PL
Artykuł został poświęcony analizie „Wilczego futra” Michała Głowińskiego, jednego z „małych tekstów”, jakie pisarz umieszczał przez prawie dwie dekady na łamach polskich czasopism literackich. Nader drobiazgowa analiza i interpretacja przywołanego utworu pozwoliła autorowi artykułu na zrekonstruowanie reguł charakterystycznej dla pisarstwa Głowińskiego mikropoetyki. Szczególnie pomocne w trakcie lektury „Wilczego futra” okazały się narzędzia oferowane przez dream studies oraz ekokrytykę. Dzięki przeprowadzonej analizie udało się wyeksponować słabiej dotąd rozpoznane cechy twórczości autora „Czarnych sezonów”: uwrażliwienie na los bytów innych niż ludzkie (w szczególności zwierząt), polemikę z dogmatem antropocentryzmu, rozbicie stereotypów dotyczących relacji łączących człowieka ze środowiskiem naturalnym.
EN
The article is devoted to an analysis of Michał Głowiński’s “Wilcze futro” (“Wolf Fur”), one of the “short texts” that the writer placed for over two decades in the Polish literary papers. An exceedingly detailed analysis and interpretation of the piece allows the author of the paper to reconstruct the rules of micropoetics which is characteristic of Głowiński’s writing. The tools offered by dream studies and ecocriticism proved particularly helpful in the reading of the text in question. The analysis contained in the article allows to expound the so far not clearly identified features of Głowiński’s writing, namely sensitisation to lives of other, not necessarily human, beings, especially animals, a polemics with anthropocentric paradigm, and breaking the stereotypes related to the connections between a man and natural world.