Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


Journal

2019 | 1(36) | 31-60

Article title

Teologia między słowem i milczeniem

Authors

Content

Title variants

EN
Theology between word and silence

Languages of publication

PL EN

Abstracts

PL
Człowiek jako istota rozumna i wolna, ze swej natury może i powinien docierać do prawdy, trwać przez niej i całe swoje życie opierać na prawdzie. Prawda jest „miejscem spotkania” rozumu i wiary, które tworzą między sobą głęboką i nierozerwalną jedność, uznając jednocześnie swoją autonomiczność w dochodzeniu do prawdy. Bogata historia dorobku ludzkiego intelektu świadczy o tym, że „człowiek w ciągu stuleci przebył pewną drogę, która prowadziła go stopniowo do spotkania z prawdą i do zmierzenia się z nią” (FR 1). Dzięki swej osobowej naturze, człowiek szuka prawdy ponadempirycznej, mającej wymiar egzystencjalny, związany z kontekstem jego życia. Właśnie w kontekście prawdy rozum i wiara nie pozostają wobec siebie w opozycji, lecz tworzą między sobą głęboką i nierozerwalną jedność (por. FR 16). Choć rozum i wiara tworzą jedność, to w istocie stanowią dwie różne drogi dochodzenia do prawdy, a zarazem dwa różne sposoby przeżywania relacji wobec niej. Podstawowym zadaniem teologii jest rozumna służba prawdzie odkrywanej w wierze. Do jej instrumentarium należą, na równi, wiara i rozum. W istocie rzeczy, w teologii chodzi o próbę zrozumienia relacji łączącej człowieka z żywym Bogiem i opowiedzenia o niej. Teologia ma charakter dialogiczny. Specyficzne jest dla niej to, że w dialogu tym uczestniczy sam Bóg. Każda prawda domaga się jej wyrażenia, uzewnętrznienia. Wypowiedzi o Bogu i o relacji człowieka z Bogiem mogą mieć różny charakter i mogą przybierać różne kształty. Ostatecznie chodzi jednak o próbę wypowiedzenia tego, co ze swej istoty jest niewypowiadalne, a jednak w jakiejś formie powinno zostać wypowiedziane. Najistotniejszym nośnikiem i znakiem prawdy teologalnej jest słowo. Ale i ono ma różną ekspresję i może być wyrażane na wiele sposobów. Każda wypowiedź o Bogu jest fragmentaryczna, cząstkowa. Zawiera w sobie element paradoksalności wynikającej z faktu niemożności jej wyrażenia w sposób całkowicie jednoznaczny i całościowy. Boga nie można „zamknąć” ani „zmieścić”, ani też w pełni wypowiedzieć, stosując teologiczne formuły. Każda z nich naznaczona jest cząstkowością. Dla ludzkiego umysłu Bóg pozostaje zawsze tajemnicą. Chrześcijański Wschód dystansuje się od wypowiadania i interpretowania prawd chrześcijańskiej wiary w formie teologicznych traktatów. Abstrahuje także od tworzenia wielkich teologicznych systemów pojęciowych. Przejmując bizantyjskie wzorce myślenia, ukształtował typ duchowości o ukierunkowaniu mistycznym, liturgicznym i ikonograficznym. Na pierwszy plan wysuwa kontemplację Tajemnicy, a nie czysto racjonalne podejście do niej. Wychodzi z założenia, że kontemplacja Tajemnicy, otwarcie się na Jej oświecenie prowadzi do Jej poznawania, bez konieczności jej definiowania. Tak więc słowo i milczenie jawią się jako równoważne wymiary teologicznej komunikacji. Następują po sobie i się dopełniają. Mają wspólny cel: doprowadzenie do autentycznego dialogu i do pogłębienia bliskości człowieka z Bogiem i ludzi między sobą.
EN
Man, as a rational and free being, by his nature, can and should reach the truth, abide through it and all his life based on truth. Truth is a „meeting place” of reason and faith that create a deep and inseparable unity, recognizing at the same time its autonomy in reaching the truth. The rich history of the achievements of the human intellect testifies to the fact that „man has travelled a certain path over the centuries, which led him gradually to meet with the truth and to face it” (FR 1). Due to his nature, man seeks a non-empirical truth with an existential dimension related to the context of his life. It is in the context of truth that reason, and faith do not remain in opposition to each other but create a deep and inseparable unity between them (see FR 16). Although reason and faith form unity, they are, in fact, two different ways of reaching the truth, and at the same time, two different ways of experiencing such relationship. The essential task of theology is the rational service of truth discovered in faith. Its instruments include equally faith and reason. Theology is about trying to understand the relationship between man and the living God and telling about it. Every truth demands its expression, externalization. Statements about God and the relationship between man and God can be different and can take various shapes. Ultimately, however, it is about trying to say what is inherently unspeakable, but in some form, it should be spoken. The most important medium and the sign of theological truth is the word. But it also has different expressions and can be expressed in many ways. Every statement about God is incomplete and partial. It contains an element of paradoxicality resulting from the fact that it cannot be shown in a wholly unambiguous and comprehensive way. God cannot be „shut down”, or „”not fit to someone” nor fully express using theological formulas. Each of them is marked by partiality. God is always a mystery to the human mind. The Christian East distances itself from speaking out and interpreting the truths of Christian faith in the form of theological treaties. It also disregards the creation of high religious conceptual systems. Taking over the Byzantine models of thinking, He shaped a type of spirituality with a mystical, liturgical, and iconographic orientation. The contemplation of the mystery is the foreground, not the purely rational approach to it. It assumes that the reflection of the Mystery, the openness to the enlightenment leads to learning without the need to define it. Thus word and silence appear as similar dimensions of theological communication. They follow each other and are completed. They have a common goal: bringing about a genuine dialogue and deepening the closeness of man with God and people with each other.

