Głos z francuskich przedmieść – Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe? i Bled Number One Rabaha Ameur-Zaïmeche’a

• Authors: Linek Ewa

Title variants

EN

A Voice of the French Suburbs: Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe? and Bled Number One by Rabah Ameur-Zaïmeche

Abstracts

PL

Autorka analizuje dyptyk filmowy francuskiego reżysera o algierskich korzeniach Rabaha Ameur-Zaïmeche’a: Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe? (2001) i Bled Number One (2006). W filmach tych twórca zastanawia się nad sytuacją społeczną, ekonomiczną i prawną, a także kondycją psychologiczną i uwarunkowaniami kulturowymi tysięcy imigrantów z Afryki Północnej oraz ich potomków zamieszkujących francuskie przedmieścia. Filmy poświęcone tym zagadnieniom powstają we Francji od dekad i stanowią przedmiot zainteresowania wielu badaczy zachodnich, jednak w Polsce wciąż nie poświęca się im należnej uwagi. Autorka dokonuje analizy składników świata przedstawionego w obu produkcjach przede wszystkim przez odniesienie ich do rzeczywistości pozafilmowej, w której poszukuje zakorzenienia fabuły i uzasadnienia jej poszczególnych elementów. Koncentruje się też na indywidualnym, paradokumentalnym stylu reżysera i stosowanych przez niego rozwiązaniach formalnych, demonstrując, w jaki sposób podkreślają one wymowę obu dzieł i jak ściśle są jej podporządkowane.

EN

The author analyzes a film diptych by the French-Algerian director Rabah Ameur-Zaïmeche: Wesh wesh, qu’est-ce qui se passe? (2001) and Bled Number One (2006). The diptych explores the social, economic, and legal situation of thousands of North African immigrants and their descendants living in the French banlieues. Films devoted to these issues have been created in France for decades and have become an object of interest for many Western scholars, but in Poland they still have not received sufficient attention. In this article, the author analyzes the components of the world depicted in both films, primarily by relating them to the real world. She considers the elements of the diegesis as reflecting the real (social, economic etc.) phenomena. She also focuses on the director’s individual, paradocumentary style and formal solutions, showing how they emphasize the meaning of both films.

Keywords

PL

kino imigrantów; francuskie przedmieścia; banlieues; imigranci z Maghrebu; kino beur

EN

migrant cinema; French suburbs; banlieues; immigrants from the Maghreb; beur cinema

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Kwartalnik Filmowy
• Year: 2021
• Issue: 116 Kino i tożsamośc społeczna
• Pages: 80-102

