Przejawy kultury terapeutycznej w edukacji akademickiej

• Authors: Eliza Czerka-Fortuna

Title variants

EN

Manifestation of therapeutic culture in higher education

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Celem artykułu jest zasygnalizowanie obecności we współczesnej kulturze etosu terapeutycznego, który rozumiany jest jako zbiór wzorców myślenia i postępowania nakierowanych na życie wewnętrzne człowieka. Koncentracja na swoich emocjach i uczuciach powoduje, że zaczynamy je postrzegać jako kluczowe elementy naszej tożsamości, a ich chwiejność zmusza nas do poszukiwania wsparcia na zewnątrz – u doradców, coachów i psychoterapeutów. Kultura terapeutyczna zadomowiła się w obszarze edukacji wyższej w postaci akcji afirmatywnej i obniżania standardów nauczania. Traktowanie potrzeb emocjonalnych studentów jako priorytetowych obniża jakość kształcenia i redukuje dystans między wykładowcami a uczniami, który jest potrzebny do przekazywania umiejętności i wiedzy. Remedium na ten stan rzeczy jest kształtowanie kompetencji emocjonalnych rozumianych jako praca nad charakterem (samowychowanie).

EN

The article focuses on the phenomenon of therapeutic culture that is considered as a set of patterns of thinking and acting concentrated on human’s inner life. Nowadays we perceive our emotions and feelings as a key elements of identity problems, therefore we’re searching help in coaches and therapists’ studies. In higher education the therapeutic ethos is manifested by an affirmative action and reduced requirements for students. The result of treating students’ emotional needs as a priority is the decline of teaching quality and reducing the distance necessary for transmission of knowledge and skills. The solution might be developing emotional competence seen as a way of character building.

Keywords

PL

kultura terapeutyczna; edukacja akademicka; samowychowanie

EN

Therapeutic culture; therapeutic ethos; higher education

• Publisher: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
• Journal: Edukacja Dorosłych
• Year: 2013
• Issue: 2(69)

Contributors

author

Eliza Czerka-Fortuna

• Uniwersytet Gdański

References

• Bauman Z. (2008), Zindywidualizowane społeczeństwo, GWP, Gdańsk.
• Bauman Z. (2008a), Płynny lęk, Wyd. Literackie, Kraków.
• Beck U. (2002), Społeczeństwo ryzyka: w drodze do innej nowoczesności, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa.
• Bryk A. (2004), Akcja afirmatywna, doktryna różnorodności a plemienna koncepcja społeczeństwa liberalnego, „Krakowskie Studia Międzynarodowe”, nr 2, s. 31–112.
• Ecclestone K., Hayes D., Furedi F. (2005), Knowing me, knowing you: The rise of therapeutic professionalism in the education of adults, “Studies in the Education of Adults”, vol. 37, nr 2, s. 182–200.
• Foucault M. (1999), Narodziny kliniki, Wyd. KR, Warszawa.
• Furedi F. (2006). Culture of fear revisted: risk-taking and the morality at low expectation, Wyd. Continuum, London; New York.
• Furedi F. (2008). Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? Wyd. PIW, Warszawa.
• Furedi F. (2009). Wasted: why education isn’t educating, Wyd. Continuum, London; New York.
• Furedi F. (2002), The Silent Ascendancy of Therapeutic Culture in Britain, “Society”, vol 39, nr 3, s. 16–24.
• Furedi F., (2004), Therapy culture: cultivating vulnerability in an uncertain age, Routledge, London; New Yo
• Giddens A. (2001), Nowoczesność i tożsamość: „ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, Wyd. PWN, Warszawa.
• Góralska R. (2012), „Praktyczny charakter” kompetencji emocjonalnej dorosłych, „Rocznik Andragogiczny”, s. 154–169.
• Jacyno, M. (2006), Kultura indywidualizmu, Wyd. PWN, Warszawa.
• Lasch-Quinn E. (2004), Liberation Therapeutics: from moral renewal to consciousness-raising, [w:] Imber J. (red.) Therapeutic Culture: Triumph and Defeated, Wyd. Transaction Publishers.
• Matsumoto D., Juang L. (2010), Psychologia międzykulturowa, GWP, Gdańsk.
• Rose N. (2010), Technologie autonomii, „Kultura Popularna”, nr 3 (25), s. 23–37.
• Sennet, R. (2009), Upadek człowieka publicznego, Wyd. Muza, Warszawa.
• Śmieja M., Orzechowski J. (2008), Inteligencja emocjonalna: fakty, mity, kontrowersje, PWN, Warszawa.
• Taylor Ch. (2002), Etyka autentyczności. Wyd. Znak, Kraków.
• Timimi S., Taylor E. (2004), ADHD is best understood as a cultural construct. „The British Journal of Psychiatry”. 184, s. 8–9, 2004 http://bjp.rcpsych.org/content/184/1/8.full (otwierany wielokrotnie w 2013 roku)