Umiejętności społeczne narzędziem dowódcy. Rozważania teoretyczne

• Authors: Orzyłowska Anna

Title variants

EN

Social skills as a leadership instrument. Theoretical considerations

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Szczegółową analizę właściwości charakterystycznych dla umiejętności społecznych, należy opierać na teorii M. Argyle’a, który prezentował je również jako proces. Spostrzegł on również analogię między umiejętnościami społecznymi a umiejętnościami motorycznymi. Tak szczegółowa i wielostronna analiza umiejętności społecznych podkreśla ich znaczenie w życiu społecznym, przede wszystkim w takich obszarach, w których relacje międzyludzkie nabierają wymiaru służbowego w instytucjach zhierarchizowanych. Dlatego też wydaje się zasadne, aby problematyka społeczna, ze szczególnym wskazaniem na umiejętności społeczne, znajdowała się w programach kształcenia tych szkół, które w swoim założeniu przygotowują do pracy z ludźmi. Umiejętności społeczne należy rozumieć jako opanowanie i stosowanie konkretnych umiejętności, które w określonych sytuacjach społecznych przynoszą efekty, są skuteczne, a jednocześnie zgodne z obowiązującymi normami i zasadami. Niezbędne zatem dla współcześnie wymaganych kwalifi kacji zawodowych kadry dowódczej i kierowniczej jest świadome i efektywne stosowanie umiejętności społecznych oraz znajomość ich wymiaru teoretycznego. Umiejętności społeczne mogą być traktowane jako narzędzie dla kadry dowódczej do kreowania zasad partnerstwa rozumianych w kontekście świadomego współdziałania z innymi ludźmi lub jako metoda eliminowania dystansu oraz tworzenia pozytywnej więzi społecznej w podległym zespole i rozwijania jej.

EN

Detailed analysis of properties characteristic of social skills, one should base on the theory M. Agryle which presented is also eating the process. He also spotted the analogy between social skills and motor abilities. So detailed and multifaceted analysis of social skills is emphasizing their meaning in the social life, above all in such areas, in which human relationships are gaining the offi cial dimension at institutions organization. Th erefore seems justifi ed so that social issues, with special pointing at social abilities, are in programs of educating these schools which in their assumption they are preparing to the work with people. One should understand social skills as the self-control and applying specifi c abilities which in determined social situations eff ects are bringing, is eff ective and at the same time in accordance with applicable standards and principles. And so for professional qualifi cations in our times required of the command and managerial staff deliberate and eff ective applying social abilities and the acquaintance of their theoretical dimension are essential. Social skills can be treated as the tool for the command staff for creating partnership principles understood in the context of eliminating conscious of cooperating with other people or as the method distance and of creating and developing the positive social bond in the reporting team.

Keywords

PL

umiejętności społeczne; dowódca; reguły sekwencji; komunikacja werbalna; komunikacja niewerbalna

EN

social abilities; commander; rules of the sequence; verbal communication; non-verbal communication

• Publisher: Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
• Journal: Journal of Modern Science
• Year: 2015
• Issue: 1(24)
• Pages: 29-43

Dates

issued

2015

Contributors

author

Orzyłowska Anna

• Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie

References

• Argyle M., Psychologia stosunków międzyludzkich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1991.
• Griffi n R. W., Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa1996.
• Kaliński M., Oficer przywódca, menadżer u progu XXI wieku, [w:] Rola i miejsce humanistyki w kształceniu kompetencji społecznych dowódców w kontekście Programu rozwoju Sił Zbrojnych RP w latach 2003–2008,DW i PO, Warszawa 2003.
• Kanarski L., Pęksa R., Żak A., Przywództwo wojskowe, MON, Warszawa1998.
• Kanarski L., Pomykała E., Komunikowanie społeczne w wojsku. Diagnozowaniekompetencji interpersonalnych, AON, Warszawa 1998.
• Kanarski L., Rokicki B. (red.), Teoria i praktyka przywództwa wobec wyzwań edukacyjnych, AON, Warszawa 2002.
• Kozioł L., Piechnik-Kurdziel A., Kopeć J., Zarządzanie zasobami ludzkimiw firmie – teoria i praktyka, Biblioteka Prawnicza, Warszawa 2000.
• Kożusznik B., Zachowania człowieka w organizacji, PWE, Warszawa 2002.
• Łucewicz J., Organizacyjne zachowanie człowieka, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 1999.
• Marshall G. (red.), Słownik socjologii i nauk społecznych, PWN, Warszawa 2005.
• Okoń W., Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie „Żak”,Warszawa 2001.
• Pocztowski A. (red.), Najlepsze praktyki zarządzania zasobami ludzkimi w Polsce, Dom Wydawniczy „ABC”, Kraków 2003.
• Pocztowski A., Zarządzanie zasobami ludzkimi – zarys problematyki, Antykwa,Kraków 1998.
• Pomykała E., Doskonalenie umiejętności interpersonalnych, AON, Warszawa 2005.
• Reber A. S., Słownik psychologii, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR,Warszawa 2000.
• Sajkowicz A. (red.), Zasoby ludzkie w firmie, Poltext, Warszawa 2000.
• Stępień R., Loranty K., Ropski J., Inteligencja emocjonalna dowódców oddziałówi związków taktycznych, AON, Warszawa 2002.
• Stoner J., Wanker Ch., Kierowanie, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne,Warszawa 1994.
• Szulc B., Majewski T., Rozwój kompetencji kierowniczych, AON, Warszawa 2002.
• Szulc B., Kanarski L., Mazurek Z., Charakterystyka przywództwa wewspółczesnych armiach, AON, Warszawa 2004.
• Szulc B., Majewski T., Mazurek Z., Cechy i wartości przywódcy wojskowego, AON, Warszawa 2004.
• Szulc B., Majewski T., Rozwój kompetencji kierowniczych, AON, Warszawa 2002.
• Szulc B., Kanarski L., Przywództwo w dowodzeniu wojskami kształtowanie cech przywódczych, AON, Warszawa 1998.
• Wajda A., Socjologia organizacji i zarządzania, AON, Warszawa 1998.
• Wojsko i wychowanie – dodatek specjalny, Warszawa 2003.

Identifiers

ISSN

1734-2031