PL
Ryzyko finansowe codzienności wymaga nowych miar swojej skuteczności. Jedną z nich jest jakość życia. Na jakość życia składa się miedzy innymi poczucie włączenia lub wyłączenia w ofertę profesjonalnych pośredników finan-sowych oraz struktura dóbr oferowanych w ramach Produktu Krajowego Brutto. Stabilność finansowa jest typowym dobrem społecznie użytecznym. Przy jego dystrybucji trzeba pamiętać o przekleństwie wspólnych pastwisk. Pokusa nadużyć oraz jazdy na gapę jest w tym przypadku szczególnie silna. Aby zapanować nad pokusą nadużycia przy dystrybucji szczególnego dobra jakim jest stabilność finansowa należy na nowo dokonać segmentacji uczestników rynków finansowych na private banking, shadow banking, underbanked i unbanked. Również satysfakcja z zarzadzania ryzykiem finansowym codzienności w każdym z segmentów rynków finansowych jest uzależniona od charak-teru oferowanych dóbr. W przypadku dóbr prywatnych rośnie ona wraz ze wzrostem PKB per capita. W przypadku dóbr klubowych, po okresie szczyto-wego zadowolenia następuje spadek satysfakcji w miarę rozpowszechniania się ich podaży. Podaż dóbr publicznych wywołuje satysfakcję, która utrzymuje się na niezmienionym poziomie, mimo wzrostu podaży dóbr publicznych. Dobra pożytku publicznego, z którymi mamy do czynienia w bankowości, są odbierane przez pryzmat wcześniej utrwalonych przyzwyczajeń np. wspólne to niczyje. Nic więc dziwnego, że początkowo wzrost podaży dóbr pożytku publicznego prowadzi do spadku satysfakcji z tej oferty. Dopiero zmiana nawyków na dobre powoduje wzrost satysfakcji w miarę jak oferta merit goods rośnie.