Strategiczna metoda usprawniania realizacji fonemów. Motywacje i główne założenia

• Authors: Pluta-Wojciechowska Danuta

Title variants

EN

The strategic method of the improvement of phoneme production. The main reasons and assumption

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Autorka przedstawia główne motywacje i założenia strategicznej metody usprawniania realizacji fonemów. Komentuje różne opinie związane z prowadzeniem terapii zaburzeń artykulacji. Definiuje terminy: procedura, metoda, strategia i określa wzajemne relacje pomiędzy tymi pojęciami. Następnie autorka wymienia poszczególne etapy usprawniania realizacji fonemów oraz związane z nimi strategie pracy.

EN

The author presents the motivation and the assumptions of the strategic method of the improvement of phoneme production. In the article there are several opinions on the therapy in the area of articulation disorders and some definitions of the terms: a procedure, a method, a strategy. It also determines their mutual relations. The author lists the stages of the improvement of phoneme production and the strategies of work in this field.

Keywords

PL

dyslalia; usprawnianie realizacji fonemów; terapia zaburzeń artykulacyjnych

EN

dyslalia; improvement of phoneme production; therapy of articulation disorders

• Publisher: Polskie Towarzystwo Logopedyczne
• Journal: Logopedia
• Year: 2013
• Volume: 42
• Pages: 45-60

Dates

published

2013-01-01

Contributors

author

Pluta-Wojciechowska Danuta

• Uniwersytet Śląski, Katowice Zakład Socjolingwistyki i Społecznych Praktyk Komunikowania

References

• Grabias S., 1997, Mowa i jej zaburzenia. „Audiofonologia”, X, s. 3–20.
• Grabias S., 2008, Postępowanie logopedyczne. Diagnoza, programowanie terapii, terapia, „Logopedia”, 37, s. 13–27.
• Konopska L., 2006, Wady wymowy u osób z wadami zgryzu, Wyd. Nauk. Uniw. Szczecińskiego, Szczecin.
• Łobacz P., 2005, Prawidłowy rozwój mowy dziecka [w:] Podstawy neurologopedii, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Wyd. Uniw. Opolskiego, Opole, s. 231–268.
• Ostapiuk B., 1997, Zaburzenia dźwiękowej realizacji fonemów języka polskiego – propozycja terminów i klasyfikacji, „Audiofonologia”, X, s. 117–136.
• Pluta-Wojciechowska D., 2006, Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia. Badania – Teoria – Praktyka, Wyd. Nauk. ATH, Bielsko-Biała.
• Pluta-Wojciechowska D., 2009, Połykanie jako jedna z niewerbalnych czynności kompleksu ustno--twarzowego, „Logopedia”, 38, s. 119–148.
• Pluta-Wojciechowska D., 2010, Podstawy patofonetyki mowy rozszczepowej. Dyslokacje. Wyd. Ergo Sum, Bytom.
• Pluta-Wojciechowska D., 2012a, Diagnoza różnicowa – postulat czy utopia? W kierunku budowania modeli rozwoju fonetycznego w przypadku zaburzeń prostych i złożonych [w:] Diagnoza różnicowa zaburzeń komunikacji językowej, red. M. Michalik, A. Siuciak, Z. Orłowska-Popek, Collegium Columbinum, Kraków, s. 115–145.
• Pluta-Wojciechowska D., 2012b, Czy logopeda wywołuje głoski? „Logopedia”, 41, s. 39–70.
• Sołtys-Chmielowicz A., 2008, Standard postępowania logopedycznego w przypadku dyslalii, „Logopedia”, 37, s. 59–69.
• Styczek I., 1981, Logopedia, PWN, Warszawa.
• Tomasello M., 2002, Kulturowe źródła ludzkiego poznawania, PIW, Warszawa.
• Uniwersalny słownik języka polskiego, 2004, red. S. Dubisz, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
• Zarębina M., 1994, Język polski w rozwoju jednostki, Glottispol, Gdańsk.