ZAPOZNANE KWESTIE W TEORII PEDAGOGII OSOBY: CIELESNOŚĆ, PRZYGODNOŚĆ, PRZEBACZENIE

• Authors: Horowski Jarosław

Title variants

EN

ISSUES CONSIDERED WITH REGARDS TO THE PEDAGOGY OF THE PERSON THEORY: CORPOREALITY, CONTINGENCY, FORGIVENESS

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

W tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytania: czy teoria osoby oraz teoria pedagogii osoby są adekwatne do ludzkiej kondycji i czy są teoriami wspierającymi pedagogię osoby, czy może ową pedagogię utrudniają, zachęcając do urzeczywistnienia nieosiągalnego dla człowieka modelu osoby? Odpowiadając na nie, rozważam problem przebaczenia jako jednego z elementów aktualizacji osobowego wymiaru człowieka oraz problem wad moralnych, które rozwijają się w ludzkiej naturze obok cnót moralnych. Z przeprowadzonej analizy wyprowadzam wniosek, że osiągnięcie osobowej pełni jest dla człowieka niemożliwe. W konsekwencji pytam, o jakie wymiary powinna zostać poszerzona pedagogia osoby, aby była adekwatna do ludzkiej kondycji. Identyfikuję dwie kwestie, które zostały zapoznane w teorii pedagogii osoby: wychowanie do akceptacji własnej cielesności i związanej z nią przygodności oraz wychowanie do przebaczenia sobie i innym. Swoje rozważania wspieram ponadto refleksją teologiczną.

EN

The text attempts to answer the following questions: does the theory of the person and the theory of the pedagogy of the person accord with the human condition?; do these theories support pedagogy of the person or do they rather obstruct the pedagogy as the theories encourage to embody the unattainable human persons’ model? In my attempts to answer these questions, I consider the problem of forgiveness as one of the dimensions of man’s personal updating dimension as well as the problem of moral defects that develop in human nature alongside the moral virtues. The analysis concludes that development of the person in full is impossible for man to attain. Accordingly, I seek the dimensions the person’s pedagogy should be extended with in order to be adequate to the human condition. I identify the two issues recognised in the pedagogy of the person theory: upbringing towards own body and contingency approval and education towards forgiveness – forgiving oneself and others. My considerations are also supported with theological reflections.

Keywords

PL

osoba; pedagogia; cielesność; przygodność; przebaczenie

EN

person; pedagogy; body; contingency; forgiveness

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Forum Pedagogiczne
• Year: 2015
• Issue: 2
• Pages: 27-39

Dates

published

2015

Contributors

author

Horowski Jarosław

References

• Arendt H. (2010). Kondycja ludzka, tłum. Łagodzka A. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
• Bagrowicz J., Jankowski S. (2005). „Pan, Bóg Twój, wychowuje ciebie” (Pwt 8, 5). Studia z pedagogii biblijnej. Toruń: Wydawnictwo UMK.
• Bagrowicz J. (2008). Wychowanie personalistyczne w chrześcijaństwie. W: Rusecki M. (red.). Personalizm polski. Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Bell M. (2008). Forgiving someone for who they are (and not just what they’ve done). „Philosophy and Phenomenological Research”, nr 3, s. 625-658.
• Górski K. (1936). Wychowanie personalistyczne. Poznań: Naczelny Instytut Akcji Katolickiej.
• Granat W. (1976). U podstaw humanizmu chrześcijańskiego. Poznań: Księgarnia św. Wojciecha.
• Grün A. (2001). Przebacz samemu sobie. Pojednanie – przebaczenie, tłum. Zychowicz J. Kraków: Wydawnictwo WAM.
• Horowski J. (2013). O pedagogice chrześcijańskiej. Refleksja w kontekście poglądów Jacques’a Maritaina na temat filozofii chrześcijańskiej. „Paedagogia Christiana”, nr 1/31, s. 211-228.
• Horowski J. (2009). Podmiotowość w pedagogice chrześcijańskiej o inspiracji tomistycznej. „Paedagogia Christiana”, nr 2, s. 28-39.
• Maritain J. (1991). Dynamika wychowania, tłum. Ziernicki A. „Znak”, nr 9, s. 28-39.
• Maritain J. (1981). Humanizm integralny. Warszawa: Krąg.
• Maritain J. (1993). Od filozofii człowieka do filozofii wychowania, tłum. Ziernicki A. W: Adamski F. (red.). Człowiek – wychowanie – kultura. Wybór tekstów. Kraków: Wydawnictwo WAM.
• Maritain J. (1988). Podmiotowość człowieka, tłum. Fenrychowa J. W: tegoż. Pisma filozoficzne. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.
• Maritain J. (2005). Trzej reformatorzy. Luter, Kartezjusz, Rousseau, tłum. Michalski K. Warszawa: Fronda, Apostolicum.
• Martini C.M. (1998). Dawid. Grzesznik i człowiek wiary, tłum. Oleksy J. Kraków: Wydawnictwo WAM.
• Martini C.M. (1999). Głosić Jezusa. Medytacje nad Ewangelią św. Łukasza, tłum. Wąski S., Błaszkiewicz F. Kraków: Wydawnictwo WAM.
• Moore J. (2014). Brudny Bóg. Z Jezusem zmieniać świat, tłum. Pachocki K. Poznań: Święty Wojciech.
• Mróz M. (2010). Tajemnica ludzkiej nieprawości. Aktualność nauki św. Tomasza z Akwinu o złu moralnym i wadach moralnych. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
• Nowak M. (2005). Pedagogika personalistyczna. W: Kwieciński Z., Śliwerski B. (red.). Pedagogika. Podręcznik akademicki. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Richards N. (1988). Forgiveness. „Ethics”, nr 99, s. 77-97.
• Scheler M. (1997). Resentyment a moralność, tłum. Garewicz J. Warszawa: Czytelnik.
• Vanhoye A. (1990). Doskonałość, tłum. Romaniuk K. W: Leon-Dufour X. (red.). Słownik teologii biblijnej. Poznań: Pallottinum.
• Wojtyła K. (1986). Miłość i odpowiedzialność. Lublin: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL.
• Wojtyła K. (1994). Osoba i czyn. W: Wojtyła K. „Osoba i czyn” oraz inne studia antropologiczne. Lublin: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL.
• Woroniecki J. (2000). Katolicka etyka wychowawcza. T. II/1. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
• Woroniecki J. (1938). Wady moralne i stopnie ich nasilenia. „Szkoła Chrystusowa”, nr 11, s. 241-249.

Notes

PL