Pedagogika duszy i ciała płynąca ze świadectwa religijnego Glorii Polo a świat wartości nauczyciela wychowania fizycznego

• Authors: Lubońska Magdalena

Title variants

EN

Pedagogy of the soul and body flowing from the religious testimony of Gloria Polo and the world of the value of a physical education teacher

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Etymologia wyrazu pedagogika (gr. paidagogos – prowadzący dziecko) sięga czasów starożytnej Grecji i nawiązuje do sytuacji prowadzenia chłopca do palestry, czyli do miejsca doskonalenia tężyzny fizycznej. Wychowanie fizyczne poprzedziło wychowanie moralne i współcześnie idealna wersja wychowania to ta, która obejmuje człowieka sumarycznie – nie pomijając jego cielesności i duchowości zarazem. Analiza świadectwa religijnego opisującego zjawisko śmierci klinicznej dostarcza argumentów, dlaczego dbałość o ciało i duszę stanowi istotny element w nauczaniu wychowania fizycznego i dlaczego zgubne byłoby zlekceważenie jednej składowej i przeniesienie wyłącznej uwagi na drugą. Czasy XXI w. to czasy relatywizmu moralnego, w którym porządek świata zostaje naruszony za sprawą fałszywych ideologii. Nagminne zaprzeczanie prawu naturalnemu prowadzi do licznych wynaturzeń. Stawanie w prawdzie wobec siebie i przyjęcie odpowiedzialności wprowadzenia wychowanka w świat wartości to obowiązek, od którego nauczyciel wychowania fizycznego nie powinien się uchylać. Prezentowana analiza literatury zwraca uwagę na współczesne zagrożenia wynikające z nadużyć ciała i odrzucenia duszy. Przed nauczycielem rozpościera się misja niebagatelna: przywrócić godność ciału człowieka. Czy uzasadniona racją wyższą postawa znajdzie swoje odzwierciedlenie w programach nauczania? Efekt pracy pedagoga powinien być dostrzeżony w sposobie bycia jego wychowanków i rozumienia przez nich świata po zakończeniu procesu edukacji. Tylko wówczas można będzie mieć pewność, że zadanie nauczyciela jako przewodnika po świecie wartości zostało wykonane.

EN

Etymology of the word pedagogy (Greek paidagogos – leading a child) dates back to the times of ancient Greece and refers to the situation of leading a boy to the palaestra, that is, to the place where physical fitness was being improved. Physical education was preceded by moral education and at present the perfect version of this education, which treats a human-being as a whole including his carnality and spirituality. Analysis of the religious testimony describing the phenomenon of clinical death provide arguments why taking care of body and soul is an important element in physical education, and why it would be pernicious to neglect one component and transfer the exclusive attention to the other. Times of the 21st century are the times of moral relativism, in which the world order is infringed by fake ideology. Constant denial of the natural law leads to numerous degenerations. Standing in the truth to yourself and taking responsibility of the pupil’s introduction to the world of values is the duty, to which the teacher of physical education should not evade. Literature analysis presented here draws attention to the modern threats resulting from the body and soul abuse. The teacher faces there a considerable challenge: to restore dignity to the human body. Will an approach, justified by a higher sensibility, be reflected in the school curricula? The educator’s work effect shall be noticed in the way his pupils live their lives and understand the world after the process of education.

Keywords

PL

śmierć kliniczna; prawo naturalne; wychowanie fizyczne

EN

physical education; clinical death; natural law

• Publisher: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Journal: Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
• Year: 2019
• Volume: 64
• Pages: 52-58

Dates

online

2019-05-24

Contributors

author

Lubońska Magdalena

• Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

References

• Balzac, H. (1924). Jaszczur. Warszawa: Biblioteka Boya.
• Cyceron, M.T. (2010). O państwie, O prawach. Warszawa: Hachette.
• Dawkins, R. (2016). Bóg urojony. Stare Groszki: CiS.
• Drapiewski, D. (2005). Prawo naturalne w ujęciu św. Tomasza z Akwinu. Perspectiva, Rok IV, 2.
• Dziewiecki, M. (2001). Kształtowanie chrześcijańskiej postawy wobec cielesności. Katecheta, 7–8. Pobrano 07.03.2018 z: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TM/0107N_01.html
• Kant, I. (1911). Krytyka praktycznego rozumu. Lwów: Polskie Towarzystwo Filozoficzne.
• Katechizm Kościoła Katolickiego. Konstytucja Apostolska FIDEI DEPOSITUM (1994). Poznań: Pallottinum.
• Pawłucki, A. (1996). Pedagogika wartości ciała. Gdańsk: AWF.
• Pawłucki, A. (2013). Nauki o kulturze fizycznej. Wrocław: AWF.
• Pawłucki, A. (2017). Prawo wychowania przez kulturę ascezy cielesnej. Rozprawy Naukowe AWF we Wrocławiu, 57, 3–18.
• Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych (2008). Oprac. zespół biblistów polskich z inicjatywy benedyktynów tynieckich. Wyd. 5. Poznań.
• Polo, G. (2008). Trafiona przez piorun. Stałam u bram nieba i piekła. Osobiste świadectwo dr Glorii Polo. Kraków: Królowa Pokoju.
• Pulikowski, J. (2018). Czy można dzisiaj dobrze wychować dzieci? Wrocław: RTCK.
• Salij, J. (1995). Eseje tomistyczne. Poznań: W drodze. Pobrano 16.11.2018 z: https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/eseje_tomistyczne/11_prawo_naturalne.html
• Szewczuk, W. (1963). Historia kłopotów człowieka z duszą. Warszawa: Biblioteka Postępowego Wychowania.
• Zarzecki, L. (2012). Teoretyczne podstawy wychowania. Teoria i praktyka w zarysie. Jelenia Góra: Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa.