PL
Strefa euro należy do najwolniej rozwijających się obszarów globalnej gospodarki. Jej problemy rozwojowe pozostają w sprzeczności z głównymi celami Unii Gospodarczej i Walutowej, sformułowanymi w Traktacie z Maastricht oraz stawiają pod znakiem zapytania korzyści z dalszego pogłębiania integracji europejskiej. Wyzwaniem dla skuteczności polityki gospodarczej prowadzonej przez instytucje europejskie, zwłaszcza Europejski Bank Centralny, był kryzys lat 2007–2008 oraz okres po kryzysie. Pokazały one, że kraje strefy euro jako całość nie potrafią pogodzić priorytetu niskiej inflacji z zapewnieniem gospodarce warunków do ożywienia; przeciwnie, wskutek niskiej skuteczności podejmowanych działań antykryzysowych, warunki te wydają się ulegać pogorszeniu. W konsekwencji gospodarka strefy euro może znajdować się w „pułapce niskiej inflacji”, niosącej ze sobą ryzyko wieloletniej stagnacji, połączonej z tendencjami deflacyjnymi. W celu uzasadnienia powyższej hipotezy dokonano oszacowania parametrów strukturalnych modeli za pomocą metody wektorowej autoregresji (Vector Autoregression Model- -VAR). Badania potwierdziły, iż wzrost podstawowej stopy procentowej EBC oraz realnej stopy procentowej prowadzi do ponadproporcjonalnego wzrostu luki PKB w strefie euro. Jeśli zatem EBC prowadzi politykę monetarną bezpośrednio zorientowaną na realizację założonego z góry i zarazem restrykcyjnego celu inflacyjnego, wówczas negatywnie wpływa to na dynamikę wzrostu gospodarczego. W przypadku utrzymywania się tej sytuacji przez dłuższy okres, gospodarce strefy euro grozi pojawienie się i utrwalenie wśród uczestników rynku oczekiwań deflacyjnych. Wówczas dążenie do ożywienia gospodarczego w strefie euro stanie się zadaniem niezwykle trudnym.
EN
The euro area is one of the slowest-growing areas of the global economy. Developmental problems of the euro area are in contradiction with the main objectives of the economic and monetary union, formulated in the Maastricht Treaty, and call into question the benefits of further deepening of European integration. The challenge for the effectiveness of economic policy conducted by the European institutions, especially the European Central Bank, was a crisis of 2007–2008 and the period after the crisis. They showed that the countries of the euro area as a whole can not reconcile the low inflation priority with maintaining conditions for the economic recovery; on the contrary, due to the low effectiveness of anti-crisis actions, these conditions seem to be getting worse. As a result, the euro area economy may be in a “low inflation trap”, carrying the risk of long-run stagnation, combined with deflationary tendencies. In order to justify the above mentioned hypothesis, it was estimated the structural parameters of the models using Vector Autoregression method (VAR). Studies have shown that an increase in the basic interest rate of the ECB and the real interest rate leads to a more than proportional increase in the output gap in the in the euro zone. Thus, if the ECB conducts monetary policy directly oriented in advance on realization of restrictive inflation target, then it negatively affects economic growth. If this situation persists for a long period of time, the euro area economy is threatened by the rise and maintenance deflation expectations among market participants. Then the pursuit of economic recovery in the euro zone becomes a very difficult task.
RU
Зона евро относится к наиболее медленно развивающимся территориям глобальной эко- номики. Ее проблемы развития вступают в противоречие с главными целями Экономи- ческого и Валютного союза, сформулированными в Маастрихтском договоре и ставят под вопрос выгоду от дальнейшего углубления европейской интеграции. Вызовом для эффективности экономической политики, проводимой европейскими институтами, осо- бенно Европейским центральным банком, был кризис 2007–2008 гг., а также период после кризиса. Оказалось, что страны зоны евро не умеют сообща примирить приоритет низкой инфляции с обеспечением экономике условий для оживления: напротив, в резуль- тате низкой эффективности антикризисных мер эти условия ухудшаются. В результате экономика зоны евро может оказаться в ловушке низкой инфляции, влекущей за собой риск многолетней стагнации вкупе с тенденцией к дефляции. С целью проверки вышеизложенной гипотезы была сделана оценка структурных па- раметров нескольких моделей с помощью метода векторной авторегрессии (VAR). Ре- зультаты показывают, что рост основной процентной ставки Европейского центрального банка и реальной процентной ставки ведет к сверхпропорциональному росту разрыва ВВП в зоне евро. Если Европейский центральный банк проводит монетарную поли- тику, прямо направленную на достижение жесткой инфляционной цели, то это отри- цательно влияет на динамику экономического роста. Если такая ситуация сохранится более длительное время, то экономика зоны евро окажется под угрозой появления среди участников рынка дефляционных ожиданий. В этом случае достижение экономического оживления в зоне евро окажется необыкновенно трудной задачей.