Ikony arabskie

• Authors: Klejnowski-Różycki Dariusz

Title variants

EN

The Arabic Icons

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Ikona jest formą komunikowania chrześcijańskich dogmatów wiary. Ikona, jako fenomen, rozwinęła się głównie dzięki Bizancjum. Jednak Bizancjum nie było jedynym miejscem twórczości ikonograficznej. Ikony były tworzone zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie niebizantyjskim. Dla chrześcijan arabskich centrum ikony było Aleppo. Wpływ kultury islamu i świata arabskiego zostawił ślad na sztuce chrześcijańskiej, która stworzyła charakterystyczne formy, zwłaszcza poprzez arabeskową ornamentykę. Pośród znamienitych artystów, tworzących ikony arabskie w Aleppo, najbardziej znana jest rodzina – od dziadka do prawnuka: Youssof, Nemeh, Hannania i Girgis. Dzięki tym ikonografom można śledzić ewolucję ikony arabskiej na przestrzeni XVII i XVIII w. Także w Egipcie powstawały ikony arabskie, które ubogacały przekaz chrześcijańskiej wiary dzięki swej odmiennej specyfice. Arabscy chrześcijanie, którzy dzisiaj w wojnie są mordowani za wiarę, mają wielką historię tradycji chrześcijańskiej, która wyraża się również w ikonografii.

EN

Icon is a form of communication of the Christian dogma. Icon, as a phenomenon, developed mainly thanks to Byzantium. But Byzantium was not the only place the work of iconography. The icons were created in both the West and the East not Byzantine. For the Arab Christians, the centre of the icon was Aleppo. The influence of Islamic culture and the Arab world left a mark on Christian art, which created the characteristic form, in particular by arabesque ornamentation. Among the distinguished painters of Arabic icons in Aleppo is best known family from grandfather to grandson: Youssof, Nemeh, Hannania and Girgis. Thanks to the painters of icons, we can follow the evolution of the Arabic icons on the seventeenth and eighteenth centuries. Also in Egypt arose Arabic icons that enriched the transmission of the Christian faith through their different specificity. Arab Christians, who today in the war are killed for their faith, they have a great history of the Christian tradition, which is also expressed in the iconography.

Keywords

PL

ikona; arabskie ikony; chrześcijaństwo arabskie

EN

icon; Arabic icons; Arab Christianity

• Publisher: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
• Journal: Studia Oecumenica
• Year: 2016
• Volume: 16
• Pages: 217-231

Contributors

author

Klejnowski-Różycki Dariusz

• Wydział Teologiczny UO

References

• Assfalg J., Krüger P., Słownik chrześcijaństwa wschodniego, tłum. A. Bator, M.M. Dziekan, Katowice 1998.
• Encyklopedia Wiem, Islamu sztuka, http://portalwiedzy.onet.pl/75185,,,,islamu_sztuka,haslo.html (30.01.2015).
• Fabriani G., Le icone arabo bizantine, http://www.webalice.it/giovanni.fabriani/icone/testi/icone_melkite.htm (31.01.2015).
• Martyrologe romain, Saint Jacques L’Intercis (Mar Yaacoub al-Mouqata’), http://har22201.blogspot.com/2013_11_01_archive.html (30.01.2015).
• Mouawad R.J., Melkite icon of the Dormition, http://www.neareasternsacredart.com/dormition-icon-1871.html (30.01.2015).
• Różycka-Klejnowska J., Klejnowski-Różycki D., Jezus i jego przyjaciel Menas. Specyfika ikon koptyjskich, w: ciż, Studium ikony, Zabrze 2011, s. 396–401.
• Sadek A. i B., L’Incarnation de la Lumière. Le renouveau iconographique copte à travers l’oeuvre d’Isaac Fanous, Limoges 2000.
• Sękowski P., Chrystologia arabska. Pierwsze syntezy wyznań pochalcedońskich, Gliwice 2016.
• Starowieyski M., Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa Wschodu, Warszawa 1999.
• Wąs A., Sztuka islamu, http://religie.wiara.pl/doc/497057.Sztuka-islamu (30.01.2015).
• Wikipedia. Wolna encyklopedia, Arabeska (ornament), http://pl.wikipedia.org/wiki/Arabeska_(ornament) (30.01.2015).
• Wikipedia. Wolna encyklopedia, Sztuka islamu, http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka_islamu (30.01.2015).
• Zibawi M., Icônes d’Alep, http://www.usj.edu.lb/actualites/oldnews.php?id=764 (30.01.2015).
• Zibawi M., Les icônes arabo-chrétienns, w: M. Drobot i in. (red.), Icônes, Paris 2001, s. 133–143.