Jeszcze o derywatach tautologicznych

• Authors: Tomasz Kurdyła

Title variants

EN

Tautological derivatives revisited

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The paper attempts to answer the questions of what the range of tautological derivation is, and whether synchronic word formation actually requires the term at all. Most derivatives which are considered to be tautological, are as a matter of fact formations with formatives in a pragmatic function. Only those derivatives which are identical with their bases with respect to their semantic, pragmatic and collocational characteristics, do feature purely structural formatives. However, such formations are very few. The notion of tautology can also be applied to – quite numerous in Polish – word-formational doublets, i.e. to mutually equivalent derivatives with a common base (siniak – siniec, córunia – córeńka, recytacja – recytowanie). Here, however, tautology is not a function of the formative, but that of formation, for it only emerges in the relation between the derivatives. Nonetheless, tautological derivatives and word-formational doublets can be interpreted pragmatically, because the existence of synonyms entails a choice between linguistic alternatives, and that is the domain of stylistics.

• Publisher: Księgarnia Akademicka
• Journal: LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa
• Year: 2011
• Issue: 1(11)
• Pages: 85-92

Contributors

author

Tomasz Kurdyła

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie, Krosno

References

• Chludzińska-Świątecka J., 1972, Budowa słowotwórcza rzeczowników w gwarach Warmii i Mazur, „Prace Filologiczne” xxii, s. 159–289.
• Cyran W., 1977, Tendencje słowotwórcze w gwarach polskich, Łódź.
• R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, t. 2, Warszawa.
• Kamińska M., 1973, Z problemów stylistyki gwarowej, „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego” xix, s. 7–17.
• Kaproń-Charzyńska I., 2007, Kilka uwag o derywatach tautologicznych, [w:] J. Kamper- -Warejko, I. Kaproń-Charzyńska, J. Kulwicka-Kamińska (red.), Studia nad słownictwem dawnym i współczesnym języków słowiańskich, Toruń, s. 227–234.
• Kurdyła T., 2002, Luksus słowotwórczy, czyli o tzw. derywatach tautologicznych i funkcjach tworzących je formantów, „Język Polski” lxxxii , z. 3, s. 178–187.
• Michalewski K., 2001, Dyskusyjne problemy słowotwórstwa opisowego, „Rozprawy Komisji Językowej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego” xlvi , s. 81–89.
• Pastuchowa M., 2007, Dlaczego słowotwórstwo leksykalistyczne? Ogląd faktów diachronicznych, „LingVaria” nr 2 (4), s. 121–129.
• Pomianowska W., 1963, Klasyfikacja rzeczowników odrzeczownikowych. Studium ze słowotwórstwa i geografii lingwistycznej, Wrocław.
• Rogowska-Cybulska E., 2005, Formacje deminutywne od nazw roślin w polszczyźnie ogólnej i ludowej, [w:] A. Pstyga (red.), Słowo – z perspektywy językoznawcy i tłumacza ii, Gdańsk, s. 213–222.
• M. Skarżyński, Słownik gniazd słowotwórczych współczesnego języka polskiego, t. 4: Gniazda motywowane przez liczebniki, przysłówki, zaimki, przyimki, modulanty, onomatopeje, wykrzykniki, Kraków 2004.
• S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2000.
• Wierzbicka A., Wierzbicki P., 1968, Praktyczna stylistyka, Warszawa.