PL
WIZUALNE I WERBALNE RELACJE WE WSPOMNIENIACH ANNIE LEIBOVITZ I SALLY MANN Najnowsze badania związków literatury z fotografią wskazują na istotne przesunięcia: literatura nie jest już hegemonem wykorzystującym motyw fotografii czy poszczególne obrazy fotograficzne. Rozpoznania François Bruneta (Photography and Literature) dostarczają poważnych argumentów świadczących o owocnym przyswajaniu literatury przez fotografię i ewolucji hybrydycznych mediów, w których ani fotografia, ani literatura nie są centralnymi figurami. W artykule Wizualne i werbalne relacje we wspomnieniach Annie Leibovitz i Sally Mann analizuję najnowsze projekty autobiograficzne dwóch amerykańskich artystek-fotografów, w których problematyka interakcji fotografii i literatury jako mediów dokumentu osobistego została wyeksponowana w sposób wielowymiarowy. Sally Mann, absolwentka kierunku „creative writing”, koncentruje uwagę nie tylko na kreowaniu narracji wokół własnych, dobrze znanych portretów. Tworzy również znakomity komentarz krytyczny projektujący możliwe rozumienia zależności pomiędzy słowem a obrazem fotograficznym w narracji fotografa-pisarza-krytyka w dobie tzw. „memoir boom” w USA. Wykorzystanie odniesień literackich w fototekście Pilgrimage Annie Leibovitz demonstruje przyległość tropów literackich w pracach fotograficznych, realizowanych jako intymne próby oswajania świata. W konkluzji stwierdzam, iż współczesne narracje autobiograficzne fotografów sytuujące się pomiędzy literaturą i fotografią stanowią specyficzny obszar użycia rosnącego potencjału strategii relacyjnych.