The Change of HbA1C Parameters and the Body Mass Index in Diabetes Treatment Cycle Depending on the Frequency of the Undertaken Physical Activity Program

• Authors: Katarzyna Sygit , Marian Sygit , Jerzy Eider

Title variants

PL

Zmiana parametrów HbA1C i wskaźnika masy ciała (BMI) w cyklu leczenia cukrzycy w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych

RU

Изменение параметров HbA1C и индекса массы тела по ходу лечения диабета в зависимости от частотности обращения к программе физической активности

• Languages of publication: PL EN RU

Abstracts

PL

Cukrzyca traktowana jest jako zespół chorób metabolicznych, co w świetle dzisiejszej wiedzy istotnie wpływa na zmianę strategii leczenia tej choroby. Ćwiczenia fizyczne stały się nieodzownym elementem w leczeniu cukrzycy typu 2. Celem niniejszej pracy jest ocena zmian poziomu HbA1C oraz BMI w zależności od częstotliwości podejmowania programu ćwiczeń fizycznych (ćwiczenia wykonywane codziennie, ćwiczenia wykonywane co drugi dzień) w procesie leczenia cukrzycy. Badaniom poddano osoby w wieku 48-75 lat. Ogółem badaniami objęto 82 pacjentów, których podzielono na dwie grupy. W pierwszej stosowano opracowany program ćwiczeń fizycznych codziennie, a w drugiej co drugi dzień. W obu grupach jednorazowe zajęcia trwały 35 minut. Po dokonaniu analizy różnic między badanymi grupami stwierdzono, że między kobietami z poszczególnych grup nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05) w analizie średniej wartości wskaźnika BMI. Podobnie u mężczyzn, badani z I i II grupy pod względem średniej wartości wskaźnika BMI nie różnili się istotnie statystycznie (p>0,05). Natomiast analizując średnią wartość wskaźnika HbA1C po zakończeniu badań stwierdzono, że ani pomiędzy kobietami z poszczególnych grup, ani pomiędzy mężczyznami nie odnotowano istotnych statystycznie różnic (p>0,05). Wnioski z badań: nie wykazano zależności poziomu wskaźników BMI i HbA1C od częstotliwości ćwiczeń; pacjenci objęci zastosowanym leczeniem wraz z kontrolą ćwiczeń fizycznych i ścisłą kontrola lekarską po zakończeniu badań uzyskali subiektywną poprawę kliniczną i motywację do kontynuowania ćwiczeń fizycznych.

EN

Diabetes is treated as a set of metabolic diseases, which, in light of today’s knowledge, significantly influences the change in the treatment strategy of this disease. Physical exercise has become an indispensable component in the treatment of type 2 diabetes. The aim of this paper is to assess changes in HbA1C level and BMI, depending on the frequency of the workout scheme (daily exercises vs. every other day) in the process of diabetes treatment. The research was carried out on a sample of subjects aged 48-75. 82 patients, divided into two groups, took part in the research. In Group I, the workout program was applied daily, while in Group II – every other day. In both groups the session length was 35 minutes. After the analysis of differences between the groups, it was ascertained that no statistically significant differences (p>0.05) in the analysis of the BMI mean value can be observed between the women from both groups. Similarly, men from Group I and II did not exhibit any statistically significant differences (p>0.05) as far as the mean value of the BMI was concerned. While analyzing the mean value of HbA1C after completing the research, no statistically significant differences (p>0.05) were found between men and women from the respective groups. Conclusions from the study were as follows: no relation between BMI and HbA1C level, and the frequency of exercises was found; patients who participated in the treatment accompanied by physical activity control and close medical supervision, obtained clinical improvement and gained mobilization to undertake physical activity after the study was complete.

