PL
Instytucja kapitału docelowego jest w polskiej praktyce rynkowej stosunkowo nowa. Pozostawienie zarządowi swobody w zakresie wyboru momentu przeprowadzenia emisji akcji, określenia podmiotów, które akcje te obejmą, oraz ustalenia terminu i formy wpłat za akcje, oznacza przyznanie mu części uprawnień walnego zgromadzenia akcjonariuszy. Może to rodzić pokusę nadużycia i grozić transferem kontroli nad spółką w ręce wybranych przez zarząd podmiotów. Przewidując takie zagrożenie, ustawodawca zawarł w Kodeksie spółek handlowych szereg ograniczeń swobody decyzyjnej zarządu w tym zakresie. Ograniczenia te nie zmniejszają jednak w żaden sposób możliwości wykorzystania kapitału docelowego jako instrumentu lewarowania kontroli przez akcjonariuszy większościowych. W artykule przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego na zbiorowości polskich spółek publicznych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, które miały dostarczyć odpowiedzi na pytanie o częstotliwość i sposób korzystania z instytucji prawnej, jaką jest emisja akcji w ramach kapitału docelowego. Badanie obejmowało trzy etapy. W pierwszym na podstawie analizy statutów zidentyfikowano spółki, w których uprawnienie to zostało przyznane zarządowi. W drugim etapie wyselekcjonowano spółki, w których zostało ono przez zarząd zrealizowane. A w trzecim dokonano analizy parametrów emisji, z wykorzystaniem autorskiego wskaźnika stopnia lewarowania kontroli.