Introduction to Combat Logic – A General Theory

• Authors: Dominique Brizin , Keith R. Kernspecht

Title variants

PL

Wprowadzenie do logiki walki - ogólna teoria

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

In many discussions of martial arts, participants use different approaches to what to focus on. This fact is reflected in different training approaches, which the instructors use to teach their students. Some try to explain techniques; others try to develop certain abilities. Taking this into consideration, the following study tries to clarify and to simplify all those ideas with the aim of bringing them all together in one model. Based on a concept, which military strategist Edward Luttwak uses to clarify different levels of action, this model contains various ideas that can be built upon in future. Additionally, it contains an approach of aim-purpose-relations in which all different ideas of martial arts can be brought together and therefore can form a perfect base for further discussions of different font formats.

PL

Wydaje się, że w dziedzinie sztuk walki istnieje obfitość pojęć takich jak: techniki, zasady, motta, umiejętności, taktyki, strategie, koncepcje itp. Wyrażenia te są źle zdefiniowane, w związku z tym nic dziwnego, że porównanie sztuk walki jest tak trudne. W artykule zaproponowano więc model definiujący te pojęcia na różnych poziomach, które są rozmieszczone w hierarchii pionowej. W drugim etapie ten sam schemat został zanalizowany na przykładzie samoobrony.30 "IDO MOVEMENT FOR CULTURE. Journal of Martial Arts Anthropology", Vol. 14, no. 4 (2014). Model stratega wojskowego Luttwaka stosuje się w dziedzinie sztuk walki, aby umożliwić integrację wszystkich metod zrozumienia i nauczania sztuk walki oraz aby pozwolić na porównanie różnych stylów i koncepcji. Składa się on z pięciu poziomów. Począwszy od góry są to: Wielka Strategia (Grand Strategy), która obejmuje główną koncepcję sztuki walki; następnie strategia teatru walki (theatre strategy), w której zasady są wyjaśniane w mottach i strofach. Teatr obejmuje również innego rodzaju scenariusz szkolenia, pokazujący kiedy i jak reagować. Prowadzi to do trzeciego poziomu - operacyjnego (operational level), opisującego niezbędne zdolności i umiejętności wymagane do spełnienia oczekiwanych zachowań np. wyczucia czasu, koncentracji, siły itp. Następny jest poziom taktyczny (tactical level), w którym zadawane są pytania: jak rozwiązać pewne zadania i funkcje, dotyczące wyrównania do poziomu przeciwnika, a także: co jest powodem pewnych technik i sekwencji? U podstawy piramidy znajduje się poziom techniczny (technical level) z pojedynczymi technikami rąk i nóg, które są ćwiczone w pojedynkę lub z partnerem. Wielka Strategia zawiera pewne wskazówki i podstawowe idee służące osiągnięciu danego cel (funkcję), zawierające cel lub motywację. Środki lub metody (formy), które są realizowane na głębszych poziomach, prowadzą do celu. System, lub lepiej „styl" sztuk walki jest określany przez jego podejście domotywacji (celu). Jest to zawsze indywidualna sprawa i zależy od wykonawcy. Bez wiedzy o przyczynach praktykowania sztuki walki nie ma dobrego ani złego stylu. Analiza na przykładzie sztuki samoobrony Aby zbadać różne sztuki walki pod względem ich treści i ocenić ich potencjalne korzyści w realistycznej sytuacji samoobrony, ważne jest oddzielenie różnych sztuk walki od ich wpływu kulturowego i regionalnego oraz charakteru. Chodzi o czystą logikę poznawczą i biomechanikę oraz sposób, w jaki ich zasady są realizowane w bezpośredniej konfrontacji. Tylko przyjmując to założenie możliwe jest porównanie różnych rozwiązań dla tych samych kryteriów. Warunki (lub zasady) muszą być zdefiniowane począwszy od Wielkiej Strategii. Warunki te są identyfikowane z sytuacją. Strategia ta może być określona. Przechodząc do następnego poziomu teatru strategii, możliwe jest obecnie określenie środków, które wynikają z realizacji celów. Dodatkowo istnieje moment psychologiczny w rozpatrywaniu teatru strategii: Czy lepiej atakować czy bronić się? Odpowiedź zależy także od moralnej i emocjonalnej kondycji ćwiczącego. Jeśli jest on emocjonalnie spokojny, może być w stanie czekać na atak przeciwnika, jeśli nie, to lepiej, aby zaatakował, zanim zachodzące w jego ciele procesy biochemiczne go sparaliżują. Powyższe idee prowadzą do zdolności (na poziomie operacyjnym), które uczeń musi sobie przyswoić, jeśli chce realizować środki (metody szkolenia lub formy, które wyjaśniono wcześniej). Dla sytuacji samoobrony Kernspecht definiuje je w następujący sposób: (1) Wyczucie czasu (2), Sprawność (3), Jedność ciała, (4) Skala różnych zmysłów (wzrok, kinestetyczny), (5) Równowaga (6), Czujność, (7) Duch walki. Te siedem umiejętności jest ważne w byciu zdolnym do walki w sytuacji konfliktu. Wynikające z omówienia poprzednich poziomów wyłaniają się różne zadania i funkcje, które wymagają fizycznej realizacji (poziom taktyczny).Oznacza to, że w danej chwili stają się bardziej praktyczne, a sekwencje technik i ruchów ciała są brane pod uwagę wyłącznie dla jednego ćwiczącego lub partnerów. Istnieją także pojedyncze techniki, praktykowane solo lub z partnerem. Są absolutnie niezbędne do realizacji wszystkich opisanych wcześniej koncepcyjnych idei; stanowią podstawę, na której wszystko jest budowane, instrument, który służy wyższemu celowi: zrozumieniu wszystkich innych idei. W przyszłości ogólna logika konstrukcji architektury pionowej i poziomej może być stosowana do interpretacji różnych sztuk walki. Będą się różniły cele, skupiając się na różnych stylach walki. Według tego modelu logiki walki staje się jasne, że zasady sztuki walki powinny najpierw zostać zdefiniowane, a dopiero potem można podjąć inne kroki. To ogólne wprowadzenie do logiki walki może pomóc w przeglądzie różnych rodzajów sztuk walki i wyjaśnić ich różne realizacje. Może to w przyszłości służyć jako podstawowy model dla specjalistów do rozmów o sztukach walki, aby w ich dyskusjach nie wystąpiły nadmierne niejasności.

Keywords

EN

combat logic; concept; principle; abilities; strategy; technique

PL

logika walki; pojęcie; zasady; umiejętności; strategia; technika

• Publisher: Stowarzyszenie Idōkan Polska
• Journal: Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
• Year: 2014
• Volume: 14
• Issue: 4
• Pages: 24-30

Contributors

author

Dominique Brizin

• Universität zu Köln, Institut für Politikwissenschaften, Köln (Germany)

author

Keith R. Kernspecht

• Hilendarski University Plovdiv, Plovdiv (Bulgaria)