PL
Osoba dokonująca tzw. standaryzacji argumentu musi często zdecydować, czy argument ten należy uzupełnić o brakujące elementy – z jakichś względów pominięte przez jego nadawcę przesłanki lub konkluzję. Zgodnie z często spotykanym stanowiskiem – deduktywizmem, argumenty należy uzupełniać w taki sposób, aby ich konkluzja wynikała logicznie z przesłanek. Rozwiązanie takie, choć proste i eleganckie, rodzi jednak inne poważne problemy. Pewną pomoc w rekonstrukcji argumentu stanowić może tzw. „zasada życzliwości”. Najbardziej pomocna w uzupełnianiu argumentu o brakujące elementy wydaje się jednak teoria schematów argumentacyjnych rozwijana przez D.N. Waltona. Rekonstruowanie argumentu w taki sposób, aby odpowiadał on określonemu schematowi, pozwala w wielu przypadkach adekwatnie oddać sens argumentu, ułatwia jego zrozumienie, a następnie ocenę i ewentualną krytykę podczas dyskusji.
EN
While performing so-called standardization of the argument, we often need to decide whether the argument should be supplemented with its missing parts – “hidden” premises or an omitted conclusion. According to deductivism, the very popular view, we should supplement the argument in such a way that its premises entail the conclusion. Such a solution of the problem of missing parts of the argument, though simple and elegant, is a source of other serious diffi culties. The principle of charity could help in the reconstruction of arguments. However, the Walton’s argumentation schemes theory appears to be the most helpful device one can use during the process of standardization of the argument. Reconstructing the argument in such a way that it corresponds to the particular scheme, allows to understand what has really been said in the argument, and also helps to evaluate the argument and refute it during the discussion.