Wyrok zaoczny po wniesieniu sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym (wraz z uwagami na tle ustawy z dnia 10 lipca 2015 r., zmieniającej m.in. Kodeks postępowania cywilnego)

• Authors: Mróz-Szarmach Dominika

Title variants

EN

Default judgement after a demur in electronic writ of payment proceedings (along with comments on the act of 10th July 2015, amending inter alia the Civil Procedure Code)

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przedmiotem artykułu jest ocena dopuszczalności wydania wyroku zaocznego przez sąd, któremu sprawa została przekazana, po skutecznym wniesieniu sprzeciwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym w świetle obowiązującego stanu prawnego, jak również po wejściu w życie zmiany art. 50535 k.p.c., wprowadzonej ustawą z dnia 10 lipca 2015r. Dla rozstrzygnięcia powyższego, omówiono charakter środka zaskarżenia, jakim jest sprzeciw od nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Również zwięźle zaprezentowano specyfikę postępowania przed sądem, któremu sprawa została przekazana przez e-sąd. Ponadto, przedstawiono przesłanki wydania wyroku zaocznego, ze szczególnym uwzględnieniem próby oznaczenia desygnatów, użytego w art. 340 k.p.c., pojęcia „wyjaśnienia”.

EN

The subject matter of this article is the admissibility to give the default judgement by the court, to which the case was forwarded after effective demur in electronic writ of payment proceedings. It was presented in the light of the legal regulations, also after coming into effect of the amendment of the article 50535 of Civil Procedure Code, introduced by the act of 10th July 2015. To conclude on this, the author discussed the character of the contestation measure, such as demur to order for payment in the electronic writ of payment proceedings. Also the specificity of the proceedings ante court, to which the case was forwarded by the e-court, was succinctly presented. Furthermore, the prerequisites to render the default judgement were submitted, with particular attention to the attempt to denote the discriminants of the word ‘explanations’, used in the article 340 of Civil Procedure Code.

Keywords

PL

postępowanie cywilne; wyrok zaoczny; elektroniczne postępowanie upominawcze; bezczynność pozwanego; wyjaśnienia pozwanego

EN

civil procedure; default judgement; electronic writ of payment proceedings; defendant’s inactivity; defendant’s explanations

• Publisher: Spółdzielczy Instytut Naukowy G. Bierecki sp.j.
• Journal: Pieniądze i Więź
• Year: 2016
• Volume: 19
• Issue: 1(70)
• Pages: 54-68

Dates

published

2016-04

Contributors

author

Mróz-Szarmach Dominika

• Uniwersytet Gdanski, Wydzial Prawa i Administracji, Katedra Postepowania Cywilnego, ul. Bazynskiego 6, 80-952 Gdansk, Poland

References

• Antoniuk J., Postępowanie sądu właściwego po przekazaniu mu sprawy wniesionej w elektronicznym postępowaniu upominawczym (uwagi na tle art. 505[37] KPC), „Monitor Prawniczy” 2012, nr 20, s. 1069–1078.
• Bladowski B., Metodyka pracy sędziego cywilisty, Wolters Kluwer, Warszawa 2013.
• Błaszczak Ł., Markiewicz K., Dowody i postępowanie dowodowe w sprawach cywilnych. Komentarz praktyczny z orzecznictwem. Wzory czynności sądowych i pism procesowych, C.H. Beck, Warszawa 2014.
• Cieślak S., Postępowanie przyśpieszone w procesie cywilnym. Zarys postępowania nakazowego, upominawczego i uproszczonego, C.H. Beck, Warszawa 2004.
• Dolata B., Miś A., Uliasz M., Postępowanie po przekazaniu sprawy przez e-sąd, „Iustitia” 2011, nr 4, s. 220–224.
• Dolecki H., Wiśniewski T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom II. Artykuły 367–505 , Wolters Kluwer, Warszawa 2013.
• Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Postępowanie rozpoznawcze. Tom II, Lexis Nexis, Warszawa 2012.
• Góra-Błaszczykowska A., Orzeczenia w procesie cywilnym. Komentarz do art. 316–366 KPC, C.H. Beck, Warszawa 2014.
• Jakubecki A. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.
• Kaczmarek-Templin B., Goździaszek Ł., Mechanizm rozpoznania sprawy w elektronicznym postępowaniu upominawczym – polemika, „Monitor Prawniczy” 2010, nr 16, s. 896–902.
• Kościółek A., Sprzeciw w elektronicznym postępowaniu upominawczym – uwagi na tle obowiązujących oraz projektowanych rozwiązań legislacyjnych, „Monitor Prawniczy” 2013, nr 13, s. 677–686.
• Litauer J.J., Wyrok zaoczny w polskiej procedurze cywilnej, „Polski Proces Cywilny” 1935, nr 1–2, s. 3–24.
• Manowska M. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Tom I. Art. 1 – 505, Wolters Kluwer, Warszawa 2015.
• Manowska M., Postępowania odrębne w procesie cywilnym, LexisNexis, Warszawa 2012.
• Marciniak A., Piasecki K. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom II. Komentarz do art. 367 – 729, C.H. Beck, Warszawa 2014.
• Marszałkowska-Krześ E. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, C.H. Beck, wersja online.
• May J., Obrona pozwanego w procesie cywilnym przed sądem I instancji, Lexis Nexis, Warszawa 2013.
• Misztal-Konecka J., Umorzenie postępowania po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego – uwag kilka, „Monitor Prawniczy” 2012, nr 14, s. 731–737.
• Pietrzykowski H., Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, LexisNexis, Warszawa 2014.
• Rusek F., Postępowanie zaoczne w procesie cywilnym, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1966.
• Sadowski K., Piaskowska O.M., Kilka uwag w zakresie praktycznego stosowania art. 505[37] § 3 KPC, „Monitor Prawniczy” 2011, nr 23, s. 1293–1296.
• Siedlecki W., Postępowanie cywilne. Część szczegółowa, PWN, Warszawa 1959.
• Tchórzewski M., Telenga P., Elektroniczne postępowanie upominawcze. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2010.
• Turek J., Czynności dowodowe sądu w postępowaniu cywilnym, Wolters Kluwer, Warszawa 2011.
• Uliasz M., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2008.
• Wengerek E., Postępowanie zaoczne w polskim procesie cywilnym, „Państwo i Prawo” 1952, nr 8–9, s. 267–293.
• Widło J., Wróbel A., Postępowanie przed sądem właściwości ogólnej po przekazaniu sprawy z elektronicznego postępowania upominawczego w świetle art. 50537 k.p.c. Uwagi de lege lata i de lege ferenda, „Przegląd Sądowy” 2012, nr 4, s. 59–75.