Dyktatura generała Franco we wspomnieniach Adolfo Marsillacha Tan lejos, tan cerca. Mi vida

• Authors: Anna Kęsek-Chyży

Title variants

EN

The dictatorship of General Franco in the memoirs of Adolfo Marsillach Tan lejos, tan cerca. Mi vida [So far, so close. My life]

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza wizji i interpretacji epoki frankistowskiej przez Adolfo Marsillacha w jego autobiografii Tan lejos, tan cerca. Mi vida (Tusquets, 1998). Chociaż jego opus magnum stanowi przede wszystkim panoramiczną kronikę hiszpańskiego teatru w drugiej połowie XX wieku, dostarcza również interesujących informacji na temat wielu aspektów życia politycznego i społecznego w czasach reżimu, widzianych z perspektywy jednego z najważniejszych współczesnych artystów hiszpańskich będącego w ciągłej opozycji wobec dyktatury. Dlatego istotne jest zbadanie, w jaki sposób ten intelektualista, który przez całe swoje życie starał się pozostać wierny zasadom demokracji, wolności tworzenia i wolności dla każdego obywatela, przedstawia cztery dekady rządów gen. Franco, poczynając od swego trudnego dzieciństwa w Barcelonie podczas Wojny Domowej, aż do ostatnich dni zniedołężniałego Generalissimusa, w którym to strach miesza się z nadzieją na przyszłość. Niniejszy tekst koncentruje się na najbardziej spornych osobliwościach systemu frankistowskiego, takich jak cenzura rządowa, ideologiczny przymus wobec artystów, wszechobecna dewocja i narzucona przyzwoitość, przedstawionych z odrobiną ironii przez Adolfo Marsillacha, którego twórczość artystyczna poświęcona była walce z nimi.

EN

The aim of the present study is to analyze Adolfo Marsillach’s vision and interpretation of the Francoist epoch in his autobiography Tan lejos, tan cerca. Mi vida (Tusquets, 1998). Though being a panoramic chronicle of the Spanish theatre in the second half of the twentieth century, this opus magnum also provides interesting details on many aspects of the political and social life under the regime, observed by one of the most significant contemporary Spanish artists in permanent opposition to the dictatorship. Therefore, it seems crucial to investigate how this intellectual, who throughout his life struggled to remain faithful to the principles of democracy, liberty of creation and freedom to every citizen, depicts four decades of Franco’s government, beginning with his difficult childhood in Barcelona during the Civil War until the last days of the senile Generalísimo, in which fear mixed with hope for the future. Our study concentrates on the most disputed peculiarities of the Francoist system, such as the governmental censorship, ideological coercion on artists, omnipresent sanctimoniousness and imposed decency, viewed with a spoonful of irony by Adolfo Marsillach, who devoted his artistic creation to fight against them.

Keywords

PL

historia Hiszpanii XX wieku; teatr hiszpański XX wieku; autobiografia; frankizm; Adolfo Marsillach (1928-2002); Francisco Franco Bahamonde (1892-1975)

EN

history of Spain in the 20th century; Spanish theatre of the 20th century; autobiography; Francoism; Adolfo Marsillach (1928-2002); Francisco Franco Bahamonde (1892-1975)

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Humanistyczne
• Year: 2017
• Volume: 65
• Issue: 2: Historia
• Pages: 115-128

Contributors

author

Anna Kęsek-Chyży

• Wyższa Szkoła Filologiczna we Wrocławiu

References

• Caballé Anna, Tres vidas y tres escenografías (Adolfo Marsillach, Albert Boadella, Francisco Nieva), w: Teatro y memoria en la segunda mitad del siglo XX, ed. José Romera Castillo, Madrid: Visor Libros 2002, s. 159-170.
• César Oliva, Adolfo Marsillach: Las máscaras de su vida, Madrid: Síntesis 2005.
• Cortés Ibáñez Emilia, El mundo del teatro desde dentro (algunas claves): L. Escobar, F. Fernán-Gómez y A. Marsillach, w: Teatro y memoria en la segunda mitad del siglo XX, ed. José Romera Castillo, Madrid: Visor Libros 2002, s. 421-436.
• Hormigón Juan Antonio, Memoria de Marsillach, w: Teatro y memoria en la segunda mitad del siglo XX, ed. José Romera Castillo, Madrid: Visor Libros 2002, s. 131-140.
• Kęsek-Chyży Anna, La mujer en el teatro de Adolfo Marsillach, Philologica Wratislaviensia. Acta et Studia 2016, [w druku].
• Marsillach Adolfo, Tan lejos, tan cerca. Mi vida, Barcelona: Tusquets 1998.
• Moix Terenci, La memoria del amigo Marsillach, „La Vanguardia” 13 XII 1998.
• Neuschäfer Hans-Jörg, Adiós a la España eterna. La dialéctica de la censura. Novela, teatro y cine bajo el franquismo, Barcelona: Anthropos 1994.
• Organizaciones clandestinas comunistas colaboran en Madrid con terroristas de la ETA, „ABC Sevilla” 24 IX 2974, s. 15-17.
• Pérez de Olaguer Gonzalo, Adolfo Marsillach, Barcelona: Dopesa 1972.
• Ruiz de Azua Victorino, Alfonso Sastre y Eva Forest, retenidos durante varias horas en San Sebastián, „El País” 25 X 1980.
• Salvat Ricard, Adolfo Marsillach: ¿la moral de un mercenario? A propósito de „Tan lejos, tan cerca. Mi vida”, w: Assaig de Teatre: Revista de l’Associació d’Investigació i Experimentacío Teatral, 1999, nr 16-17, s. 357-362.
• San Juan Arranz Máximo, Adolfo Marsillach muerto, „Revista ADE-Teatro” IV-VI 2002, nr 90, s. 41.
• Suárez Miramón Ana, Marsillach y los clásicos, w: Teatro y memoria en la segunda mitad del siglo XX, ed. José Romera Castillo, Madrid: Visor Libros 2002, s. 541-559.
• Un teatro necesario: Escritos sobre el teatro de Adolfo Marsillach, ed. J.A. Hormigón, Madrid: Asociación de Directores de Escena de España 2003.

Identifiers

DOI

10.18290/rh.2017.65.2-6