Journal

Year

Issue

Pages

31-60

Physical description

Dates

published
2019-06-28

Contributors

  • Uniwersytet Opolski, Wydział Teologiczny

References

  • Andronowska S., Modlitwa Jezusowa, „Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego” 4 (1975), s. 4-23.
  • Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Verbum Domini, Rzym 2010.
  • Benedykt XVI, Dawajcie świadectwo o Bogu w świecie współczesnym. Rozmowa z młodzieżą Rzymu i Lacjum na placu św. Piotra, OsRomPol 6-7 (2006), s. 51.
  • Benedykt XVI, Homilia podczas Mszy św. na zakończenie sesji plenarnej Międzynarodowej Komisji Teologicznej (06.10.2006 r.), http://w2.vatican.va/content/benedict-xvi/pl/homilies/2006/documents/hf_ben-xvi_hom_20061006_commissione-teologica.html (odczyt z dn. 12.05.2019 r.).
  • Benedykt XVI, Orędzie Benedykta XVI na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu (25.01.2012 r.), http://www.osservatoreromano.va/pl/news/miedzy-milczeniem-a-sowem (odczyt z dn. 16.03.2019 r.).
  • Benedykt XVI, Radość płynąca z wiary i wychowanie nowych pokoleń. Do uczestników kongresu diecezji Rzymu, OsRomPol, 12 (2006), s. 15.
  • Benedykt XVI, Wiara i rozum w nauczaniu św. Augustyna (audiencja generalna, 30.01.2008 r.), https://www.niedziela.pl/artykul/84572/nd/ (odczyt z dn. 15.02.2019 r.).
  • Benedykt XVI, Wiara, rozum i uniwersytet – wspomnienia i refleksje (Ratyzbona, 12.09.2006 r.), https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/przemowienia/bawaria_ratyzbona_12092006.html (odczyt z dn. 17.04.2019 r.).
  • Dola T., Historyczny kształt prawdy, w: S. Rabiej (red.), Prawda wobec rozumu i wiary, Opole 1999, s. 97-106.
  • Dzidek T., Granice rozumu w teologicznym poznaniu Boga, Kraków 2001.
  • Evdokimov P., Prawosławie, tłum. J. Klinger, Warszawa 1986.
  • Filokalia. Teksty o modlitwie serca, tłum. i opr. J. Naumowicz, Kraków 1998.
  • Franciszek, Teolodzy na klęczkach i z umysłem otwartym (przemówienie do pracowników Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego oraz instytutów stowarzyszonych, Rzym, 10.04.2014 r.), https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/franciszek_i/przemowienia/gregorianum_10042014.html (odczyt z dn. 14.04.2019 r.).
  • Gałązka G., Papież do teologów w Argentynie: teologię trzeba uprawiać na kolanach przed ołtarzem refleksji, http://www.niedziela.pl/artykul/17766/Papiez-do-teologow-w-Argentynie-teologie (odczyt z dn. 17.04.2019 r.).
  • Glaeser Z., Droga dialogu – drogą pojednania, w: P. Jaskóła (red.), Pojednanie narodów i Kościołów. Materiały sympozjum poświęconego problematyce II Europejskiego Zgromadzenia Ekumenicznego – Graz ’97, Opole 1997, s. 117-126.
  • Glaeser Z., Ku eklezjologii „Kościołów siostrzanych”. Studium ekumeniczne, Opole 2000.
  • Grzegorz z Nazjanzu, Mowy, 28, 4, w: Mowy wybrane, tłum., T. Sinko, J. Sajdak, S. Kazikowski, Warszawa 1967, s. 287.
  • Grzegorz z Nyssy, De vita Moysis, II, 165, SCh., 1ter, 212.
  • Grzegorz z Nyssy, In Canticum Canticorum, PG 44, 928.
  • Halík T., Wzywany czy niewzywany Bóg się tutaj zjawi. Europejskie wykłady z filozofii i socjologii dziejów chrześcijaństwa, tłum. A. Babuchowski, Kraków 2006.
  • Hrycuniak S., Modlitwa Jezusowa, w: K. Leśniewski, J. Leśniewska (red.), Prawosławie. Światło wiary i zdrój doświadczenia, Lublin 1999, s. 143-159.
  • Hryniewicz W., Apofatyczna teologia, w: F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1995, kol. 745-748.
