O (nie)trafności Ogólnego Czynnika Osobowości (GFP)

• Authors: Bogdan Zawadzki , Jan Strelau

Title variants

EN

On the (in)validity of the General Factor of Personality (GFP)

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

W pracy podjęto problem trafności Ogólnego Czynnika Osobowości (General Factor of Personality, GFP). Analiza bazowała na danych zebranych ogółem w grupie 1906 osób (878 kobiet i 1028 mężczyzn w wieku 18-66 lat). GFP wyodrębniono na podstawie wyników badania kwestionariuszem NEO-FFI, zaś wyniki skal badających cechy Pięcioczynnikowego Modelu Osobowości (PMO) oraz czynnika GFP odniesiono do 15 wybranych zmiennych kryterialnych: nasilenia objawów PTSD, uogólnionego poczucia własnej skuteczności, objawów osobowości schizotypowej, stylów zachowania w konflikcie (konsens, unikanie, dominacja, uleganie i kompromis) oraz behawioralnych czynników ryzyka chorób somatycznych (choroby wieńcowej i nowotworowej): Typu A, Typu 1, Typu 2 i Typu 4 osobowości oraz depresyjności, uległości i wrogości. Uzyskane wyniki wskazały na słabość pomiaru GFP (niska rzetelność, nieadekwatne dopasowanie modelu jednoczynnikowego do struktury skal NEO-FFI) oraz dużą zmienność trafności GFP. Analiza porównawcza zmiennych kryterialnych, dla których zarówno GFP, jak i skale PMO charakteryzowała wysoka trafność z przypadkami zmiennych wykazujących niską trafność czynnika GFP przy wysokiej trafności skal źródłowych, pozwoliła na zidentyfikowanie przyczyn zróżnicowania trafności GFP. Wynika ona z niskiego skorelowania skal PMO, skutkującego odmiennością wzorca interkorelacji skal od wzorca ich skorelowania ze zmiennymi kryterialnymi. W dyskusji wskazano na ograniczony sens teoretyczny i empiryczny czynnika GFP, zasadniczo odmienny od stosowanego w badaniach nad inteligencją czynnika ogólnego g, generowanego z testów zdolności czy nawet skal osobowości, które są agregatami wysokoskorelowanych cech niższego rzędu

EN

The paper presents research on the validity of the General Factor of Personality (GFP), extracted on the basis of NEO-FFI scores. Analysis was based on data obtained in four groups consisting, in total, of 1906 participants (878 women and 1028 men aged from 18 to 66 years). Scores on Five-Factor Model (FFM) scales and GFP scores were analyzed against 15 selected criterion variables: the intensity of PTSD symptoms, schizotypal personality symptoms, general self-efficacy, conflict management styles (integrating, dominating, avoiding, compromising, obliging), and behavioral risk factors of somatic diseases (CND and cancer): Type A, Type 1, Type 2, and Type 4 personality as well as depressiveness, hostility, and submissiveness. The results indicated the structural weakness of the GFP (low reliability, unacceptable fit of the one-factor model to the structure of NEO-FFI scales) and a high diversity of GFP validity. Comparative analysis of criterion variables for which both FFM and GFP scores had high validity with cases of variables showing high validity of FFM scores and low validity of the GFP allowed to identify the causes of the diversity of GFP validity. It is a result of low intercorrelations among FFM scales, which frequently creates differences between the pattern of intercorrelations of FFM scales and the pattern of their correlations with criterion variables. In the discussion the limited theoretical and empirical meaning of the GFP was underlined, especially when compared to the general g factor, used in research on intelligence, extracted from highly intercorrelated ability tests or even personality scales, which are based on highly correlated lower level subdimensions.

Keywords

PL

Ogólny Czynnik Osobowości (GFP); Pięcioczynnikowy Model Osobowości (FFM)

EN

General Factor of Personality (GFP); Five-Factor Model of Personality (FFM)

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Psychologiczne
• Year: 2014
• Volume: 17
• Issue: 2
• Pages: 259-290

Dates

published

2014

Contributors

author

Bogdan Zawadzki

• Uniwersytet Warszawski, Wydział Psychologii

author

Jan Strelau

• Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Wydział Psychologii