Orbitas omni fugienda nisu – rozważania Publiusza Papiniusza Stacjusza o rodzinie rzymskiej

• Authors: Marzena Dyjakowska

Title variants

EN

Orbitas omni fugienda nisu – Publius Papinius Statius’ Remarks on Roman Family

RU

Orbitas omni fugienda nisu – соображения Публия Папия Стация о римской семье

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł poświęcony jest analizie rozważań Stacjusza na temat małżeństwa i rodziny. Sylwa 4,7, dedykowana jest Wibiuszowi Maksymusowi z okazji narodzin syna po pewnym czasie oczekiwania na potomstwo. Refleksja poety na temat losu osoby bezdzietnej przywodzi na myśl liczne zagadnienia prawa spadkowego, jak kolejność dziedziczenia, a także organizacja pogrzebu, w tym jego koszty. Celem Sylwy 4,8 jest uświetnienie urodzin trzeciego dziecka Juliusza Menekratesa, choć adresat utworu już wcześniej otrzymał od cesarza przywilej trojga dzieci – ius trium liberorum. Sam poeta nie miał własnego potomstwa, lecz rzeczywiście bezdzietny poczuł się po utracie chłopca, prawdopodobnie syna swych wyzwoleńców, którym się opiekował (Sylwa 5,5). Żonie Klaudii poświęcił Sylwę 3,5, namawiając ją do rezygnacji z przeprowadzki z Neapolu do Rzymu. W utworze tym poeta zwrócił uwagę na moralny obowiązek (fides) szukania przez małżonków kompromisu, a pochwała rodzinnego miasta służy podkreśleniu tradycyjnych rzymskich wartości, także rodzinnych.

EN

The main aim of this paper is to investigate the Statius’ remarks on marriage and family. The theme of Silvae 4,7, dedicated to Vibius Maximus, are congratulations on the birth of a child after some years of childlessness. The poet’s remarks on situation of childless person reminds many institutions of hereditary law, especially order of succession, and also arrangement of funeral and its expenses. In Silvae 4,8 the poet is to celebrate the birth of Julius Menecrates’ third child, although the father had been honoures by the Cesar with a privilege of three children (ius trium liberorum). The poet himself was childless, but he felt himself so after the death of a boy he had taken care of, perhaps a son of his freedmen (Silva 5,5). To the poets’wife, Claudia, Silvae 3,5 is dedicated. The purpose of this poem is to urge her to consent to their retirement to Naples instead of the removal to Rome. The praise of Naples, the city of Statius’ birth, serves to reveal a connubial harmony, the moral obligation (fides) which binds man and wife and traditional Roman values.

RU

В статье анализируется соображение Стация по теме супружества и семьи. Сильва 5,7 посвящена Максимусу Вибию в честь рождения его сына, через некоторое времья ожидания потомства. Размышления поэта о судьбе бездетного человека заставляют вспомнить многие проблемы закона о наследии, таких как: порядок наследственной процедуры, а также организации похорон, включая расходы. Целью Сильвы 4,8 есть чествование рождения третьего ребьенка Юлия Менекрата, хотя адресат сочинения уже раньше получил от императора привилей на троих детей. Сам поэт не имел личного потомства, но действительно бездетным почувствовал себя после потери мальчика, вероятно, сына его вольноотпущенников, которым заботился (Сильва 5,5). Жене Клавдии посвятил Сильву 3,5, убеждая ее отказаться от переезда из Неаполя в Рим. В этом сочинении поэт обратил внимание на моральный долг искания супругами компромиса, а хвала родного города служит подчеркиванием традиционных римских ценностей, также семейных.

Keywords

PL

prawo rzymskie; Stacjusz; rodzina rzymska

EN

Roman law; Statius; Roman family

RU

римский закон; Стаций; римская семья

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Studia Prawnicze KUL
• Year: 2014
• Issue: 1 (57)
• Pages: 7-22

Contributors

author

Marzena Dyjakowska