/mechanical, unseen/seen, recorded/shown which appear in the original technique of performing animation directly on film: non-camera by Julian Antonisz. According to McLuhan’s theory of the medium whose content is another means of communication, this contribution analyzes the formal aspects of Antonisz’s film which emphasize the Aufhebung of the oppositions under discussion. The aesthetics of this film which is constituted by a non camera animation technique becomes a medium whose content is the art of transgression.