W poszukiwaniu optymalnego pojęcia ryzyka w standardzie zarządzania ryzykiem

• Authors: Krzysztof Łyskawa

Title variants

EN

In the search for the optimum concept of risk in the risk management standard

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Powszechnie używana miara ryzyka w postaci kompilacji prawdopodobieństwa realizacji danego zdarzenia oraz rozmiarów straty spotyka się ze zdecydowaną krytyką twórców socjologii ryzyka. Takie postrzeganie pojęcia ryzyka nie mieści się również w funkcjonujących standardach zarządzania ryzykiem (szczególnie w najnowszym standardzie ISO 31000). Alternatywą tradycyjnego postrzegania ryzyka jest traktowanie go jako konstruktu wytwarzanego przez podmiot, którego dotykają określone zagrożenia. To pracownicy danej organizacji (w analizowanym przypadku: jednostki samorządu terytorialnego) wytwarzają obraz nieakceptowanego stanu w przyszłości i to należy traktować jako ryzyko. W pracy wskazano na właściwości zagrożeń w jednostkach samorządu terytorialnego i dokonano konceptualizacji pojęcia ryzyka na bazie przeprowadzonego badania. Dodatkowo zaproponowano mechanizm identyfikacji ryzyka, który pozwala na zamianę pojęcia ryzyka jako konstruktu na wymierne wartości.

Keywords

PL

jednostka samorządu terytorialnego; ubezpieczenia; ryzyko jako konstrukt

• Publisher: Wydział Zarządzania - Uniwersytet Gdański
• Journal: Zarządzanie i Finanse
• Year: 2013
• Volume: 2
• Issue: 5
• Pages: 121-133

Contributors

author

Krzysztof Łyskawa

• Dr, Katedra Ubezpieczeń, Wydział Ekonomii, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, al. Niepodległości 10, 61-875 Poznań, tel. [phone]

References

• 1. Arnoldi J. (2011), Ryzyko, Wydawnictwo sic!, Warszawa.
• 2. Beck U. (2004), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
• 3. D.F. Cooper (2007), Tutorial Notes: The Australia and New Zealand Standard on Risk Management, AS/NZS 4360:2004, Broadleaf Capital International.
• 4. Jastrzębska M., Janowicz-Lomott M., Łyskawa (2011), Zarządzanie ryzykiem w kontroli zarządczej jednostek samorządu terytorialnego, w: Ubezpieczenia gospodarcze i społeczne. Wybrane zagadnienia ekonomiczne, Sułkowska W. (red.), Oficyna Wolters Kluwer business, Warszawa.
• 5. Jennison B. (2004), Zarządzanie ryzykiem w sektorze publicznym. Podręcznik wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem w administracji publicznej w Polsce, Ministerstwo Finansów RP, Warszawa.
• 6. Kaczała M., Łyskawa K. (2008), Skuteczne ubezpieczenia w zarządzaniu gospodarstwem rolnym, cz. 1: Identyfikacja zagrożeń w działalności producenta rolnego i wskazania dla rynku ubezpieczeniowego, „Wiadomości Ubezpieczeniowe” nr 1/2.
• 7. Kaczmarek T.T. (2008), Ryzyko i zarządzanie ryzykiem. Ujęcie interdyscyplinarne, Difin, Warszawa.
• 8. Knight F.H. (1921), Risk, Uncertainty and Profit, Hart, Schaffner & Marx, Chicago.
• 9. Kowalewski E. (1994), Wprowadzenie do teorii ryzyka ubezpieczeniowego, w: Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej, t. I, Wąsiewicz A. (red.), Oficyna Branta, Bydgoszcz.
• 10. Dalia M. (2011), Przegląd międzynarodowych standardów i metodyk zarządzania ryzykiem w przedsiębiorstwie, http://www.4pm.pl/upload/artykuly/InLab.pdf, dostęp dnia 23.03.2012.
• 11. Majone G. (2010), Strategic Issues in Risk Regulation and Risk Management, w: Risk and Regulatory Policy. Improving the Governance of Risk, OECD, Paris.
• 12. Michalak J. (2004), Refleksje nad pojęciem ryzyka, Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, rok LXVI, z. 1, Poznań.
• 13. Minister Finansów (2012), Komunikat nr 6 z dnia 6 grudnia 2012 r. w sprawie szczegółowych wytycznych dla sektora finansów publicznych w zakresie planowania i zarządzania ryzykiem, Dziennik Urzędowy Ministra Finansów, nr 56.
• 14. Osak M. (2008), Ryzyko zdrowotne jako podstawa wyodrębniania ubezpieczeń zdrowotnych, w: Studia z Ubezpieczeń Gospodarczych i Społecznych, Handschke J. (red.), Zeszyty Naukowe Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, nr 97.
• 15. Perrow Ch. (1999), Norma Accidents. Liwing with High-Risk Technologies, Princeton, New Jersey.
• 16. Polski Komitet Normalizacyjny (2012a) PN-ISO 31000:2012 Zarządzanie ryzykiem – Zasady i wytyczne, Warszawa.
• 17. Polski Komitet Normalizacyjny (2012b) PKN-ISO Guide 73:2012 Zarządzanie ryzykiem – Terminologia, Warszawa.
• 18. Trembaczowski Ł. (2008), Zaufanie i ryzyko w doświadczeniu przedsiębiorców: studium socjologiczne, Uniwersytet Śląski, Katowice, http://www. sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=11976&dirids=1&ver_id=, dostęp dnia 23.02.2013.
• 19. Wagner F. (2000), Risk-management im Erstversicherungsunternehmen: [modelle, Strategien, Ziele, Mittel], Verlag Versicherungswirtsch.
• 20. Willett A.H. (1901), The Economic Theory of Risk and Insurance, Columbia University, New York.
• 21. Верховна Рада України (2008), Nowelizacja ustawy: Про відновлення платоспроможності боржника або визнання його банкрутом, Закон від 14.05.1992, № 2343-XII.