EN
The theme of drink in literature has been the focus of scholarly interest for a few decades, though much of it tends to concentrate on the writers’ lives more than literature per se, particularly in the studies concerning American literature. Criticism concerning British and Irish literature mostly discusses selected periods, the works of individual writers, or concentrates on regional literature, in this last case usually in the form of annotated anthologies. This article proposes a perspective whose focal point is the paradigm shift in the literary representation of drink, from the conviviality prevalent in pre-twentieth-century literature to the harrowing depictions of alcoholism in contemporary works.
PL
Motyw alkoholu w literaturze od kilku już dekad znajduje się w kręgu zainteresowania badaczy, choć w dużej mierze koncentrują się oni na pisarzach, a nie literaturze jako takiej, szczególnie w opracowaniach dotyczących literatury amerykańskiej. W publikacjach dotyczących literatury brytyjskiej i irlandzkiej na ogół znajdziemy opracowania dotyczące wybranych okresów literackich, twórczości poszczególnych pisarzy, a nawet literatury regionalnej, często w formie antologii zawierających komentarz krytyczny. Prezentowany artykuł proponuje spojrzenie na zmieniający się paradygmat obrazowania alkoholu w literaturze, od poprzedzających literaturę dwudziestowieczną motywów radosnego upojenia do wstrząsających obrazów alkoholizmu w literaturze współczesnej.