1 Radosław Wiśniewski, Abdykacja. Wiersze zaangażowane i nie, Wsola 2013, s. 55.
2 Cała nota Jerzego Ficowskiego na okładce tomiku pt. Albedo (Kraków, 2006) brzmi: Bliskie są mi Pana dalekie wiersze. Porusza się Pan po stromej ścianie czasu i czasów, a ja mam całożyciowy lęk przed przepaścią, przed taką wspinaczką – sam bym nie umiał.
3 Radosław Wiśniewski, NeoNoe, Sejny 2009.
4 Pisać w naszej beztroskiej epoce wiersze, w których pobrzmiewają wszystkie wojny świata? Ale granica – między Tybetem, Pearl Harbour, Westerplatte, Somalią, a tobą dzisiejszym – jest gorzej strzeżona, niż ci się zdaje. Radosław Wiśniewski uprawia na niej kontrabandę, przenosi skrawki rzeczywistości z jednej strony na drugą. Mówi o ludziach z daleka i o nas – bez różnicy. Bez obojętności – pisze Jerzy Sosnowski na okładce tomiku Abdykacja. Wiersze zaangażowane i nie.
5 Radosław Wiśniewski, Abdykacja. Wiersze zaangażowane i nie, Wsola 2013, s. 50.
6 Fragment noty Andrzeja Franaszka na okładce Abdykacji.