Wspólnotowy charakter sakramentu Eucharystii

• Authors: Potyczka Marcin

Title variants

EN

The Eucharist and Sacraments at the Service of the Communion

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Sobór Watykański II zwrócił uwagę w 5. numerze Dekretu o posłudze i życiu prezbiterów Presbyterorum Ordinis, że „pozostałe (...) sakramenty, tak jak i wszystkie kościelne posługi i dzieła apostolstwa, wiążą się ze świętą Eucharystią i ku niej zmierzają”. W referacie przedstawiony został związek łączący Eucharystię z sakramentami w służbie komunii: kapłaństwem i małżeństwem. Sakramenty: Eucharystii i kapłaństwa zostały ustanowione w tym samym czasie, kiedy Chrystus zasiadł z apostołami do wieczerzy, zanim dobrowolnie wydał się na mękę. Spełnianie ofiary eucharystycznej jest niemożliwe bez szafarza z mocą kapłaństwa urzędowego. Podczas sprawowania liturgii występuje on „in persona Christi” – mało powiedzieć, że zastępuje Chrystusa, ale jest drugim Chrystusem, tym samym, który daje się wiernym w Sakramencie Ołtarza. Eucharystia stoi ponadto w centrum wszelkiej działalności kapłana, jest jego radością i sensem życia. Ta codzienna łączność z Chrystusem w Eucharystii zaczyna się już w seminarium i trwa przez lata kapłańskiej służby. Słowa konsekracji wypowiadane przez szafarza powinny stanowić również jego formułę życia, aby każdego dnia stawał się coraz bardziej podobny do Tego, który Go powołał. Można powtórzyć za św. Eremem: „Wino, pszenica i kapłaństwo łączą się z sobą ściśle”. Głęboki związek sakramentów Eucharystii i małżeństwa trwa od początku sprawowania Mszy św., która musiała być odprawiana w prywatnych domach. Mimo że zwyczaj ten został zastąpiony sprawowaniem Eucharystii w świątyniach, nie zanikł „rodzinny” charakter Mszy św., dzięki której wierni stają się „domownikami Boga”. Zaślubiny małżonków są wymownym symbolem nierozerwalnych zaślubin Chrystusa z Kościołem. Ponadto w obu tych sakramentach miłości następuje dawanie „kogoś” a nie „czegoś” – jak Chrystus daje się w sakramencie Eucharystii, tak małżonkowie są wezwani do poświęcania swojego życia dla drugiej osoby. Małżeństwo wyraża także jedność Trójcy Świętej; rodzina chrześcijańska jest wezwana, aby nie tylko naśladować Jej miłość, ale także karmić się nią w sakramencie Eucharystii, ponieważ dzięki temu sakramentowi będzie znała swoją tożsamość i dobrze rozpozna zadania, jakie są jej powierzone w świecie.

Keywords

PL

sakramenty; Eucharystia; kapłaństwo; małżeństwo; ojcowie Kościoła; Jan Paweł II; Benedykt XVI

• Publisher: Wydawnictwo Bernardinum
• Journal: Studia Pelplińskie
• Year: 2014
• Volume: 47
• Pages: 271-284

Dates

published

2014

Contributors

author

Potyczka Marcin

• PWT Wrocław

References

• Benedykt XVI, Posynodalna adhortacja apostolska Sacramentum Caritatis, Wrocław 2007. Czyżewski B., Interpretacja kapłaństwa Chrystusowego w pismach Jana Chryzostoma, „Teologia patrystyczna” 5 (2008), s. 81-110. Drączkowski F., Definicja miłości chrześcijańskiej Klemensa Aleksandryjskiego w świetle encykliki Benedykta XVI „Deus caritas est”, „Vox Patrum” 26 (2006), z. 49, s. 145-165. Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła. Instrumentum laboris XI Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów, w: Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski, Rok Eucharystii. Dokumenty Kościoła, t. III, Katowice 2005, s. 21-117. Jan Chryzostom, Katechezy chrzcielne, w: S. Pieszczoch, Patrologia, t. II: Ojcowie mówią, Gniezno 1994, s. 135-137. Jan Chryzostom, O małżeństwie: Homilia 20 na List do Efezjan, w: tenże, O małżeństwie, wychowaniu dzieci i ascezie, opr. J. Naumowicz, tł. M. Jurek, Kraków 2002, s. 47-71. Jan Paweł II, Encyklika Ecclesia de Eucharistia, Warszawa 2007. Jan Paweł II, List apostolski Dominicae coenae, Watykan 1980. Jan Paweł II, List apostolski Mane nobiscum, Domine, Kraków 2004. Jan Paweł II, Orędzie do Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego w Nairobi, „L’Osservatore Romano” 6 (1985), s. 9-10. Justyn, Dialog z Żydem Tryfonem, w: S. Pieszczoch, Patrologia, t. II: Ojcowie mówią, Gniezno 1994, s. 24-26. Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994. Kongregacja ds. Duchowieństwa, List do ordynariuszy miejsca na Światowy Dzień Modlitwy o uświęcenie duchowieństwa. Eucharystia, kapłaństwo i wspólnota kościelna, w: Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski, Rok Eucharystii. Dokumenty Kościoła, t. III, Katowice 2005, s. 120-125. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja Redemptionis Sakramentum. O tym, co należy zachowywać, a czego unikać w związku z Najświętszą Eucharystią, Poznań 2004. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Nowe ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Poznań 2004. Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Rok Eucharystii. Sugestie i propozycje, Kraków 2004. Paweł VI, Encyklice Misterium fidei, http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/pawel_vi/encykliki/mysterium_fidei_03091965.html. Schenk W., Liturgia sakramentów świętych, cz. II: Paenitentia christiana: pokuta i namaszczenie chorych, Consecratio mundi: kapłaństwo i małżeństwo, Lublin 1964. Sobór Watykański II, Dekret o posłudze i życiu prezbiterów Presbyterorum Ordinis, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 478-508. Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 104-166. Świerzawski W., Sakramenty święte. Małżeństwo, Wrocław 1984. Testa B., Sakramenty Kościoła, tł. L. Balter, Poznań 1998. Żukowicz J., Sakramenty wiary, Kraków 1970.

Identifiers

ISSN

0239-4456