CIĄGŁOŚĆ PROGRAMOWA A WIZERUNEK PARTII POLITYCZNEJ. PRZYPADEK UNII POLITYKI REALNEJ

• Authors: ĆWIĘKAŁA GRZEGORZ

Title variants

EN

CONTINUITY OF A POLITICAL PROGRAM AND A PARTY IMAGE. THE CASE OF THE REAL POLITICS UNION

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

EN

The stability of the political programmes and election platforms and image of politicians is a very important research question in political science. The issues are also very important components of the voters’ decision making process. The voters judge the potential of politi-cians this way. The Real Politics Union is attached to liberal and conservative conceptions and cannot reach higher levels of awareness of voters and also cannot achieve regular election success. There are two kinds of obstacles, with the first being the image of the party and its leaders (tenacity, stubbornness, lack of confidence) and the second are the several objective elements (parties financing system, media silence, the electoral system). The article tries to give a partial answer to the problem of the functioning of small, extra-parliamentary parties and their efforts to enter the mainstream of Polish political arena.

Keywords

EN

Real Politics Union; election platform; image; party system in Poland

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
• Journal: Polityka i Społeczeństwo
• Year: 2014
• Issue: 3(12)
• Pages: 70-82 (13)

Contributors

author

ĆWIĘKAŁA GRZEGORZ

• Instytut Nauk Politycznych, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. rotmistrza Witolda Pileckiego w Oświęcimiu, ul. Kolbego 8, 32-600 Oświęcim, e-mail: gcwiekala @o2.pl.

