Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2016 | 5 | 51-66

Article title

Zbrodnia wołyńska i polityka

Authors

Content

Title variants

EN
Volhynia massacre and politics
RU
Волынская резня и политика

Languages of publication

PL

Abstracts

EN
The topic of crime in Volyn still evokes a lot of questions without reliable answers. Up till now we still do not know who personally ordered the attack on the Polish villages, settlements, churches and towns. Why did Ukrainian peasants murder their Polish neighbors? Why was it conducted in such cruel manner? What motives triggered the Poles to organize retaliatory attacks on Ukrainian villages? Was it just mindless revenge? In his text the Polish historian collected and summarized the achievements of scientific and pseudoscientific works prepared by Polish and Ukrainian historians as regards the events in Volhynia and Eastern Galicia taking place during World War II. The author discussed the legislative initiatives which were aimed at restoring the memory of Poles murdered at Eastern Borderlands. The author of the text claims that lasting reconciliation is not possible without creating a solid foundation for dialogue and reconciliation. This pedestal can be achieved only via fair presentation of the causes, course and consequences of the crimes, identification of the initiators and contractors. It will be a challenging task, though. The more difficult as even among Polish politicians and “experts” there are those who are convinced that present time in history is not suitable for dithering contentious historical issues. The author describes a number of Ukrainian postulates according to which the aforementioned killings were the result of a peasant uprising or so called II Polish-Ukrainian war. For some time now OUN-UPA crimes and reprisals conducted by the Polish underground and self-defense units were equated. Although such conduct “leads nowhere”, this type of argument are still being used. Moreover, the parties to the conflict are trying to expand the circle of culprits of the crime in Volyn by including German occupational authorities and pointing out the indirect actions of the Soviets. These postulates are currently “creatively” developed in Ukraine. Ukrainian historians give up on professionalism and reliable historical workshop, thus an idealized image of the extreme nationalist Ukrainian organization are dominant and together with the political influence at present constitute the most serious threat for the Polish-Ukrainian discourse. The author claims that defining the Polish national interest and application of adequate measures would provide rational results, since the previous representation of Ukrainian interests within the international arena resulted purely in losses as regards Poland. The author postulates a break from harmful policy supporting Ukraine at all costs to build our own clear standpoint – also in the field of historical policy – and fighting for our own interests which our neighbors should acknowledge. The Polish-Ukrainian relationship involves many dark episodes backed by intense emotions. They can cause much more tension and burden relations between nations to greater extent than the controversy of a different nature. However, the circumstances of this crime must be fully clarified and the perpetrators must be identified and punished – judged before the tribunal of history.
RU
Что касается волынского преступления, по-прежнему многие вопросы остаются без ответа. До сих пор неизвестно, кто лично отдал приказ о нападении на польские деревни, поселения, храмы и городки? Почему украинские крестьяне убивали своих польских соседей? Почему убийства совершались с такой жестокостью? Чем руководствовались поляки, организовавшие ответные нападения на украинские деревни? Была ли это лишь безрассудная месть? В своей статье польский историк собрал и резюмировал существующие научные и псевдонаучные материалы польских и украинских историков, посвященные событиям на Волыни и в Восточной Малопольше во время Второй мировой войны. Рассматриваются также законодательные инициативы, направленные на возрождение памяти о поляках, убитых на Восточных Кресах. Автор статьи утверждает, что настоящее примирение невозможно без строительства прочного фундамента для диалога и примирения. Такой основой может быть только объективное представление причин, хода и последствий совершенного преступления, установление его инициаторов и исполнителей. Однако это трудно сделать. Тем более даже в среде польских политиков и „экспертов” преобладает убеждение, что сейчас не лучшее время ворошить спорные вопросы истории. Автор приводит ряд украинских постулатов, согласно которым убийства – это результат крестьянского восстания или т.н. Второй польско-украинской войны. С некоторых пор они ставят знак равенства между преступлениями ОУН-УПА и ответными акциями польского подполья и отрядов самообороны. Это «путь в никуда», однако такого рода аргументация по-прежнему появляется. Стороны конфликта пытаются также расширить круг виновных в Волынском преступлении, включая в него германские оккупационные власти и закулисные действия СССР. Сегодня на Украине эти тезисы «творчески» развиваются. Отказ украинских историков от профессионализма и объективных методов исследований, одобрение идеализированного образа радикальных националистических украинских организаций, а также политическое влияние представляют наибольшую угрозу для польско-украинского дискурса. Автор утверждает, что определение польских национальных интересов и принятие адекватных действий принесет конкретные результаты, поскольку представление украинских интересов на международной арене до сих пор приносило Польше одни убытки. Автор заявляет о необходимости покончить с пагубной политикой поддержки Украины любой ценой, сформулировать свою четкую позицию – также в отношении исторической политики – и бороться за собственные интересы, с которыми наши соседи обязаны считаться. В польско-украинских отношениях много мрачных страниц, с которыми связаны сильные чувства. Они могут вызвать гораздо большее напряжение и сильнее осложнять отношения между народами, чем разногласия по другим вопросам. Несмотря ни на что обстоятельства этого преступления должны быть полностью установлены, а преступники выявлены и наказаны – они должны предстать перед трибуналом истории.

