Wywiad z rodzicami jako istotny element diagnozy logopedycznej dzieci w wieku przedszkolnym

• Authors: Izabela Sochacka

Title variants

EN

Interviewing Parents as an Important Element of the Therapeutic Speech Assessment of Preschool Children

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Diagnoza logopedyczna jest procesem złożonym. Powinna być rzetelna i pogłębiana w czasie trwania całej terapii logopedycznej. Jej istotą jest rozpoznanie danego zjawiska logopedycznego. W celu dokonania diagnozy logopeda musi podjąć różne działania. Poprzedzać ją powinien wywiad przeprowadzony z rodzicami (opiekunami) dziecka. Powinien on odbywać się w przyjemnej atmosferze i bez pośpiechu. Rodzic lub opiekun dziecka powinien odczuć ze strony logopedy duże zainteresowanie swoim problemem. Wywiad umożliwia logopedzie zdobycie cennych informacji o badanym dziecku i pomaga w stawianiu odpowiedniej diagnozy logopedycznej. W artykule poddano szczegółowej charakterystyce jedno z narzędzi logopedycznych, jakim jest kwestionariusz wywiadu. Powinien on zawierać między innymi pytania dotyczące sytuacji rodzinnej dziecka, jego rozwoju fizycznego i psychicznego, w tym również pytania dotyczące przebiegu ciąży, chorób w tym okresie, przyjmowania leków podczas ciąży, przebiegu porodu. W artykule zwrócono uwagę na korzyści wynikające z przeprowadzenia wywiadu. Dobrze przeprowadzony wywiad pozwala logopedzie nie tylko na poznanie właściwości rozwoju psychofizycznego dziecka, ale umożliwia również uchwycenie czynników warunkujących ten rozwój. Dokładna analiza informacji uzyskanych od rodziców czy opiekunów dziecka, może się również przyczynić do określenia przyczyn zaburzeń mowy. W artykule zaprezentowano wybrane wyniki badań dotyczące rozwoju mowy oraz rozwoju ruchowego u dzieci w wieku przedszkolnym. Informacje na temat tych aspektów rozwojowych uzyskano od rodziców dzieci objętych badaniem logopedycznym.

EN

The diagnostic assessment of speech is a complex process: it should be reliable, but also ongoing throughout any program of speech therapy. Its essence lies in the recognition of the phenomenon of speech therapy itself. In order to make a diagnosis of speech and linguistic competence, the therapist must undertake various activities. It should, moreover, precede any interview with the parents (or guardians) of the child. It should take place in a pleasant atmosphere, and be performed in an unhurried manner. The parents or guardians of the child should feel that the speech therapist is taking a genuine interest in their problems and concerns. The interview allows therapists to obtain valuable information about the child under examination, and helps with setting up an appropriate diagnosis for the purposes of speech therapy. This article discusses in detail the characteristics of one of the tools of speech therapy – namely, the questionnaire-based interview. This should include, inter alia, questions regarding the family situation of the child and his or her physical and mental development, including questions relating to pregnancy, diseases during this period, medication taken during pregnancy, and the way in which the child’s birth unfolded. The article highlights the benefits of such an interview: when properly conducted, it allows speech therapists not only to get to know the properties of the psycho-physical development of the child, but also to identify the principal factors responsible for determining that development. A thorough analysis of the information obtained from the parents or guardians of the child may also be of help in identifying the causes of speech disorders. The paper presents some selected results of research into language development and motor development amongst children of preschool age. Information on these aspects of development was obtained from the parents of children in the course of a study researching speech therapy.

Keywords

PL

dziecko; diagnoza logopedyczna; wywiad

EN

child; speech diagnosis; interview

• Publisher: Akademia Ignatianum w Krakowie, Instytut Nauk o Wychowaniu, ul. Kopernika 26, 31-501 Krakow, Poland
• Journal: Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
• Year: 2014
• Issue: 3(33)
• Pages: 175-189

Contributors

author

Izabela Sochacka

References

• Dilling-Ostrowska E., Rozwój i zaburzenia mowy u dzieci w zależności od stopnia dojrzałości układu nerwowego, [w:] Zaburzenia mowy u dzieci, red. J. Szumska, PZWL, Warszawa 1982, s. 19.
• Dutkiewicz W., Podstawy metodologii badań do pracy magisterskiej i licencjackiej z pedagogiki, Wydawnictwo Stachurski, Kielce 2001.
• Jastrzębowska G., Pelc-Pękala O., Metodyka ogólna diagnozy i terapii logopedycznej, [w:] Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 1999, s. 633–638.
• Minczakiewicz E.M., Logopedia. Mowa, rozwój, zaburzenia, terapia, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków 1997.
• Minczakiewicz E.M., Początki i rozwój polskiej logopedii, Wydawnictwo Edukacyjne, Kraków 1998.
• Pilch T., Bauman T., Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2001.
• Skorek E.M., Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000.
• Surma B., Diagnozowanie rozwoju dzieci w wieku przedszkolnym, [w:] Podstawy pedagogiki przedszkolnej, red. J. Karbowniczek, M. Kwaśniewska, B. Surma, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013, s. 329.