Uczenie się w starości – przypomnienie humanistycznej perspektywy

• Authors: Dubas Elżbieta
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W tekście podjęto namysł nad uczeniem się w starości jako kategorią badawczą geragogiki. W szczególności została podjęta próba przypomnienia humanistycznej perspektywy uczenia się w starości. Przedmiotem analizy uczyniono funkcje uczenia się w starości. W każdej z nich uwypuklono aspekty „humanitas” i przez to humanistyczny wymiar uczenia się w starości. Tekst jest próbą przypomnienia i obrony niezbywalnych wartości człowieczeństwa, także w okresie starości, ulokowanych w procesach uczenia się. Przypomnienia szczególnie potrzebnego w czasach nasilającego się wpływu technologii informatycznych i sztucznej inteligencji, zagrażających człowieczeństwu, a zwłaszcza osobom o mniejszej potrzebie zmian i ograniczonych zdolnościach przystosowawczych.

Keywords

PL

funkcje uczenia się, geragogika, humanistyczna perspektywa, starość.

• Publisher: Wydawnictwo Naukowe Akademii WSB
• Journal: EXLIBRIS Biblioteka Gerontologii Społecznej
• Year: 2023
• Volume: 1(24) /2023 Exlibis. Biblioteka Gerontologii Społecznej
• Pages: 25-35

Dates

published

2023-09-30

Contributors

author

Dubas Elżbieta

• Uniwersytet Łódzki

References

• Czerniawska, O. (2000). Drogi i bezdroża andragogiki i gerontologii. Wydawnictwo Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.
• Czerniawska, O. (2003). Wokół edukacji osób starszych. Acta Universitatis Lodziensis, Folia Paedagogica, 5, 155–163.
• Dubas, E. (2008). Edukacyjny paradygmat badawczy w geragogice. W: M. Kuchcińska (red.), Edukacja do i w starości (s. 45–65).Wydawnictwo Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej.
• Dubas, E. (2009). Refleksja autobiograficzna jako aktywność edukacyjna w kontekście całożyciowego uczenia się. W: A. Fabiś & S. Kędziora (red.), Aktywność społeczna, kulturalna i oświatowa dorosłych (s. 41–53). Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna imienia Kardynała Augusta Hlonda w Mysłowicach.
• Dubas, E. (2011). Uczenie się z (własnej) biografii – wprowadzenie. W: E. Dubas & W. Świtalski (red.), Uczenie się z (własnej) biografii. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Dubas, E. (2018). Być i stawać się w starości – o rozwoju z andragogicznej perspektywy. W: A. Chabior (red.), Uczący się dorosły – inspiracje, wyzwania, trendy. Księga jubileuszowa poświęcona Profesorowi Tadeuszowi Aleksandrowi w 80. rocznicę urodzin i 55. rocznicę pracy naukowej (s. 167–196). Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim.
• Dubas, E. (2019). Starzeć się to znaczy dojrzewać. Starość jako kategoria aksjologiczna w geragogice. Rocznik Andragogiczny, 26, 139–151.
• Dubas, E. (2020). Geragogika jako subdyscyplina pedagogiczna. Studia z Teorii Wychowania, 31(2), 143–167.
• Dubas, E. (2022). Refleksje o starości w kontekście wyzwań ery cyfrowej. W: M. Rosalska, A. Wawrzonek, & J. Szłapińska (red.), Człowiek dorosły w zróżnicowanych kontekstach życia. Księga jubileuszowa profesor Ewy Solarczyk-Ambrozik (s. 99–110). Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Dubas, E., & Świtalski, W. (red.). (2011). Uczenie się z biografii Innych. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Fromm, E. (2020). O byciu człowiekiem. Vis-à-vis Etiuda.
• Gołaszewska, M. (1983). Estetyka rzeczywistości. IW PAX.
• GUS. (2013). Kształcenie dorosłych 2011. https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/edukacja/ edukacja/ksztalcenie-doroslych-2011,3,2.html.
• GUS. (2020). Sytuacja osób starszych w Polsce w 2018 r. https://stat.gov.pl/files/gfx/portalinformacyjny/ pl/defaultaktualnosci/6002/2/1/1/sytuacja_osob_starszych_w_polsce_w_2018.pdf.
• Halicki, J. (2000). Teoria kompetencyjna na tle gerontologii społecznej. W: Edukacja seniorów w aspekcie teorii kompetencyjnej. Studium historyczno-porównawcze. Wydawnictwo Trans Humana.
• Kopaliński, W. (1980). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych. Wiedza Powszechna.
• Kozerska, A. (2019). Edukacja w późnej dorosłości na tle przemian w naukach społecznych. Rocznik Andragogiczny, 26, 153–170.
• Malewski, M. (2010). Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.
• Milerski, B., & Śliwerski, B. (red.). (2000). Pedagogika. PWN Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Richert-Kaźmierczak, A., & Forkiewicz, M. (2013). Kształcenie osób starszych w koncepcji aktywnego starzenia się. Studia Ekonomiczne – Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 131, 127–139.
• Schmidt-Lauff, S. (2013). Vom Gluck zum Lernen. O szczęściu w uczeniu się. The fortune of learning. Rocznik Andragogiczny, 20, 153–171.
• Solarczyk-Szwec, H., & Matlakiewicz, A. (2009). Dorośli uczą się inaczej. Wydawnictwo Centrum Kształcenia Ustawicznego w Toruniu.
• Szarota, Z. (2015). Uczenie się starości. Edukacja Dorosłych, 1(72), 23–36.
• Szarota, Z. (2019). Priorytety i funkcje społeczne edukacji w starości – perspektywa Celów Zrównoważonego Rozwoju UNESCO 2030. E-mentor, 78(1), 46–53.
• Szarota, Z. (2022). Specyfika oferty dla uczących się w starości. Dyskursy Młodych Andragogów, 23, 287–303.
• Szuman, S. (1975). O urodzie. W: S. Szuman (red.), O sztuce i wychowaniu estetycznym. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.
• Zych, A. A. (2005). Etniczność a starzenie się – wyzwania edukacyjne. W: A. Szerląg (red.), Wielokulturowość – międzykulturowość obszarami edukacyjnych odniesień (s. 107–117). Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Identifiers

DOI

10.57655/EXLIBRIS_1_2023_2