  • Hryniewicz W., Hermeneutyka w dialogu. Szkice teologiczno-ekumeniczne, t. 2, Opole 1998.
  • Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio, Rzym 1998.
  • Jan Paweł II, Encyklika Ut unum sint, Rzym 1995.
  • Jan Paweł II, Kościół jest solidarny z uniwersytetem. Do środowiska naukowego w Bolonii (Bolonia, 18.04.1982 r.), w: Jan Paweł II, Nauczanie społeczne, t. 5, cz. 1, Warszawa 1986, s. 93-100.
  • Jan Paweł II, Prawda i wolność. Do środowiska akademickiego (Rzym, 26.03.1981 r.), w: Jan Paweł II, Nauczanie społeczne, t. 4, Warszawa 1984, s. 74-75.
  • Jan Paweł II, Przekroczyć próg nadziei, Lublin 1994.
  • Jan Paweł II, Przemówienie Ojca Świętego do przedstawicieli świata nauki (Lublin, 09.06.1987 r.), http://www.nauczaniejp2.pl/dokumenty/wyswietl/id/677 (odczyt z dn. 12.03.2019 r.).
  • Kasper W., Dogma unter dem Wort Gottes, Mainz 1965.
  • Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.
  • Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja o katolickiej doktrynie w Kościele przeciw niektórym współczesnym błędom Mysterium Ecclesiae, w: Z. Zimowski, J. Królikowski (tłum. i opr.), W trosce o pełnię wiary. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary 1966-1994, Tarnów 1995, s. 54-64.
  • Kowalczyk S., Prawda jako wartość w nauczaniu Jana Pawła II, „Ateneum Kapłańskie” 1(129) (530) (1997), s. 55-65.
  • Mnich Kościoła Wschodniego, Modlitwa Jezusowa, Kraków 1993.
  • Morales J., Wprowadzenie do teologii, tłum. P. Rak, Kraków 2006.
  • Ochotny P., Fides et ratio. Dwa porządki poznania prawdy, „Warszawskie Studia Pastoralne UKSW” 3(32) (2016), s. 101-119.
  • Ogórek P. P., Mistyka chrześcijańskiego Wschodu i Zachodu, Warszawa 2002.
  • Paweł VI, Encyklika Ecclesiam suam, Rzym 1964.
  • Possenti V., Filozofia i wiara, Kraków 2004.
  • Proniewski A., Problematyka wiary w nauczaniu Benedykta XVI, „Rocznik Teologii Katolickiej” 10 (2011), s. 113-130.
  • Schoonenberg P., Die Interpretation des Dogmas, Düsseldorf 1969.
  • Sienkiewicz E., Zagadnienie prawdy w filozofii, „Poznańskie Studia Teologiczne” 20 (2006), s. 309-325.
  • Sławiński H., O możliwości i konieczności mówienia o Niewyrażalnym, „Studia Włocławskie” 19 (2017), s. 319-332.
  • I Sobór Watykański, Konstytucja dogmatyczna o wierze katolickiej Dei Filius, http://ptm.rel.pl/czytelnia/dokumenty/dokumenty-soborowe/sobor-watykanski-i/260-konstytucja-dogmatyczna-o-wierze-katolickiej-dei-filius.html (odczyt z dn. 18.04.2019 r.).
  • II Sobór Watykański, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym Dei verbum, Rzym 1965.
  • Szymik J., Theologia Benedicta, t. 1, Katowice 2010.
  • Świeżyński A., Tajemnica i analogia we współczesnym mówieniu o Bogu, „Seminare” 1(35) (2014), s. 59-69.
  • Tofiluk J., Hezychazm i jego wpływ na rozwój duchowości, http://psd.edu.pl/wp-content/uploads/2017/07/Hezychazm_i_jego_wplyw_na_rozwoj_duchowosci.pdf (odczyt z dn. 12.04.2019 r.).
  • Tomaszewski J., Teologia na kolanach, http://christianitas.org/news/teologia-na-kolanach/ odczyt z dn. 10.04.2019 r.).
  • Walewander E., „Modlitwa Jezusa” w Kościele Wschodnim, w: W. Słomka (red.), Kontemplacja i działanie, Lublin 1984, s. 213-221.
  • Węcławski T., Sieć. Wyprawa pierwsza. Pytanie o Jezusa, Kraków 1997.

Document Type

Publication order reference

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-95ddd154-aab3-4901-a7ca-c74d6f4b5e78
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.