Freedom of Public Assembly in Poland

• Authors: Bidziński Mariusz

Title variants

PL

Wolność zgromadzeń publicznych w Polsce

• Languages of publication: EN PL

Abstracts

EN

The right to assembly is a manifestation of the social possibility of influencing state organs by loud and often expressive articulation of the position of a given social group on issues important to it. It should be clearly emphasized that the right to peaceful assembly is a manifestation of freedom and is one of the core guarantees of pluralism, freedom of speech and the nation’s right to decide about self, which one considers a sovereign. Detailed rules and procedures for organizing, conducting and dissolving assemblies have been regulated in the Act of July 24, 2015 of the Act of Assembly Law2. The basic concept – the concept of assembly – has been defined in the Art. 3 of Act of the Assembly Law. According to the adopted systematics, two types of assembly were distinguished: ordinary and spontaneous. The first of these means “a grouping of persons in an open space accessible to unspecified persons in a specific place organized in order to carry our joint deliberations or for joint expression of public opinion”. The organization of the meeting can be practically unlimited. The only requirement is having full legal capacity, which excludes persons partially deprived of legal capacity, regardless of the scope of such limitation and the relationship with the subject of the organized meeting. The process of organizing assemblies is not complicated, although one should be particularly careful about the deadlines and keep in mind the “privileged status” of some other forms of assemblies. The amendment to the Act of 2016 introduced new legal solutions, although definition issues were omitted, which in this case are of fundamental importance for the correct application of the Act and guaranteeing observance of constitutional norms by public administration bodies.

PL

Prawo do zgromadzeń jest przejawem społecznej możliwości wpływu na organy państwa poprzez głośne, a często ekspresyjne wyartykułowanie stanowiska danej grupy społecznej na ważne dla niej tematy. Należy wyraźnie podkreślić, że prawo do pokojowych zgromadzeń stanowi przejaw wolności i jest jedną z trzonowych gwarancji pluralizmu, wolności słowa, prawa decydowania o samym sobie przez suwerena, jakim jest naród3. Szczegółowe zasady i tryb organizowania, odbywania oraz rozwiązywania zgromadzeń uregulowany został w ustawie z 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach4. Podstawowe pojęcie – zgromadzenia – zdefiniowane zostało w art. 3 uPoZ. Zgodnie z przyjętą systematyką rozróżnione zostały dwa rodzaje zgromadzeń: zwykłe i spontaniczne. Pierwsze z nich oznacza „zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych”. Organizacja zgromadzenia jest niemal podmiotowo nieograniczona. Jedynym wymogiem jest posiadanie pełnej zdolności do czynności prawych, co wyklucza osoby częściowo pozbawione zdolności do czynności prawnych, bez względu na zakres takiego ograniczenia i związek z przedmiotem organizowanego zgromadzenia. Proces związany z organizacją zgromadzeń nie jest skomplikowany, jakkolwiek należy szczególnie uważnie pilnować terminów oraz mieć na względzie „uprzywilejowanie” niektórych innych form zgromadzeń. Nowelizacja ustawy z 2016 r. wprowadziła nowe rozwiązania prawne, jakkolwiek pominięte zostały kwestie definicyjne, które w tym przypadku mają zasadnicze znaczenie dla prawidłowości stosowania ustawy i gwarancji przestrzegania przez organy administracji publicznej norm konstytucyjnych.

Keywords

EN

freedom; assembly; citizens’ rights; cyclicity; spontaneity

PL

wolność; zgromadzenia; prawa obywatelskie; cykliczność; spontaniczność

• Publisher: Wydawnictwo Adam Marszałek
• Journal: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
• Year: 2019
• Issue: 5 (51)
• Pages: 201-213

Contributors

author

Bidziński Mariusz

• SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny

References

• Banaszak B., Prawo konstytucyjne, Warsaw 2012.
• Czarny P., Naleziński B., Wolność zgromadzeń, Warsaw 1998.
• Garlicki L., Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warsaw 2019.
• Jabłoński M., Jarosz-Żukowska S., Prawa człowieka i systemy ich ochrony. Zarys wykładu, Wrocław 2004.
• Kołakowska-Skorupa M., Wojsyk J., Wolność zgromadzeń w Polsce w latach 2016–2018.
• Raport Rzecznika Praw Obywatelskich, Warsaw 2018.
• Ławniczak A., Zasady poszanowania wolności i jej ograniczenia, [in:] Wolności i prawa jednostki w Konstytucji RP. Tom I. Idee i zasady przewodnie konstytucyjnej regulacji wolności i praw jednostki w RP, ed. M. Jabłoński, Warsaw 2010.
• Mijal P., Realizacja i ochrona konstytucyjnej wolności zgromadzeń w aspekcie praktycznym, [in:] Prawne aspekty wolności. Zbiór studiów, eds. E. Cała-Wacinkiewicz, D. Wicinkiewicz, Toruń 2008.
• Skrzydło W., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warsaw 2013.
• Wiącek M., Wolność zgromadzeń i zrzeszania się, [in:] Prawa człowieka, eds. W. Brzozowski, A. Krzywoń, M. Wiącek, Warsaw 2018.
• Wróbel A., Wolność zgromadzania się, [in:] Konstytucyjne wolności i prawa w Polsce, T. 3, Wolności i prawa polityczne, ed. W. Skrzydło, Cracov 2002.

Identifiers

DOI

DOI 10.15804/ppk.2019.05.14