Participative Art: Delegated Performance versus Communal Engaged Performance Using the Example of Artistic Activities by Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer

• Authors: Jałowik Delfina

Title variants

PL

Sztuka partycypacyjna. Performans delegowany a wspólnotowy performans zaangażowany na przykładzie działań artystycznych Krzysztofa Wodiczko i Pawła Althamera

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The author analyzes selected practices of two Polish world-renowned artists – Krzysztof Wodiczko and Paweł Althamer. What their activities with people have in common are their performative aspect and socio-political engagement. The artists do not put themselves in the center of attention. With regard to Krzysztof Wodiczko, the focus is on the stages of creation and presentation of the artist’s public projections on buildings and monuments in cities around the world. In turn, the emphasis of the analysis of Paweł Althamer is on his activities as a founder and co-participant of the Nowolipie Group, within the frames of which Althamer creates works with the members of Polish Society of Multiple Sclerosis. The works of Wodiczko and Althamer exemplify meaningful and popular contemporary participative practices. The latter are the topic of Claire Bishop’s book Artificial Hells: Participatory Art and the Politics of Spectatorship (2012), in which Bishop develops the term “delegated performance”. Taking as her starting point the description of specific artistic phenomena, the author of the present article considers whether Bishop’s term is applicable to the artistic practices of Wodiczko and Althamer; she analyses the process of their activities and how they differ, as well as the role of the artists themselves and the participants indispensable for the project to take shape. Last but not least, the author considers the question of authorship and attribution of the works.

PL

Artykuł analizuje wybrane działania dwóch polskich artystów o światowej renomie – Krzysztofa Wodiczko oraz Pawła Althamera. Ich działania z ludźmi łączy aspekt performatywny oraz zaangażowanie w kwestie społeczno-polityczne. Artyści nie stawiają samych siebie w centrum zainteresowania. W przypadku Krzysztofa Wodiczko opisane są etapy powstawania i prezentacji odbywających się w miastach na całym świecie projekcji publicznych na budynkach oraz pomnikach. Z kolei w przypadku Pawła Althamera przywołane zostają przede wszystkim jego działania jako założyciela i współuczestnika Grupy Nowolipie, w ramach której Althamer tworzy prace z członkami Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Działania Wodiczko i Althamera to przykłady istotnych i jednocześnie popularnych w sztuce współczesnej praktyk partycypacyjnych. Te ostatnie są tematem wydanej w 2012 roku książki Claire Bishop Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, w której został rozwinięty termin „performans delegowany”. Autorka artykułu, wychodząc od opisu konkretnych zjawisk, zastanawia się, na ile ten termin przystaje do praktyki artystycznej Wodiczko i Althamera, analizuje przebieg ich działań, różnice, które między nimi istnieją, rolę niezbędnych do ich zaistnienia uczestnika oraz artysty, a także kwestię autorstwa czy atrybucji prac.

Keywords

EN

delegated performance; communal engaged performance; public projections; Nowolipie Group

PL

sztuka partycypacyjna; performans delegowany; wspólnotowy performans zaangażowany; Claire Bishop; projekcje publiczne; Krzysztof Wodiczko; Paweł Althamer; Grupa Nowolipie

participative art

• Publisher: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Stowarzyszenie
• Journal: Art Inquiry. Recherches sur les arts
• Year: 2018
• Volume: XX (XXIX)
• Pages: 159-171

Contributors

author

Jałowik Delfina

• Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie

References

• Bishop Claire, Artificial Hells: Participative Art and the Politics of Spectatorship, https://selforganizedseminar.files.wordpress.com/2011/08/bishop-claire-artificial-hells-participatory-art-and-politics-spectatorship.pdf [accessed: 20 October 2018].
• Double Agent (2008), ed. Claire Bishop, Silvia Tramontana, London: ICA London.
• Bishop Claire, Delegated Performance: Outsourcing Authenticity, OCTOBER 140, spring 2012, pp. 91–112.
• Bishop Claire (2015) Sztuczne piekła. Sztuka partycypacyjna i polityka widowni, trans. J. Staniszewski, Warsaw: Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana.
• Krzysztof Wodiczko. Na rzecz domeny publicznej (2015), ed. Bożena Czubak, Łódź: Museum of Art in Łódź.
• Sztuka domeny publicznej (2011), ed. Bożena Czubak, Sopot: National Gallery of Art in Sopot.
• Kurzmeyer Roman, Szymczyk Adam, Cotter Susanne (2011) Paweł Althamer, London – New York: Phaidon Press Limited.
• Krzysztof Wodiczko. Doktor honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2007), ed. Janusz Marciniak, Poznań: Academy of Fine Arts in Poznań.
• Mazur Adam (2016), Ognisko. Rozmowa z Pawłem Althamerem, http://magazynszum.pl/ognisko-rozmowa-z-pawlem-althamerem/; [accessed: 10 October 2018].
• http://www.park.artmuseum.pl/pl; [accessed: 10 October 2018].
• https://www.pgs.pl/wpisy/uskrzydleni-pawel-althamer-i-grupa-nowolipie-kropka; [accessed: 1 October 2018].
• Krzysztof Wodiczko. Sztuka publiczna (1995), ed. Piotr Rypson, Warsaw: Centre for Contemporary Art.
• Sienkiewicz Karol (2017) Patriota wszechświata. O Pawle Althamerze, Kraków – Warsaw: Wydawnictwo Karakter, Museum of Contemporary Art in Warsaw.
• Krzysztof Wodiczko, Projekcje publiczne 1996–2004 (2006), ed. Anna Smolak, Małgorzata Gadomska,
• Krakow: Bunkier Sztuki Gallery of Contemporary Art.
• Krzysztof Wodiczko. Pomnikoterapia (2005), academic ed. Andrzej Turowski, Warsaw: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki.