„Nowa ekonomia strukturalna”– czy nowy paradygmat polskiej polityki rozwoju?

• Authors: Rogoda Adam

Title variants

EN

“New structural economy” – a new Polish development policy paradigm?

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie czy polityka rozwoju zgodna z teoretycznymi postulatami tzw. nowej ekonomii strukturalnej (new structural economics), autorskiej koncepcji chińskiego ekonomisty J.Y. Lina, byłaby zerwaniem z polską polityką rozwoju okresu transformacji (1989–2015) zarówno w ujęciu praktycznym, jak i doktrynalnym. Twierdzenia o głębokiej zmianie w polityce gospodarczej w Polsce po 2015 r., szczególnie w odniesieniu do roli państwa w procesach rozwoju gospodarczego, występują dość często zarówno w literaturze przedmiotu, jak i dyskursie publicznym. Jednak wbrew potocznym opiniom, a także deklaracjom zawartym w Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (SOR), politykę zgodną z NSE trudno uznać za zerwanie z wcześniejszą praktyką polityki rozwoju. Obie doktryny polityki rozwoju są głęboko osadzone w paradygmacie ekonomii neoklasycznej, wychodzą z podobnych założeń oraz stosują podobne narzędzia i metody analizy. Różnią się głównie oceną znaczenia różnych kategorii zawodności rynku i zawodności państwa. Czasy transformacji charakteryzowały się szczególnie silną wiarą w sprawność mechanizmu rynkowego. NSE można traktować bardziej jako pragmatyczną redefinicję metod implementacji polityk opartych o tzw. konsensus waszyngtoński niż zerwanie z jego założeniami. Domniemanie radykalnych różnic wynika z błędnego i prostego utożsamiania całej ekonomii neoklasycznej z ideologią neoliberalną i leseferystyczną polityką gospodarczą. Tymczasem ekonomia neoklasyczna pozwala na dużo aktywniejszą rolę państwa niż zwykło się przyznawać. Dlatego też NSE trudno uznać za potencjalnie nowy paradygmat polskiej polityki rozwoju, a raczej za pewną rekonfigurację w ramach dotychczasowego paradygmatu.

EN

The aim of the article is to answer the question whether a development policy in accordance with the theoretical postulates of the so-called new structural economics, developed by the Chinese economist J. Y. Lin, would be a break with the Polish development policy from the transition period (1989–2015) in both practical and doctrinal dimensions. Such claims concerning the economic policy in Poland after 2015, especially the role of the state in economic development, are quite often discussed in both scientific literature and public discourse. However, contrary to popular opinions and declarations included in the Strategy for Responsible Development (SOR), it is difficult to consider a policy consistent with NSE as a radical break with the previous period of development policy. Both development policy doctrines are deeply rooted in the neoclassical economics paradigm. They share similar assumptions and use similar tools and methods of an analysis. They differ mainly in the assessment of the importance of different categories of market failure and state failure. The transition period was characterized by a particularly strong faith in the market efficiency. NSE can be treated rather as a pragmatic redefinition of the implementations of so-called Washington Consensus policies, than a break with its assumptions. The presumption of radical differences results from the erroneous and simple identification of the whole neoclassical economy with the neo-liberal ideology and laissez-faire economic policy. Meanwhile, the neoclassical economy allows a much more active role of the state than one would usually admit. Therefore NSE is difficult to be recognised as a potentially new paradigm of the Polish development policy. It is rather a shift within the former paradigm.

Keywords

PL

nowa ekonomia strukturalna; polityka rozwoju; transformacja; państwo w procesach rozwoju; polityka przemysłowa

EN

new structural economy; development policy; transition; state in the process of economic development; industrial policy

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
• Journal: Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy
• Year: 2019
• Volume: 57
• Pages: 219-229

