Zapomniany geniusz. Prof. Marian Mazur i jego szkoła cybernetyki

• Authors: Pawlak Andrzej
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Prof. Marian Mazur (1909–1983) był inżynierem elektrykiem, specjalistą w zakresie elektrotermii oraz twórcą polskiej szkoły cybernetyki. Jest autorem dwóch pionierskich w skali światowej teorii: Cybernetycznej teorii układów samodzielnych (1966) i Jakościowej teorii informacji (1970). W pracy Cybernetyka i charakter (1976) odniósł teorię systemów autonomicznych (tj. takich, które mają zdolność sterowania i przeciwstawiania się utracie tej zdolności) do człowieka będącego przykładem systemu autonomicznego i zdefiniował jego charakter jako zespół sztywnych parametrów sterowniczych. Parametry te nie poddają się wpływom otoczenia, z wyjątkiem oddziaływań niszczących. Oznacza to, że charakter człowieka jest nieprzerabialny, a w konflikcie charakteru z sytuacją należy zmienić sytuację. Jest to podejście odmienne od przyjętego w psychologii. Analizując sposoby przetwarzania przez system autonomiczny materii, energii i informacji, Marian Mazur wyodrębnił pięć rodzajów ludzkich charakterów, porządkując je w kolejności od przewagi rozpraszania nad gromadzeniem do ich gromadzenia. Znajomość zasad rządzących postępowaniem każdego z charakterów pozwala przewidzieć zachowanie ludzi o danym charakterze w każdej sytuacji i umożliwia wskazanie im takiego obszaru działalności, w którym będą odnosić największe sukcesy. Cybernetyczna teoria charakterów ma zatem szerokie możliwości stosowania jej w oświacie, psychologii oraz teorii organizacji i zarządzania jako metoda ułatwiająca podejmowanie decyzji optymalnych.

Keywords

PL

cybernetyka; cybernetyczna teoria charakterów; system autonomiczny; jakościowa teoria informacji

• Publisher: Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
• Journal: e-mentor
• Year: 2020
• Issue: 5 (87)
• Pages: 5-14

Contributors

author

Pawlak Andrzej

References

• Mazur, M. (1999). Cybernetyka i charakter. Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości im. Bogdana Jasińskiego w Warszawie.
• Mazur, M. (1983). Homeostaza społeczna. W M. Pęcherski i J. Tudrej (red), Procesy samoregulacji w oświacie. Problemy homeostazy społecznej (s. 107-115). PWN.
• Mazur, M. (1981). Zagadnienie prawdy w nauce. Zeszyty Naukowe Stowarzyszenia PAX, 1(30), 79-92.