PL
W latach 1990-2012 polska gospodarka rozwijała się szybciej niż gospodarka światowa i zachodnioeuropejska. Jednak, zmiany, jakie się dokonały w strukturze tworzenia naszego PKB, nie dla wszystkich były korzystne. Pogłębiła się polaryzacja majątkowa ludności. Wynagrodzenia rosły znacznie wolniej od wartości dodanej i PKB. Zlikwidowano prawie 90% państwowych przedsię-biorstw, głównie w przemyśle i budownictwie. Wzrost gospodarczy stawał się coraz bardziej zależny od importowanej technologii i dóbr zaopatrzeniowych. Wiele renomowanych, dobrze prosperujących w latach dziewięćdziesiątych XX w. polskich firm upadło lub przeszło w obce ręce. Podaż pieniądza dla sektora bankowego rosła wolniej niż dochody sektora niefinansowego (gospodarstw domowych i przedsiębiorstw). Przyczyniła się do tego zarówno malejąca skłonność do oszczędzania, jak i eklektyczna generująca dług publiczny reforma emerytalna oraz wzrost zainteresowania funduszami inwestycyjnymi. W połowie 2008 r. wartość depozytów sektora niefinansowego była po raz pierwszy niższa od wartości udzielonych kredytów. W następnych latach do-datnia luka kredytowania pogłębiła się. Wypełniły ją depozyty nierezydentów i kredyty na rynku międzybankowym, udzielane utworzonym w Polsce filiom banków przez macierzyste korporacje. Struktura właścicielska polskiego rynku bankowego spowodowała, że rozmiarach akcji kredytowej w znacznej mierze decydowały zagraniczne instytucje monetarne. Spadek zasilania z zewnątrz ograniczył w 2012 r. rozmiary akcji kredytowej, co przyczyniło się do spadku popytu krajowego, a w konsekwencji spłaszczyło dynamikę polskiego PKB i uniemożliwiło zamknięcie procedury nadmiernego deficytu w planowanym terminie (2013 r.).