SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH: ŁASKA CZASU STAROŚCI

• Authors: Chechelski Dominik

Title variants

EN

The Sacrament of the Sick: the grace of old age

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem artykułu jest ukazanie sakramentu namaszczenia chorych w odniesieniu do osób w podeszłym wieku. Sakrament, tak często mylnie kojarzony przez wiernych jedynie z momentem umierania, staje się wyrazem bezsilności wobec śmierci i ostatnim akordem chrześcijańskiego życia. Tymczasem, w świetle doktrynalnych wypowiedzi Magisterium Kościoła, namaszczenie nie musi być aplikowane osobom umierającym, a jego przyjęcie nie jest wyznacznikiem kresu życia. Namaszczenie jest sakramentem dla ludzi chorych i tych, którzy przeżywają swoją starość, a jego łaska może pomagać w znoszeniu choroby i uciążliwości wieku podeszłego. Bycie osobą starszą uprawnia do przyjmowania sakramentu, chociaż, jak pokazuje praktyka duszpasterska, możliwość ta nie w pełni jest wykorzystywana. W pierwszej części autor przedstawia historyczno-doktrynalne ujęcie podmiotu sakramentu namaszczenia: począwszy od zamieszczonego w Liście św. Jakuba nakazu namaszczania chorych, poprzez okres średniowiecza, dokonania soboru trydenckiego, po najnowsze nauczanie Magisterium. Następnie, w oparciu o Katechizm Kościoła Katolickiego, zostaje przedstawiona analiza sakramentu namaszczenia z perspektywy charytologicznej. Łaska sakramentu namaszczenia udzielanego osobom w podeszłym wieku może mieć wiele wymiarów, przede wszystkim pozwala na przeżywanie własnej starości w odniesieniu do sfery „sacrum”. Po tych rozważaniach autor ukazuje namaszczenie w aspekcie wsparcia osób starszych w odniesieniu do dwóch istotnych problemów związanych z „trzecim wiekiem”. Są to problemy społeczne oraz psychologiczne. Sakramentalna łaska może być wsparciem w zmaganiu się z nimi.

EN

The aim of the article is to present the Sacrament of the Sick in the context of its recipients, who include elderly people. The Sacrament is often mistakenly associated by the faithful with the moment of death, becoming an expression of powerlessness against death and the last event of one’s Christian life. In view of the doctrinal statements of the Church Magisterium however, the Anointing of the Sick does not necessarily have to be applied to the dying and its reception does not mean the termination of life. The anointment is the sacrament designed for the sick and for those who painfully experience their old age, and its grace may assist in suffering an illness or various impairments of old age. Being an elderly person makes one eligible to receive the sacrament, although pastoral experience shows that this possibility is not taken advantage of to the full extent. The first part of the article presents historical and doctrinal approaches to the Sacrament of the Sick: starting with the obligation to anoint the sick found in the Letter of Saint James, through the Middle Ages, the accomplishments of the Synod Of Trent, up to the latest teachings of the Magisterium. Subsequently, on the basis of the Catechism of the Catholic Church, the analysis of the Sacrament of the Sick is made from the charitological perspective. The grace of the sacrament of anointment given to elderly people can have many dimensions and can provide them with an opportunity to experience their old age in relation to the sphere of “sacrum”. After this analysis the article shows the anointing in terms of providing support to elderly people in relation to two essential problems connected with “the third age”, i.e. social and psychological problems. Sacramental grace may provide support to cope with them.

Keywords

PL

sakrament namaszczenia chorych; starość; człowiek stary; Kościół; nauczanie Kościoła

EN

Sacrament of the Sick; old age; an elderly person; Church; Church teaching

• Publisher: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
• Journal: Forum Teologiczne
• Year: 2016
• Volume: 17
• Pages: 89-103

Dates

published

2016-12-01

Contributors

author

Chechelski Dominik

• Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

References

• Bartnik C., Sakramentologia społeczna, Lublin 2000.
• Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 2007.
• Bro B., Człowiek i sakramenty, Warszawa 1976.
• Codex Iuris Canonici, Watykan 1917.
• Granat W., Ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie. Zarys dogmatyki katolickiej, t. 2, Lublin 1974.
• Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Christifideles laici (30.12.1988), Watykan 1988.
• Jan Paweł II, List apostolski Salvifici doloris (11.02.1984), Watykan 1984.
• Jan Paweł II, List do osób w podeszłym wieku (1.10.1999), Watykan 1999.
• Jan Paweł II, Namaszczenie chorych w Kościele – wspólnocie kapłańskiej i sakramentalnej, katecheza z 29.04.1992, w: Jan Paweł II, Do chorych i cierpiących, Kraków 2000.
• Katechizm Kościoła Katolickiego (1992), Watykan 1992.
• Koch G., Sakramentologia. Zbawienie przez sakramenty, Kraków 1999.
• Kodeks Prawa Kanonicznego, Watykan 1983.
• Maliński M., Po co sakramenty?, Poznań 1974.
• Matzel E., O sakramencie chorych, Kraków 1934.
• Paweł VI, Konstytucja apostolska o Sakramencie Namaszczenia Chorych Sacram unctionem infirmorum, Watykan 1972.
• Rahner K., Sakramenty Kościoła. Medytacje, Kraków 1997.
• Sakramenty chorych. Obrzędy i duszpasterstwo, Katowice 1978.
• Sakramenty święte w duszpasterstwie, Praca zbiorowa członków Komisji Duszpasterskiej Episkopatu Polski, Poznań–Warszawa–Lublin 1962.
• Schenk W., Liturgia sakramentów świętych, cz. 2, Lublin 1964.
• Sobór Watykański II, Dekret o Apostolstwie Świeckich Apostolicem actuositatem, 1965.
• Sobór Watykański II, Dekret o Działalności Misyjnej Kościoła Ad gentes divinitus, 1965.
• Sobór Watykański II, Konstytucja Dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, 1964.
• Sobór Watykański II, Konstytucja o Liturgii Świętej Sacrosanctum concilium, 1963.
• Szczygieł R., By odgadnąć Krzyż. Vademecum chorych, Poznań 1991.
• Świerzawski W., Tobie mówię: wstań i chodź (sakrament namaszczenia chorych), Kraków 1984.
• Testa B., Sakramenty Kościoła, Poznań 1998.