Contributors

author

Linek Ewa

• Uniwersytet Łódzki

• https://orcid.org/0000-0002-0253-0270

References

• Abdallah, M. H. (2003). Pour en finir avec la double peine (1989-1992). Plein Droit, (56). http://www.gisti.org/spip.php?article4221
• Abdallah, M. H. (2008). Paroles et chansons de l’immigration (maghrébine). Vacarme, 3 (44), ss. 52-55. https://doi.org/10.3917/vaca.044.0052
• al-Bukhari, S. (b. d.). 3322, ks. 59, Hadis 128. Sunnah.com. https://sunnah.com/bukhari:3322
• Amokrane, S. (2007). Tactikollectif: action culturelle et engagement politique. Empan, 3 (67), ss. 46-49. https://doi.org/10.3917/empa.067.0046
• Ben Jelloun, T. (1984). Hospitalité française. Racisme et immigration maghrébine. Paris: Éditions du Seuil.
• Bobrik, M. (2014). Autobiograficzny film dokumentalny. Eksplikacja autorska filmu „Self(less)-Portrait”. Images, 15 (24), ss. 207-230. https://doi.org/10.14746/i.2014.24.23
• Borowski, M. (2020). Dekolonizacja dokumentu. Didaskalia. Gazeta Teatralna, (157-158), ss. 167-191. https://doi.org/10.34762/srtg-mh52
• Boucher, M. (2014). Police de rue, habitants des quartiers populaires et usage de la force. Analyse d’un processus de défiance réciproque. Pensée Plurielle, 2 (36), ss. 77-109. https://doi.org/10.3917/pp.036.0077
• Charef, M. (1983). Le thé au harem d’Archi Ahmed. Paris: Mercure de France.
• Chebel, M. (1995). Dictionnaire des symbols musulmans. Rites, mystique et civilization. Paris: Albin Michel.
• Desbarats, C. (2006). „Bled Number One” de Rabah Ameur-Zaïmeche. Esprit, 7 (326), ss. 179-183.
• Dhoquois, A. (2011). Paroles libres de… jeunes de banlieue. Paris: Express Roularta Éditions.
• El Galaï, F. (2005). L’identité en suspens. À propos de la littérature beur. Paris: L’Harmattan.
• Ervine, J. (2013). Cinema and the Republic: Filming on the Margins in Contemporary France. Cardiff: University of Wales Press – French and Francophone Studies.
• Gaulier, A. (2015). La musique du groupe Zebda entre configurations identitaires et pouvoir symbolique. Transposition. Musique et Sciences Sociales, (5). https://doi.org/10.4000/transposition.1398
• Germes, M. (2011). Récits de conflit et territoire: les quartiers sensibles dans les discours policiers. Justice Spatiale – Spatial Justice, (4). http://www.jssj.org/article/recits-de-conflit-et-territoire/
• Hammoudi, K. (2013, 25 lutego). Hommage à Akli Yahyaten. LeMidi-dz.com. http://www.lemidi-dz.com/index.php?operation=voir_article&id_article=culture@art2@2013-02-25
• Higbee, W. (2013). Post-Beur Cinema: North African Émigré and Maghrebi-French Filmmaking in France Since 2000. Edinburgh: Edinburgh University Press.
• Jeamart, A. (2006, 7 czerwca). Être vivant et faire du cinéma. Entretien avec Rabah Ameur-Zaïmeche. Critikat.com. https://www.critikat.com/panorama/entretien/rabah-ameur-zaimeche-686/
• Keil, R. (1991). Entre le politique et l’ésthétique. Itinéraires et Contacts de Cultures, (14), ss. 159-169.
• Lacoste-Dujardin, C. (1996). Des mères contre les femmes. Maternité et patriarcat au Maghreb. Paris: La Découverte/Poche.
• Linek, E. (2010). Dyskurs tożsamościowy w twórczości filmowej Mahmouda Zemmouriego. Między Wschodem a Zachodem. Łódzkie Studia Wschodoznawcze, 3, ss. 107-116.
• Mathieu, L. (2001). Double-peine: les fondements juridiques d’une discrimination légale. Mouvements, 1 (13), ss. 83-87.
• Met, P., Schilling, D. (2018). Screening the Paris Suburbs: From the Silent Era to the 1990s. Manchester: Manchester University Press.
• Moussaoui, A. (2006). De le violence en Algérie. Les lois du chaos. Arles: Actes Sud/MMSH.
• Pospieszyńska, A. (2015). Kino „beur” jako wyraz przemian społeczno-kulturalnych we Francji. Ogrody Nauk i Sztuk, (5), ss. 571-576.
• Przylipiak, M. (1998). Film dokumentalny jako gatunek retoryczny. Kwartalnik Filmowy, (23), ss. 5-19.
• Przylipiak, M. (2000). Obiektywizm i procedury obiektywizujące w filmie dokumentalnym. Principia, 26, ss. 25-53.
• Przylipiak, M. (2008). Kino bezpośrednie a amerykańska awangarda filmowa lat sześćdziesiątych. Słupskie Prace Filologiczne. Seria Filologia Polska, (6), ss. 165-181.
• Slimane, B. A. (2011, 31 października). Zerda L’bir, un rite ancestral célébré. DepecheDeKabylie.com. https://www.depechedekabylie.com/culture/101548-zerda-lbir-un-rite-ancestral-celebre/
• Tervonen, T. (2002, 31 października). On His Film „Wesh Wesh. Qu’est-ce qui se passe?”. „A War Against the Poor”. Interview with Rabah Ameur-Zaïmèche. Africultures.com. http://africultures.com/on-his-film-wesh-wesh-quest-ce-qui-se-passe-a-war-against-the-poor-5631/
• Włodek, L. (2020). Gorsze dzieci republiki. O Algierczykach we Francji. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.
• Zmarz-Koczanowicz, M. (2012). Zagadnienie inscenizacji fabularnej w filmie dokumentalnym i metody dokumentalnej w filmie fabularnym na przykładzie dwóch zrealizowanych przeze mnie filmów: fabularnego „Kraju świata” i dokumentalnego „Urzędu”. W: M. Jazdon, K. Mąka-Malatyńska, P. Pławuszewski (red.), Pogranicza dokumentu (ss. 11-21). Poznań: Centrum Kultury Zamek.