References

• Analiza porównawcza programów wyborczych i głosowań sejmowych partii politycznych z punktu widzenia rozwoju przedsiębiorczości i gospodarki, 2005, Krajowa Izba Gospodarcza.
• Antoszewski A., 2004, Wzorce rywalizacji politycznej we współczesnych demokracjach europejskich, Wrocław.
• Banasik A., 2002, Jak uwodzą w polityce? Język marketingu politycznego w kampanii wyborczej ’97, Katowice.
• Barbaro N. de, 2005, Dojść do głosu. Radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków.
• Borowik B., 2011, Partie konserwatywne w Polsce 1989–2001, Lublin.
• Borucka J., Skrzypiński D., 1995, Polityka skuteczna. Marketingowa analiza sukcesu wyborczego, Wrocław.
• Cialdini R., 2002, Wywieranie wpływu na ludzi, przeł. B. Wojcieszke, Gdańsk.
• Cichosz M., 2004, (Auto)kreacja wizerunku polityka na przykładzie wyborów prezydenckich w III RP, Toruń.
• Cwalina W., Falkowski A., 2005, Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk.
• Do czytelników, 1990, „Najwyższy Czas!”, nr 31.
• Drzycimski A., 1997, Sztuka kształtowania wizerunku, Warszawa.
• Dudek A., 2007, Historia polityczna Polski 1989–2005, Kraków.
• Gardziel T., Gawroński S., 2008, Wybory 2007. Partie, programy, kampania wyborcza, Rzeszów.
• Głosowanie „sercem” czy „rozumem”? Wpływ sondaży na zachowania wyborcze 1995, Komunikat z badań CBOS.
• Grabowska M., Szawiel T., 2003, Budowanie demokracji. Podziały społeczne, partie polityczne i społeczeństwo obywatelskie w postkomunistycznej Polsce, Warszawa.
• Herbut R., 1997, Teoria i praktyka funkcjonowania partii politycznych, Wrocław.
• Ignaczewski G., 2004, Specyfika marketingu politycznego w Polsce, Toruń.
• Ile państwa w gospodarce, 1995, komunikat z badań CBOS, Warszawa.
• Jeziński M., 2004, Marketing polityczny a procesy akulturacyjne: przypadek III Rzeczy-pospolitej, Toruń.
• Karnowska D., 2005, W kierunku liberalizmu? Recepcja idei liberalnych w Polsce w warunkach transformacji ustrojowej, Toruń.
• Korwin-Mikke J., 1990, Sprawozdanie Prezesa Rady Głównej UPR, „Najwyższy Czas!”, nr 29.
• Korwin-Mikke J., 1995, Co z zasadami?, „Najwyższy Czas!”, nr 4.
• Korwin-Mikke J., 2001a, UPR z Platformą, „Najwyższy Czas!”, nr 21.
• Korwin-Mikke J., 2001b, Ostatni będą pierwszymi?, „Najwyższy Czas!”, nr 31–32.
• Kos D., 2009, Janusz Korwin-Mikke odszedł z UPR, archiwum internetowe nczas.com: http://nczas.com/wiadomosci/polska/janusz-korwin-mikke-odszedl-z-upr/ (19.03.2014).
• Michalkiewicz S., 1992, Projekt nowej konstytucji, „Najwyższy Czas!”, nr 31–34.
• Northcote Parkinson C., 1955, Parkinson’s Law, „The Economist”, archiwum internetowe: http://www.economist.com/node/14116121 (14.04.2014).
• Northcote Parkinson C., 2009, „The Economist”, archiwum internetowe: http://www. economist.com/node/13976732 (14.04.2014).
• Nozick R., 2010, Anarchia, państwo i utopia, przeł. P. Maciejko, M. Szczubiałka, Warszawa.
• Olszewski E., Tymoszuk Z. (red.), 2004, Ideologia, doktryny i ruch polityczny współczesnego liberalizmu, Lublin.
• Opinie o programach wyborczych w TV, 1991, raport z badań OBOP, Warszawa.
• Paszkiewicz K.A. (red.), 2000, Partie i koalicje polityczne III Rzeczypospolitej, Wrocław.
• Politycy w telewizji, 1992, raport z badań OBOP, Warszawa.
• Powinności państwa wobec obywatela i obywatela wobec państwa, 2013, komunikat z badań CBOS, Warszawa.
• Prezydent – ale jaki? 1995, raport z badań OBOP, Warszawa.
• Program Gospodarczy UPR, 2011, dokument elektroniczny: http://www.upr.org.pl/ wiki/Program_Gospodarczy_%2815_pa%C5%BAdziernika_2011%29 (17.03.2014).
• Program Unii Polityki Realnej, 1990, „Najwyższy Czas!”, nr 1.
• Programy na pierwszym miejscu, 1995, „Rzeczpospolita” z 6.10.1995.
• Sielski J., 1998, Typologia ugrupowań politycznych w Polsce [w:] Wróbel S. (red.) Polska w procesie przeobrażeń ustrojowych, Katowice.
• Słodkowska I., 2001a, Wybory 1991: programy partii i ugrupowań politycznych, Warszawa.
• Słodkowska I., 2001b, Wybory 1993: partie i ich programy, Warszawa.
• Słodkowska I., Dołbakowska M., 2004, Wybory 1997. Partie i ich programy, Warszawa.
• Sokół W., Żmigrodzki M., 2003, Współczesne partie i systemy partyjne. Zagadnienia teorii praktyki politycznej, Lublin.
• Społeczne wizerunki partii politycznych, 1996, raport z badań OBOP, Warszawa.
• Stępińska A., 2004, Marketingowe strategie wyborcze. Wybory prezydenckie w Polsce 1990–2000, Poznań.
• Szalkiewicz W.K., 2006, Kandydat. Jak wygrać wybory, Bydgoszcz.
• Sztumski J., przy współpracy Kolczyńskiego M. (red.), 2003, Wybory parlamentarne 2001. Scena polityczna – aktorzy – programy – strategie, Katowice.
• Unia Polityki Realnej, http://www.upr.org.pl (10.03.2014).
• Walczak-Duraj D. (red.), 2002, Marketing polityczny a postawy i zachowania wyborcze społeczeństwa polskiego, Płock–Łódź.
• Wyniki UPR A. D. 2001, 2001, „Najwyższy Czas!”, nr 40.
• Zawalski C., 2004, Prezes. Janusz Korwin-Mikke – publicysta i polityk, Warszawa.
• Ziemkiewicz R.A., 1995, Idźcie do fotografa!, „Najwyższy Czas!”, nr 23.
• Żukowski T., 1992, Wybory parlamentarne 1991, „Studia Polityczne” nr 1.

Identifiers

ISSN

1732-9639