The Establishment of the Russian Ecclesiastical Mission in Peking as an Example of a Long-Term Cooperation between the State and the Church: A Historical Review

• Authors: Adamek Piotr
• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The idea of the Orthodox Ecclesiastical Mission in Peking was created at the beginning of the 18th century by the Tsar Peter the Great as a joint project of the Russian State and the Russian Orthodox Church. Besides the official religious aim – to guarantee a pastoral care for Orthodox Albanians in Peking – political, diplomatic, commercial and scholar interests were intended by the Russians. After the Chinese authorities agreed to accept a group of priests and students in Peking and the first Russian Ecclesiastical Mission in Peking was established in 1715, it started to play a very important “strategic” role in the political relationships between Russia and China. It became both the first foreign mission of the Russian Orthodox Church and the first foreign long-term “embassy” in China. For 150 years the Mission in Peking had a dual structure, being subordinate to both secular and spiritual authorities, and implementing their missionary as well as political interests. In this article, a historical review of the project of the Russian Ecclesiastical Mission in Peking, jointly implemented by the Russian State and the Russian Orthodox Church will be presented. Their cooperation, mutual support and successes will be analysed and evaluated together with their interferences, problems as well as deficits resulting from the partly counterproductive interests and activities of the Church and the State

PL

Idea Prawosławnej Misji Duchownej w Pekinie została stworzona na początku XVIII w. przez cara Piotra Wielkiego jako wspólny projekt Imperium Rosyjskiego i Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Oprócz oficjalnej religijnej motywacji – zagwarantowania opieki duszpasterskiej dla prawosławnych „Ałbazinców” w Pekinie – Rosjanie mieli również inne polityczne, dyplomatyczne, handlowe i naukowe cele. Gdy władze chińskie zgodziły się przyjąć grupę księży i studentów w Pekinie, w 1715 roku powstała pierwsza Rosyjska Misja Duchowna w Pekinie, która zaczęła odgrywać ważną „strategiczną” rolę w stosunkach politycznych między Rosją a Chinami. Stała się ona zarówno pierwszą zagraniczną misją Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, jak i pierwszą zagraniczną rosyjską „ambasadą” w Chinach. Przez 150 lat Misja w Pekinie miała podwójną strukturę - była podporządkowana zarówno władzom świeckim, jak i duchownym oraz reprezentowała ich polityczne i misyjne interesy. W artykule przedstawiono krótki rys historyczny powstania Rosyjskiej Misji Kościelnej w Pekinie, organizowanej wspólnie przez Imperium Rosyjskie i Rosyjski Kościół Prawosławny. Przeanalizowana została współpraca Państwa i Kościoła oraz ich wzajemne wsparcie Misji, jak również problemy i deficyty, wynikające z miejscami przeciwstawnych interesów oraz działań Państwa i Kościoła.

Keywords

PL

Prawosławna Misja Duchowna w Pekinie; Imperium Rosyjskie; Rosyjski Kościół Prawosławny; Stosunki Państwo-Kościół; Piotr I Wielki

• Publisher: Verbinum / Wydawnictwo Księży Werbistów
• Journal: Nurt SVD
• Year: 2022
• Issue: 2
• Pages: 75-87

