PL
Arianie, zwani w XVII stuleciu socynianami lub braćmi polskimi, stanowili radykalny odłam polskiej reformacji. Z tego właśnie powodu byli nielubiani zarówno przez różnowierców, jak i katolików. Dość powszechnie miano im za złe odrzucanie wiary w Trójcę Świętą, jak i sprzyjanie protestanckiej Szwecji. U schyłku XIX wieku zaczyna się rehabilitacja braci polskich, znajdująca odbicie w literaturze pięknej. Jednym z jej przejawów jest dramat Ludwiki Dobrzyńskiej-Rybickiej, wystawiony po raz pierwszy w roku 1901 w Poznaniu. Słaby literacko, nie doczekał się dalszych przedstawień. Jego główny bohater, Zygmunt Taszycki, był bliżej znany jedynie w dość wąskim kręgu współwyznawców. Postać ta zasługuje wszakże na przypomnienie.
EN
Arians, called in the 17th c. Socynians or Polish Brethren, made a radical fraction of the Polish Reformation. For that reason they were liked neither by schismatics nor by Catholics. They were quite commonly reproached with rejection of faith into the Holy Trinity and with being sympathetic with the protestant Sweden. By the decline of the 19th c. their rehabilitation is observed, which is mirrored in the belles-lettres. One of its manifestations is Ludwika Dobrzyńska-Rybicka’s drama first staged in 1901 in Poznań. This literarily poor piece awaited no further performances. Its main protagonist Zygmunt Taszycki was more accurately known only in a narrow circle of fellow believers. The figure, however, is worthy of notice.