Keywords

Year

Volume

5

Pages

51-66

Physical description

Contributors

  • Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

References

  • Beylin M., Dość tego IPN-u, „Gazeta Wyborcza” 31 V – 1 VI 2008.
  • Bugajski D. R., Strategia Polski – wybór subiektywny, [w:] Siła i strategia bezpieczeństwa narodowego, Gdynia 2015.
  • Czech M., Wołyń. Pamiętajmy razem, „Gazeta Wyborcza”, 8-9 VI 2013.
  • Dębski S., O ludobójstwie i Wołyniu. List do ukraińskiego przyjaciela, „Gazeta Wyborcza”. Magazyn, 10-11 VIII 2013, s. 28.
  • Dybicz P., To było ludobójstwo, „Przegląd”, 29 VII 2012.
  • Encyklopedia II wojny światowej, Warszawa 1975.
  • Kamiński Ł., Prawda, pamięć, pojednanie, „Gazeta Wyborcza”. Dodatek – Wołyń 1943. Przed 70. rocznicą zbrodni, 22 VI 2013 r.
  • Komański H., Siekierka S., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939-1947, Wrocław 2006.
  • Michnik A., Pojednanie – trudne i niezbędne, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 III 2013.
  • Michnik A., Rana Wołynia, [w:] Stosunki polsko-ukraińskie. Historia i pamięć, red. J. Marszałek-Kawa, Z. Karpus, Toruń 2008.
  • Motyka G., Nieudana książka. Recenzja książki Wołodymyra Wiatrowycza Druha polśko-ukrajinśka wijna 1942-1947 (Druga wojna polsko-ukraińska 1942-1947), „Nowa Europa Wschodnia” 2012.
  • Motyka G., Zbrodnia wołyńska 1943 roku i mit buntu ludowego, „Dzieje Najnowsze”, 2016, nr 1.
  • Rana, która wciąż krwawi. Wołyń 1943. Przed 70. rocznica zbrodni, „Gazeta Wyborcza”. Dodatek – Wołyń 1943. Przed 70. rocznicą zbrodni, 22 VI 2013 r.
  • Siekierka S., Komański H., Bulzacki K., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Wrocław 2006.
  • Siekierka S., Komański H., Różański E., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie stanisławowskim 1939-1946, Wrocław 2006.
  • Siemaszko E. W., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. II, Warszawa 2000.
  • Sienkiewicz B., Ukraina jednak buforowa, „Gazeta Wyborcza”, 3 IX 2010.
  • Szcześniak A., Szota W., Droga do nikąd, Warszawa 1973
  • V’âtrovič V., Druga pol’s’ko-ukraïns’ka vìjna. 1942-1947, Kiïv 2011; wydanie II – Kiïv 2012.
  • V’âtrovič V., Druga pol’s’ko-ukraïns’ka vìjna. 1942-1947, Kiïv 2011; wydanie III – Warszawa 2013.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-9216ab04-ecb7-4b2b-91c3-5a7a316cb649
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.