PL
W historii Śląska okres od 1629 do 1740 r. to nie tylko daty pomiędzy wprowadzeniem zmian na poziomie administracyjnym inspirowane przejściem do inicjatywy panujących, czy wreszcie przejęciem Śląska przez Prusy. Daty te, jak wykazują coraz intensywniej prowadzone badania w Polsce, Czechach i Niemczech, stanowią istotne cezury życia społecznego, a szczególnie rozwoju arystokracji. Nie pozostają one w żadnym stopniu umownymi, gdyż w odniesieniu do tego aspektu historii Śląska przyniosły realne zmiany. Niniejszy artykuł jest próbą określenia stosunku „nowych” książąt do Śląska i ich zaangażowania w jego życie publiczne i społeczne w porównaniu z epoką wcześniejszą. Z opisu wyłania się bowiem opis arystokracji, których związki emocjonalne z podporządkowanymi im księstwami i powierzanymi urzędami były dość słabe. Mimo to oddziaływali oni na nową, powojenną rzeczywistość, a wraz z trwaniem rodu książęcego rodziła się właśnie „nowa tradycja” jako interesujący element historii Śląska.