W parku sekwoi. Hitchcock/Marker/Godard

• Authors: Kita Barbara

Title variants

EN

In a Sequoia Park: Hitchcock/Marker/Godard

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Tekst stanowi refleksję na temat wzajemnych relacji Hitchcocka, Markera i Godarda. Główną ideą artykułu jest dostrzeżenie istotnego wpływu tego pierwszego na obu francuskich artystów, który w proponowanym ujęciu przejawia się w oddziaływaniu Zawrotu głowy (1958) na Pomost (1962), Bez słońca (1983) oraz Immemory (1997) Markera, a także na Nową falę (1990) i Historie kina (1988-1998) Godarda. Autorka zauważa, że francuscy reżyserzy wykorzystali ten sam film Hitchcocka, ale w nieco odmienny sposób. Obaj zaakcentowali uniwersalność opowieści o pamięci/zapominaniu oraz docenili kunszt twórcy thrillera, który był doskonałym, czułym na obraz stylistą. Jednak każdy z nich na swój sposób kreował postać Hitchcocka w swych dziełach. Marker podkreślał umiejętność manipulowania czasem i przestrzenią, doskonałość niemal ascetycznej formy zawartej w Hitchcockowskich prostych obrazach. Godard polegał zaś na Hitchcocku jako na mistrzu kina, następcy wielkich malarzy, który wywierał na publiczność ogromny wpływ dzięki umiejętności opowiadania filmowych historii obrazami.

EN

The text is a reflection on the relationship between the filmmakers mentioned in the title: Hitchcock, Marker, and Godard. The main idea of the article is to see the significant influence exerted by the British director on the French artists, which is manifested in the proposed approach primarily in the impact of Vertigo (1958) on Marker’s La Jetée (1962), Sans Soleil (1983), and Immemory (1997), as well as on Godard’s Nouvelle vague (1990) and Histoire(s) du cinéma (1988-1998). It is worth noting that each of the French directors uses the same Hitchcock's film in a slightly different range. Both emphasize the universality of the story of memory/forgetfulness and appreciate the craftsmanship of the father of the thriller – an excellent stylist who was sensitive to the image. Each of them, however, created the figure of Hitchcock in their works in a different way. Marker particularly emphasized the ability to manipulate time and space, the perfection of the almost ascetic form contained in Hitchcock’s simple images. Godard, in turn, relied on Hitchcock as a master of cinema, successor to great painters, who exerted great influence on the audience thanks to his ability to tell stories by means of film images.

Keywords

PL

Alfred Hitchcock; Chris Marker; Jean-Luc Godard; pamięć; obraz

EN

Alfred Hitchcock; Chris Marker; Jean-Luc Godard; memory; image

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Kwartalnik Filmowy
• Year: 2021
• Issue: 115 Film formy, film treści
• Pages: 62-80

Contributors

author

Kita Barbara

• Uniwersytet Śląski

• https://orcid.org/0000-0003-3616-9863

References

• Aumont, J. (2002). Les théories des cinéastes. Paris: Nathan Cinéma.
• Bellour, R. (1990). L’Entre-Images. Photo, cinéma, vidéo. Paris: La Différence.
• Bellour, R. (1999). L’Entre-Images 2. Mots: images. Paris: P.O.L – Traffic.
• Bergala, A. (1999). Nul mieux gue Godard. Paris: Collections Essais – Cahiérs du Cinéma.
• Brancaleone, D. (2012). The Interventions of Jean-Luc Godard and Chris Marker into Contemporary Visual Art. Vertigo, (30). https://www.closeupfilmcentre.com/vertigo_magazine/issue-30-spring-2012-godard-is/the-interventions-of-jean-luc-godard-and-chris-marker/
• Burgin, V. (2008). La marque de Marker. W: A. Habib, V. Paci (red.), Chris Marker et l’imprimerie du regard (ss. 17-32). Paris: L’Harmattan.
• Copik, I. (2019). Topografie suspensu w filmach Alfreda Hitchcocka. W: B. Frydryczak, M. Salwa (red.), Krajobraz i doświadczenie (ss. 159-176). Łódź: Przypis.
• Copik, I. (2020). Geografie filmowe Alfreda Hitchcocka. W: B. Kita, M. Kempna-Pieniążek (red.), Filmowe pejzaże Ameryk (ss. 59-77). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
• Dubois, P. (2006). „La Jetée” de Chris Marker ou le cinématogramme de la conscience. Théorème, (6), ss. 9-45.
• Godard, J.-L. (1985). Jean Luc Godard par Jean-Luc Godard. Paris: Cahiers du Cinéma – Editions de l'Etoile.
• Godard, J.-L. (1998). Jean-Luc Godard par Jean-Luc Godard, tome 2, 1984-1998. Paris: Cahiers du Cinéma – Editions de l'Etoile.
• Haroudin, F. (2007). Le cinématographe selon Godard. Introduction aux „Histoire(s) du cinéma” ou réflexion sur les temps des arts. Paris: L’ Harmattan.
• July, S. (1980). Entretiens. Libération, (2), ss. 54-63.
• Laborde, B. (2008). Du mémorial au mémoriel: hommages et tombeaux dans l’œuvre de Chris Marker. W: A. Habib, V. Paci (red.), Chris Marker et l’imprimerie du regard (ss. 133-146). Paris: L’Harmattan.
• Loska, K. (2002). Hitchcock – autor wśród gatunków. Kraków: Rabid
• Lowy, V. (2017). Rive droite, rive gauche: face à la „Nouvelle Vague”. W: K. Feigelsom (red.), Cinémaction, (165), ss. 54-63.
• Manovich, L. (2006). Język nowych mediów (tłum. P. Cypryański). Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Niney, F. (2006). L’éloignement des voix répare en quelque sorte la trop grand proximité des plans. Theoreme, (6), ss. 101-110.
• Mościcki, P. (2010). Godard. Pasaże. Kraków: Korporacja Ha!art.
• Perniola, I. (2008). Atlas loci. Pérégrinations à travers la géographie markérienne. W: A. Habib, V. Paci (red.), Chris Marker et l’imprimerie du regard (ss. 115-131). Paris: L’Harmattan.
• Pitrus, A., Helman, A. (2008). Podstawy wiedzy o filmie. Gdańsk: słowo/obraz terytoria
• Russell, C. (2008). Sans soleil: les infirmités du temps. W: A. Habib, V. Paci (red.), Chris Marker et l’imprimerie du regard (ss. 101-113). Paris: L’Harmattan.
• Scemama, C. (2006). „Histoire(s) du cinéma” de Jean-Luc Godard. La force faible d’un art. Paris: L’Harmattan.
• Valkola, J. (2017). Sans soleil: une phénoménologie des apparences. Cinémaction, (165), ss. 140-148.