PL
Celem artykułu jest prezentacja rozważań Wasilija Zieńkowskiego (1881–1962) na temat naturalizmu pedagogicznego. W swojej krytyce Zieńkowski koncentruje się przede wszystkim na wskazaniu konsekwencji tego podejścia dla rozumienia człowieka jako podmiotu wychowania. Podkreśla, że pedagogika zbudowana na antropologii naturalistycznej nie jest zainteresowana „tajemnicą” człowieczeństwa, a proponowane przez nią rozwiązania są raczej tresurą niż wychowaniem. W ramach pedagogiki naturalistycznej człowiek jest obiektem, a nie podmiotem wy-chowania, ponieważ jest ona zbudowana na antropologii sprzyjającej dezintegracji człowieka jako osoby i psychosomatycznej jedności. Według Zieńkowskiego przezwyciężenie naturalizmu jest możliwe tylko na gruncie religii chrześcijańskiej, chrześcijańskiego personalizmu i sofiologii.
EN
This article aims to present the reflections of Vasily Zenkovsky (1881–1962) on pedagogical naturalism. In his critique, Zenkovsky focuses on the consequences of this approach for understanding man as a subject of education. He argues that peda-gogy based on naturalistic anthropology neglects the ‘mystery’ of humanity, and its solutions are more about training than education. Within the framework of natural-istic pedagogy, man is treated as an object rather than a subject of education because it is built on an anthropology that favours the disintegration of man as a person and psychosomatic unity. According to Zenkovsky, overcoming naturalism is possible only through Christian religion, Christian personalism and sophiology.