RU

Диабет считают группой метаболических заболеваний, что в свете нынешних знаний существенно влияет на изменение стратегии лечения этой болезни. Физические упражнения стали неотъемлемым элементом в лечении диабета второго типа. Цель статьи – дать оценку изменений уровня HbA1C и ИМТ в зависимости от частотности обращения к программе физических упражнений (упражнения, выполняемые ежедневно, упражнения, выполняемые каждый второй день) в процессе лечения диабета. Обследовали лиц в возрасте 48-75 лет. В общем обследовали 82 пациента, которых разделили на две группы. В первой применяли разработанную программу ежедневных физических упражнений, во второй же – каждый второй день. В обеих группах одноразовые упражнения продолжались 35 минут. После проведения анализа отличий между обследуемыми группами констатировали, что между женщинами из отдельных групп не отметили статистически существенных отличий (p>0,05) в анализе средней величины показателя ИМТ. Так же у мужчин обследуемые из I и II группы не отличались существенно статистически друг от друга по среднему значению ИМТ (p>0,05). Анализируя же среднее значение индекса HbA1C после завершения обследований от- метили, что ни между женщинами из отдельных групп, ни между мужчинами не отметили статистически существенных отличий (p>0,05). Выводы из обследований: не установлена зависимость уровня показателей ИМТ и HbA1C от частотности упражнений; пациенты, охваченные примененным лечением, наряду с контролем за физическими упражнениями и четким врачебным контролем после завершения обследований обрели субъективное клиническое улучшение и мотивировку для продолжения физических упражнений.

Keywords

PL

ćwiczenia fizyczne; cukrzyca; choroba przewlekła; styl życia

EN

physical activity; diabetes; chronic disease; lifestyle

RU

физические упражнения; диабет; хроническая болезнь; образ жизни

• Publisher: Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur
• Journal: Handel Wewnętrzny
• Year: 2017
• Issue: 4 (369) Tom I
• Pages: 412-424

