PL
Współczesny obrzęd dedykacji kościoła, zarówno w tradycji bizantyńskiej, jak i łacińskiej, jest owocem długiego rozwoju historycznego. Do sprawowanej początkowo uroczystej celebracji inauguracyjnej Eucharystii z czasem zaczęto dodawać „dodatkowe” czynności, symboliczne czyniąc z uroczystości dedykacyjnej jedną z najbardziej rozbudowanych celebracji liturgicznych Kościoła. Choć struktura rytów na przestrzeni wieków ulegała zmianom, większość z owych elementów „dodanych” przetrwała do dziś. Najważniejsze z nich to: przeniesienie i złożenie w ołtarzu relikwii świętych męczenników (lub w razie ich braku relikwii innych świętych), liczne aspersje i namaszczenia (ściany, ołtarz) oraz obrzędy związane z otwarciem nowej świątyni. Niniejszy artykuł stanowi wprowadzenie w studium historyczno-teologiczne tych właśnie obrzędów.