PL
Profesor Anna Różycka Bryzek, pisząc po raz pierwszy o freskach w Kaplicy Świętokrzyskiej w roku 1968, w zobrazowanym tam wielowątkowym programie rozpoznała główną myśl eschatologiczną z jej oczywistym odniesieniem do funkcji grobowej Kaplicy1. Jednak nie łączyła tego jeszcze z wyobrażeniem Matki Boskiej Znamienie adorowanej przez dwa anioły, któremu w tym pierwszym tekście poświęciła niewiele miejsca. Dopiero, gdy najnowsze odsłonięcia konserwatorskie dopełniły część malowideł jakże ważkim przedstawieniem Czuwającego Emmanuela, wybijając na plan pierwszy całościowo odtąd widziany wraz z napisem fundacyjnym wątek zbawienia, powróciła po latach do tej pierwszej myśli w nowymjuż treściowo ujęciu. I tak, tym ostatnimjuż, publikowanym pośmiertnie tekstem jak klamrą spięła całość swych badań nad malarskimi fundacjami Jagiellonów.