Duch w Liście do Rzymian

• Authors: Stasiak Sławomir

Title variants

EN

Spirit in the Letter to the Romans

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W Rz 8, Paweł używa terminu to pneuma bez dodatkowych określeń. Badania pokazują, że Duch to osoba odmienna od Boga Ojca i Chrystusa, zarówno w działaniu, jak i istnieniu. Jest to szczególnie widoczne w 8,33-34, gdzie wstawiennictwo Chrystusa z woli Boga Ojca jest przedstawione analogicznie do wstawiennictwa Ducha, o którym była mowa w 8,26. Duch podejmuje działanie w Osobach Trójcy Świętej. En pneuma Theou (8,9) wskazuje, że ziemskie życie chrześcijan pozostaje pod działaniem Ducha Bożego, kata pneuma zaś oznacza bycie, życie, przebywanie w Duchu Świętym, a to pozwala wierzącemu znaleźć usprawiedliwienie, ono jednak dokonuje się przez wiarę w Chrystusa. Tak Żydzi, jak i Grecy potrzebują działania Boga w Duchu Świętym (en pneumati hagiō(i)). Uczestnictwo w królestwie Boga przynosi pokój i radość także en pneumati hagiō(i). Przez Ducha Świętego (dia pneumatos hagiou) Boża miłość została na nas wylana. Chrześcijanie są wolni od strachu przed śmiercią i niewolą. Odradzająca się dynamika Ducha pozwala na pierwszeństwo Bożego synostwa. Wreszcie Paweł idzie o krok dalej i podkreśla, że Duch współpracuje z chrześcijanami, jeśli tylko rozpoznają i utrzymują szczególną relację z Bogiem w modlitwie (8,15-16).

EN

In Rom 8, Paul uses the term to pneuma, without additional terms. Research shows that this refers to a person different from God the Father and Christ, both in action and in existence, as a person. This is especially evident in 8:33-34, where the intercession of Christ through the will of God the Father is presented by analogy to the intercession of the Spirit, about which Paul wrote in 8:26. The Spirit manifests activity in the Persons of the Holy Trinity. The phrase en pneuma Theou (8:9) indicates that the earthly life of Christians remains under the authority of God’s Spirit. The construction kata pneuma means being, living, abiding in the Holy Spirit, which enables the believer to justify himself, though this comes about only by faith in Jesus Christ. Both Jews and Greeks need God’s radical action in the Holy Spirit (en pneumati hagiō (i)). Participation in the kingdom of God brings peace and joy also en pneumati hagiō (i). Through the Holy Spirit (dia pneumatos hagiou), God’s love was poured out on us. Christians, who are animated by the Spirit, can no longer accept the attitude of slaves, because the Spirit has released them and keeps them in this state of freedom (see 2 Cor 3:17). So Christians are free from fear of death and from fear of slavery. The reviving dynamics of the Spirit make possible the primacy of divine sonship. Finally, Paul goes a step further and emphasizes that the Spirit cooperates with Christians if they recognize and adhere to this special relationship with God in prayer (8:15-16).

Keywords

PL

Nowy Testament; List do Rzymian; Duch Boży; Duch Chrystusa; Duch Święty; aktywność Ducha; życie chrześcijanina

EN

New Testament; Letter to the Romans; Spirit of God; Spirit of Christ; Holy Spirit; activity of Holy Spirit; Christian Life

• Publisher: Gdańskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdańska
• Journal: Studia Gdańskie
• Year: 2018
• Issue: 43
• Pages: 61-76