Dates

published

2022-12-31

Contributors

author

Adamek Piotr

References

• Adoratskij N. (Адоратский Н.), 1997, Istoriâ Pekinskoj Duhovnoj Missii v pervyj period ee deâtel’nosti” (1685-1745) (История Пекинской Духовной Миссии в первый период её деятельности, 1685-1745), in: Istoriâ Rossijskoj Duhovnoj Missii v Kitae (История Российской Духовой Миссии в Китае), Izdatel’stvo Svâtego-Vladimirskogo Bratstva, Moscow, p. 14-164.
• Babkin M.A. (Бабкин М.А.), 2017, Svâtejšij Sinod Pravoslavnoj rossijskoj cerkvi i sverženie monarhii (Святейший Синод Православной российской церкви и свержение монархии), Vestnik Sankt-Peterburgskogo universiteta. Istoriâ (Вестник Санкт-Петербургского университета. История), Vol. 62, No. 3, p. 522-544.
• Barsov T.V. (Барсов Т.В.), 1896, Svâtejšij Sinod v ego prošlom (Святейший Синод в его прошлом), Pečatnâ S.P. Âkovleva, Sankt Petersburg.
• Dacyšen V.G. (Дацышен В.Г.), 2010, Istoriâ Rossijskoj Duhovnoj Missii v Kitae (История Российской духовной миссии в Китае), Pravosl. Bratstvo sv. Pervoverhovnyh apostolov Petra i Pawla, Hong Kong.
• Feklova T.Û. (Феклова Т.Ю.), 2016, Deâtel’nost’ Russkoj duhovnoj missii v Pekine v pervoj polovine XIX v. Po sboru informacii političeskogo i ekonomičeskogo haraktera (Деятельность Русской духовной миссии в Пекине в первой половине XIX В. По сбору информации политического и экономического характера), Vestnik SPbGU (Вестник СПбГУ), Vol. 17, No. 1, p. 151-157.
• Glazik J., 1954, Die Russisch-Orthodoxe Heidenmission, Aschendorff, Münster.
• Koshin S.A., 1938, Über die unveröffentlichten Arbeiten des Hyazinth Bitschurin, Monumenta Serica, Vol. 3, p. 628-644.
• Kratkaâ istoriâ Russkoj Pravoslavnoj missii v Kitae, (Краткая история Русской Православной Миссии в Китае), 1916, Tipografiâ Uspenckogo Monastyriâ, Peking.
• Lebedev V.I. (Лебедев В.И.), 1937, Reformy Petra I: Sbornik dokumentov (Реформы Петра I: Сборник документов), Gos. Soc.-ekonom. Izdatel’stvo, Moscow – Leningrad).
• Miazek M., 2002, Rosyjska misja prawosławna w Pekinie – rys historyczny, in: Fundamenta Europea, Vol. 1, p. 77-87.
• Osmakova O.N. (Осьмакова О.Н.), 2014, K voprosu o formirovanii normativno-pravovoj bazy reguliruŭŝej deâtel’nost’ Russkoj duhovnoj missii v Pekine (К вопросу о формировании нормативно-правовой базы регулирующей деятельность Русской духовной миссии в Пекине), in: Innovacii v nauke. Sbornik statej po materialam XXXI meždunarodnoj naučno-praktičeskoj konferencii (Инновации в науке. Cборник статей по материалам XXXI международной научно-практической конференции), Novosibirsk, p. 62-66.
• Polnoe sobranie zakonov Rossijskoj imperii (Полное собрание законов Российской империи), 1830, Vol. 6, p. 1820-1821, Tipogr. II Otdeleniâ Sobstv. Ego Imperatorskogo Veličestva Kancelarii, Sankt Petersburg.
• Pozdnâev D. (Поздняев Д.), 1997, Pravoslavie v Kitae (Православие в Китае), Izd. Sv.-Vladimirskogo Bratstva, Moscow.
• Riajansky A.A. 1937, The First Russian Settlers in Peking, The China Journal, Vol. 26, No. 2, p. 73-77.
• Russko-kitajskie otnošeniâ v XVII veke. Materialy i dokumenty (Русско-китайские отношения в ХVII веке. Материалы и документы), 1969, Vol. 1 (1608–1683), Nauka, Moscow.
• Standaert N., 2001, Handbook of Christianity in China, Vol. 1, Brill, Leiden.
• Šubina S.A., (Шубина С.А.), 2010, Diplomatičeskaâ deâtel’nost’ Rossijskoj duhovnoj missii v Kitae (XVIII–XIX vv.) (Дипломатическая деятельность Российской духовной миссии в Китае (ХVIII–ХIХ вв.), Âroslavskij pedagogičeskij vestnik (Ярославский педагогический вестник), Vol. 1, p. 189-193.
• Tihvinskij S.L. и Peskova G.N. (Тихвинский С.Л. и Пескова Г.Н.), 1997, Vydaûŝijsâ russkij kitaeved o. Iakinf (Bičurin) (Выдающийся `русский китаевед о. Иакинф Бичурин), in: Istoriâ Rossijskoj Duhovnoj Missii v Kitae (История Российской Духовной Миссии в Китае), Izdatel’stvo Svâtego-Vladimirskogo Bratstva, Moscow, p. 165-196.
• Trigub A. (Тригуб A.), 2015, Istoričeskaâ tradiciâ ispol’zovaniâ pravoslavnyh missii za rubežom v diplomatičeskoj deâtel’nosti Rossii (Историческая традиция использования православных миссий за рубежом в дипломатической деятельности России), Orientalia Christiana Cracoviensia, No. 7, p. 59-71.
• Turaev V.A. (Тураев В.А.), 2012, Russkaâ pravoslavnaâ cerkov’ i korennye maločislennoe narody Dal’nego Vostoka [XVII–XIX vv.] (Русская православная церковь и коренные малочисленные народы Дальнего Востока [XVII–XIX вв.], Vestnik DVO RAN (Вестник ДВО РАН), No. 4, p. 85-93.
• Walravens H. (ed.), 1988, Iakinf Bičurin. Russischer Mönch und Sinologe, Bell, Berlin.
• Widmer E., 1976, The Russian Ecclesiastical Mission in Peking during the eighteenth century, Harvard Univ. Asia Centre, London.
• Yue Feng 樂峰, 1999, Dongzhengjiao shi 東正教史 (Zhongguo shehui kexue chubanshe Peking.
• Zhang Sui 張綏, 1986, Dongzhengjiao he Dongzhengjiao zai Zhonguo 東正教和東正教在中國, Xuelin chubanshe, Shanghai.

Identifiers

ISSN

1233-9717