PL
Artykuł stanowi próbę przedstawienia schematu odejścia od systemu większości względnej w okręgach jednomandatowych w Nowej Zelandii, Kanadzie i Wielkiej Brytanii. Wprawdzie postulat alternacji systemu wyborczego ziścił się tylko w 1993 r. w Nowej Zelandii, fala reform wyborczych w Kanadzie, zapoczątkowana w 2004 r. w Kolumbii Brytyjskiej, oraz brytyjskie referendum z dnia 5 maja 2011 r., pozwalają na wyróżnienie 8 etapów zmiany systemu wyborczego w demokracjach westminsterskich: rozpoczęcie procesu rewizji przez jedną z dwóch głównych partii, która odczuła negatywne skutki obowiązującej formuły głosowania; mobilizacja opinii publicznej; wycofywanie się projektodawców z zamiaru rewizji systemu; utrata przez inicjatora rewizji kontroli nad procesem zmiany; ustanowienie podmiotu odpowiedzialnych za wskazanie optymalnej formuły głosowania; wybór alternatywy wobec obowiązującej formuły first past the post; referendum; wzrost poparcia dla systemu większości względnej w okręgach jednomandatowych.
EN
The article attempts to present the phased structure of electoral change in New Zealand, Canada and the United Kingdom. Together the comparison of the successful alteration of the first past the post formula in 1993 in New Zealand, the wave of electoral reforms in Canada that started in 2004 in British Columbia and the British referendum on 5th May 2011, allow to distinguish 8 phases of electoral system revision: injustice of the first part the post formula suffered by one of two main parties, leading to alteration initiatives; mobilisation of public opinion; withdrawal of the reform’s initiators from the process; loss of control by the initiators over the electoral change process; creation of the appropriate body responsible for the selection of the optimal voting formula; indication by the chosen body of the optimal alternative electoral formula to the first past the post formula; referendum; growth of support for the first past the post system