Contributors

author

Rogoda Adam

• Szkoła Główna Handlowa w Warszawie Katedra Teorii Systemów Ekonomicznych

References

• Amsden, A.H. (1992). Asia’s Next Giant: South Korea and Late Industrialization. Oxford: Oxford University Press. DOI: 10.1093/0195076036.001.0001.
• Arndt, H.W. (1985). The origins of structuralism. World Development, 13 (2), 151–159.DOI: 10.1016/0305-750X(85)90001-4.
• Arnsperger, Ch., Varoufakis, Y. (2006). What Is Neoclassical Economics? The three axioms responsible for its theoretical oeuvre, practical irrelevance and, thus, discursive power. Panoeconomicus, 1.
• Åslund, A. (2010). Jak budowano kapitalizm: transformacja Europy Środkowej i Wschodniej, Rosji i Azji Środkowej. Warszawa: Książka i Wiedza.
• Bałtowski, M. (2007). Transformacja gospodarcza w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Bartkowiak, R. (2008). Historia myśli ekonomicznej. Warszawa: PWE.
• Bohle, D., Greskovits, B. (2012). Capitalist Diversity on Europe’s Periphery. London: Cornell University Press.
• Chang, Ha-J. (2011). Industrial Policy: Can We Go Beyond an Unproductive Confrontation.W: J.Y. Lin, B. Pleskovic (red.), Annual World Bank Conference on Development Economics 2010, Global: Lessons from East Asia and the Global Financial Crisis. Washington: The World Bank.
• Chang, Ha-J., Andreoni, A. (2016). Industrial Policy in a Changing World: Basic Principles, Neglected Issues and New Challenges. Cambridge Journal of Economics 40Years Conference. Pobrane z: http://www.cpes.org.uk/dev/wp-content/uploads/2016/06/Chang_Andreoni_2016_Industrial-Policy.pdf
• Evans, P. (1995). Embedded Autonomy. States and Industrial Transformation. Princeton: Princeton University Press.
• Garbicz, M. (2012). Problemy rozwoju i zacofania ekonomicznego. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Golik, K. (2017). Polski model z chińską specyfiką? W: M. Sutowski (red.), Ekonomia polityczna „dobrej zmiany”. Warszawa: Instytut Studiów Zaawansowanych.
• Gromada, A. (2017). Filozofia gospodarcza „dobrej zmiany” – analiza porównawcza programów PiS i PO. W: M. Sutowski (red.), Ekonomia polityczna „dobrej zmiany”. Warszawa: Instytut Studiów Zaawansowanych.
• Justin Yifu Lin. Pobrane z: https://en.wikipedia.org/wiki/Justin_Yifu_Lin (2018.07.15).
• Karpiński, A., Paradysz, S., Soroka, P. & Żółtkowski, W. (2013). Jak powstawały i jak upadały zakłady przemysłowe w Polsce. Warszawa: Wydawnictwo Muza.
• Kieżun, W. (2012). Patologia transformacji. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.
• Kołodko, G.W. (1999). Od szoku do terapii. Ekonomia i polityka transformacji. Warszawa: Wydawnictwo Poltext.
• Kowalik, T. (2009). www.polskatransformacja.pl. Warszawa: Wydawnictwo Muza.
• Kuhn, T.S. Struktura rewolucji naukowych, tł. H. Ostromęcka, J. Nowotniak (2009). Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
• Lin, J.Y. (2011). New Structural Economics: A Framework for Rethinking Development. The World Bank Research Observer, 26 (2). DOI: 10.1596/978-0-8213-8955-3.
• Lin, J.Y. (2012). The Quest for Prosperity. How Developing Economies Can Take Off. Princeton: Princeton University Press. DOI: 10.1515/9781400852253.
• Lin, J.Y. (2015). The Washington Consensus revisited: a new structural economics perspective. Journal of Economic Policy Reform, 18 (2).
• Lin, J.Y., Chang, Ha-J. (2009). Should Industrial Policy in Developing Countries Conform to Comparative Advantage or Defy it? A Debate Between Justin Lin and Ha-Joon Chang. Development Policy Review, 27 (5). DOI: 10.1111/j.1467-7679.2009.00456.x.
• Lin, J.Y., Doemeland, D. (2012). Beyond Keynesianism: Global Infrastructure Investments in the Times of Crisis. Journal of International Commerce, Economics and Policy, 3 (3).
• Mielcarek, J. (2018). Niski poziom innowacyjności gospodarki i stopy wzrostu PKB – hipoteza głównego czynnika wyjaśniającego. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 54 (2/2018).
• Nolan, P., Zhang, J., Liu, Ch. (2008). The global business revolution, the cascade effect, and the challenge for firms from developing countries. Cambridge Journal of Economics, 32 (1).
• Reinert, E.S. (2007). How rich countries got rich – and why poor countries stay poor. London: Constable.
• Rodrik, D. (2011). Comments on “New Structural Economics” by Justin Yifu Lin. The World Bank Research Observer, 26 (2).
• Rodrik, D. (2011). Jedna ekonomia, wiele recept. Globalizacja, instytucje i wzrost gospodarczy. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
• Rogoda, A. (2018). Polska polityka gospodarcza po 2015 roku w świetle koncepcji państwa rozwojowego. W: M. Krawczyk (red.), Polska po 2015 roku – gospodarka, społeczeństwo. Warszawa: OW SGH.
• SOR. Strategia na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju (2017). Warszawa: Ministerstwo Rozwoju. Pobrane z: https://www.miir.gov.pl/strony/strategia-na-rzecz-odpowiedzialnego-rozwoju/informacje-o-strategii/
• Stiglitz, J.E. (2011). Rethinking Development Economics. The World Bank Research Observer, 26 (2). DOI: 10.1093/wbro/lkr011.
• Szahaj, A. (2017). Neoliberalizm, turbokapitalizm, kryzys. Warszawa: Książka i Prasa.
• Wade, R. (1990). Governing the Market. Economic Theory and the Role of Government in East Asian Industrialization. Princeton: Princeton University Press. DOI: 10.2307/j.ctv346sp7.
• Walicki, A. (2013). Od projektu komunistycznego do neoliberalnej utopii. Kraków: Universitas, Polska Akademia Nauk.
• Wójcik, P. (2017). Uciec z półperyferii – polityka przemysłowa PiS. W: M. Sutowski (red.), Ekonomia polityczna „dobrej zmiany”. Warszawa: Instytut Studiów Zaawansowanych.

Identifiers

DOI

10.15584/nsawg.2019.1.14