PL
Artykuł rozważa związki filmu i turystyki w początkowym okresie PRL-u. Stawia pytanie o możliwości aplikowania pojęcia turystyki filmowej (film-induced toursim) dla badań nad relacjami przemysłu kinematograficznego i turystyki w Polsce lat pięćdziesiątych XX wieku. Przedstawiona teza zakłada, że rozważania w tym polu powinny bazować na analizach tekstualnych poszerzonych o recepcję materiałów dopełniających. Do badań nad fenomenem związków filmu i turystyki niezbędna jest wiedza o realiach funkcjonowania przemysłu turystycznego, stąd artykuł omawia także kluczowe problemy związane z rozwojem turystyki w Polsce i w Czechosłowacji w latach pięćdziesiątych XX wieku. Egzeplifikacją postulowanego podejścia badawczego jest omówienie relacji film-turystyka na przykładzie pierwszej powojennej koprodukcji polsko-czechosłowackiej pt. Zadzwońcie do mojej żony (Co řekne žena, 1958, r. Jaroslav Mach). Tekst rozważa jaką rolę wyznaczono filmowi w procesie budowania pozytywnych znaczeń związanych z Polską jako miejscem wyjazdów turystycznych i jak owe skojarzenia były budowane.