Contributors

author

Stasiak Sławomir

• Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

References

• von Balthasar, H.U., Explorations in Theology, vol. III: Creator Spirit, San Francisco 1993. Bertone, J.A., The Function of the Spirit in the Dialectic Between God’s Soteriological Plan Enacted But Not Yet Culminated: Romans 8:1-27, „Journal of Pentecostal Theology” 7/15(1999), s. 75-97.
• Carras, G.P., Romans 2:1-29. A Dialogue on Jewish Ideals, „Biblica” 73/2(1992), s. 429-439.
• Coulson, J., Jesus and the Spirit in Paul’s Theology. The Earthly Jesus, The Catholic Biblical Quarterly 79/1(2017), 77-96.
• Coulson, L., ‘The Spirit of Sonship’. The Sonship of Christ and of God’s People in Paul’s Pneumatology, Sydney 2004.
• Dillon, R.J., The ‘Priesthood’ of St Paul, Romans 15:15-16, „Worship” 74/2(2000), s. 156-168.
• Downs, D.J., ‘The offering of the gentiles’ in Romans 15.16, „Journal for the Study of the New Testament” 29/2(2006), s. 173-186.
• Dunn, J.D.G., Jesus - Flesh and Spirit. An Exposition of Romans 1:3-4, „The Journal of Theological Studies” 24/1(1973), s. 40-68.
• Dunn, J.D.G., Jesus and the Spirit. A Study of the Religious and Charismatic Experience of Jesus and the First Christians as Reflected in the New Testament, Grand Rapids 1997.
• Dunn, J.D.G., The Theology of Paul the Apostle, Grand Rapids 1998.
• Fatehi, M., The Spirit’s Relation to the Risen Lord in Paul. An Examination of its Christological Implications, Tübingen 2000.
• Fee, G.D., God’s Empowering Presence. The Holy Spirit in the Letters of Paul, Exeter- Peabody 1994.
• Fee, G.D., Pauline Christology. An Exegetical-Theological Study, Peabody 2007.
• Fitzmyer, J.A., Lettera ai Romani. Commentario critico-teologico (trad. E. Gatti), Casale Monferrato 1999.
• Flawiusz, J., Dawne dzieje Izraela (przeł. Z. Kubiak, J. Radożycki), Warszawa 2001.
• Gianoulis, G.C., Is Sonship in Romans 8:14-17 a Link with Romans 9?, Bibliotheca Sacra 166/661(2009), s. 70-83.
• Gieniusz, A., Romans 8:18-30. ‘Suffering Does not Thwart the Future Glory’, Atlanta 1999.
• Gundry, R.H., Sōma in Biblical Theology. With Emphasis on Pauline Anthropology, Cambridge 1976.
• Gunkel, H., Die Wirkungen Des Heiligen Geistes, Göttingen 1880.
• Hahn, R.L., Pneumatology in Romans 8: Its Historical and Theological Context, „Wesleyan Theological Journal” 21/1-2(1986), s. 74-90.
• Hedin, B.A., Romans 8:6-11, „Interpretation” 50/1(1996), s. 55-58.
• Kirk, J.R.D., Appointed Son(s). An Exegetical Note on Romans 1:4 and 8:29, „Bulletin for Biblical Research” 14/2(2004), s. 241-242.
• Krentz, E., The Name of God in Disrepute. Romans 2:17-29, „Currents in Theology and Mission” 17/6(1990), s. 429-439.
• Levering, M., The Holy Spirit in the Trinitarian Communion. ‘Love’ and ‘Gift’?, „International Journal of Systematic Theology” 16/2(2014), s. 126-142.
• Obeng, E.A., The Origins of the Spirit Intercession Motif in Romans 8:26, „New Testament Studies” 32/4(1986), s. 621-632.
• O’Brien, P.T., Romans 8:26, 27. A Revolutionary Approach to Prayer?, „The Reformed Theological Review” 46/3(1987), s. 65-73.
• MacRae, G.W., A Note on Romans 8:26-27, „Harvard Theological Review” 73/1-2(1980), s. 227230.
• Penna, P., Lettera ai Romani, Bologna 2010.
• Pitta, A., Lettera ai Romani. Nuova versione, introduzione e commento, Milano 2001.
• Romaniuk, K., List do Rzymian. Wstęp, przekład z oryginału, komentarz, Poznań-Warszawa 1978.
• Sanday, W., Headlam, A.C., A Critical and Exegetical Commentary on the Epistle to the Romans, Edinburgh 51902.
• Schafroth, V., Romans 8. The Chapter of the Spirit, „Journal of the European Pentecostal Theological Association” 30/1(2010), s. 80-90.
• Smit, P.-B., A Symposium in Rom 14:17? A Note on Paul’s Terminology, „Novum Testamentum” 49/1(2007), s. 40-53.
• Stasiak, S., Komentarz teologiczno-pastoralny do Biblii Tysiąclecia. Nowy Testament. Dzieje Apostolskie, List do Rzymian, 1-2 List do Koryntian, List do Galatów, Poznań 2014
• Turner, M., The Spirit of Christ and ‘Divine’ Christology, w: Jesus of Nazareth: Lord and Christ. Essays on the Historical Jesus and New Testament Christology (red. J. Green, M. Turner), Grand Rapids 1994.
• Vollenweider, S., Der Geist Gottes als Selbst der Glaubenden. Überlegungen zu einem ontologischen Problem in der paulinischen Anthropologie, „Zeitschrift für Theologie und Kirche” 93/2(1996), s. 163-192.
• Wiarda, T., What God Knows When the Spirit Intercedes, „Bulletin for Biblical Research” 17/2(2007), s. 297-311.