Contributors

author

Katarzyna Sygit

• Uniwersytet Szczeciński

author

Marian Sygit

• Uniwersytet Szczeciński

author

Jerzy Eider

• Uniwersytet Szczeciński

References

• Ahren B. (2000), Autonomic regulation of islet hormone secretion- implications for health and disease, “Diabetologia”, No. 43(4), DOI:10.1007/s001250051322.
• Alkhateeb H., Chabowski A., Glatz J.F., Luiken J.F., Bonen A. (2007), Two phases of palmitate-induced insulin resistance in skeletal muscle: impaired GLUT4 translocation is followed by a reduced GLUT4 intrinsic activity, “American Journal of Physiology Endocrinology and Metabolism”, No. 293(3), DOI:10,1152/ajpendo.00685.2006.
• Attvall S., Fowelin J., von Schenck H., Smith U., Lager I. (1992), Insulin-antagonistic effects of pulsatile and continuous glucagons infusions in man — a comparison with the effect of adrenaline, “Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism”, No. 74(4), DOI :10.1007/978-3-642-61150-6.
• Bassuk S.S., Manson J.E. (2005), Epidemiological evidence for the role of physical activity in reducing risk of type 2 diabetes and cardiovascular disease, “Journal of Applied Physiology”, No. 99(3), DOI:10,1152/japplphsiol.00160.2005.
• Beeson M., Sajan M.P., Gomez Daspet J., Luna V., Dizon M., Grebenev D., Powe J., Lucidi S., Miura A., Konoh Y., Standaert M., Yeko T., farese R. (2003), Defective activation of protein kinase C-zeta by insulin and phosphatidylinositol-3,4,5- (PO4)3 is defective in muscle in type 2 diabetes and impaired glucose tolerance: amelioration by rosiglitazone and exercise, “Diabetes”, No. 52(8), http://dx.doi.org/10.2337/diabetes.52.8.1926.
• Berger M., Hagg S., Ruderman N.B. (1975), Glucose metabolism in perfused skeletal muscle. Interaction of insulin and exercise on glucose uptake, “Biochemical Journal”, No. 146(1), DOI: 10,1042/bj1460231.
• Berger M., Kemmer F.W., Becker K., Herberg L., Schwenen M., Gjinavci A., Berchtold P. (1979), Effect of physical training on glucose tolerance and on glucose metabolism of skeletal muscle in anaesthetized normal rats, “Diabetologia”, No. 16(3), DOI: 10.1007/BF01219795.
• Boule N.G., Haddad E., Kenny G.P., Wells G.A., Sigal R.J. (2002), Effects of exercise on glycemic control and body mass in type 2 diabetes mellitus: a meta-analysis of controlled clinical trials, “Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports”, No. 12(1), DOI:10.1034/j.1600-0838.2002.120111_3.x
• Coggan A.R., Spina R.J., Kohrt W.M., Holloszy J.O. (1993), Effect of prolonged exercise on muscle citrate concentration before and after endurance training in men, “American Journal of Physiology”, No. 264(2), http://dx.doi.org/10.2323/ajp08-9354.
• Corpeleijn E., Feskens E.J., Jansen E.H., Mensink M., Saris W.H., Blaak E.E. (2007), Lifestyle intervention and adipokine levels in subjects at high risk for type 2 diabetes: the Study on Lifestyle intervention and Impaired glucose tolerance Maastricht (SLIM), “Diabetes Care”, No. 30(12), http://dx.doi.org/10.2337/dc07-0457.
• Davis T.M., Millns H., Stratton I.M., Holman R.R., Turner R.C. (1999), Risk factors for stroke in type 2 diabetes mellitus: United Kingdom Prospective Diabetes Study (UKPDS) 29, “Archives of Internal Medicine”, No. 159, DOI: 10.1001/archinte.159.10.1097.
• DeFronzo R.A., Ferrannini E. (2006), Regulation of intermediatory metabolism during fasting and feeding, “Elsevier Philadelphia”, No. 1015-1044. http://dx.doi.org/10.2337/e09-9028.
• Del Canizo-Gomez F.J., Moreira-Andres M.N. (2004), Cardiovascular risk factors in patients with type 2 diabetes. Do we follow the guidelines?, ”Diabetes Research and Clinic Practice”, No. 65(2), http://dx.doi.org/j.diabres.2003.12.002.
• Figueroa A., Baynard T., Fernhall B., Carhart R., Kanaley J.A. (2007), Endurance training improves post-exercise cardiac autonomic modulation in obese women with and without type 2diabetes, “European Journal of Applied Physiology”, No. 100(4), DOI: 10.1007/s00421-007-0446-3.
• Gary W.C., Kitt F.P., Krssa M., Jun S. (1999), Impaired Glucose Transport as a Cause of Decreased Insulin-Stimulated Muscle Glycogen Synthesis in Type 2 Diabets, “The New England Journal od Medicine”, No. 341(2), DOI:10.1056/NEJM199907223410404.
• Kirk A., Mutrie N., MacIntyre P., Fisher M. (2004), Effects of a 12-month physical activity counselling intervention on glycaemic control and on the status of cardiovascular risk factors in people with type 2 diabetes, “Diabetologia”, No. 47(5), DOI: 10.1007/s00125-004-1396-5.
• Kurpas D., Czech T., Mroczek B. (2012), The quality of life of patients with diabetes – importance of complications, “Family Medicine & Primary Care Review”, No. 14(2).
• Nowak M.A., Troszczyńska N., Forjasz J., Nowak L. (2010), Chosen aspects of lifestyles of physically active women aged 45-59 and 60-74, “Health Problems of Civilization”, No. 10(3).
• Segel S.A., Paramore D.S., Cryer P.E. (2002), Hypoglycemia-associated autonomic failure in advanced type 2 diabetes, “Diabetes”, No. 51(3), http://dx.doi.org/10.2337/diabetes.51.3.724.
• Szybiński Z. (2001), Polskie Wieloośrodkowe Badania nad Epidemiologią Cukrzycy (PWBEC) 1998- 2000, „Polskie Archiwum Medycyny Wewnętrznej”, nr 106(3).
• Turner R.C., Millns H., Neil H.A., Stratton I., Manley S., Matthews D.R., Holman R. (1998), Risk factors for coronary artery disease in non-insulin dependent diabetes mellitus: United Kingdom Prospective Diabetes Study (UKPDS: 23), “BMJ”, No. 316, http://dx.doi.org/10.1136/bmj.316.7134.823.
• Yokoyama H., Emoto M., Fujiwara S., Motoyama K., Morioka T., Koyama H., Shoji T., Inaba M., Nishizawa Y. (2004), Short-term aerobic exercise improves arterial stiffness in type 2 diabetes, “Diabetes Research and Clinical Practice”, No. 65(2), http://dx.doi.org/10.1016/ j.diabres.2003.12.005.