Education and Alteration. Notes on Personalism, Alterity and Education in Dialogue with Michel de Certeau

• Authors: Rovea Federico

Title variants

PL

Edukacja i przemiana. Uwagi o personalizmie, zmienności i edukacji w dialogu z Michelem de Certeau

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

This article tries to elaborate some insights from Michel de Certeau’s works on personalism, alterity and education. The aim is to add a poorly known voice to the contemporary debate around pedagogy and personalism. De Certeau’s original account of personhood, based on the movement of ‘alteration’ rather than on ‘identity’, is presented as original and useful to enrich the contemporary educational debate. The article firstly analyses two texts where Certeau deals specifically with the role of alterity in educational contexts. The uncanny and ungraspable movement of ‘alteration’ will be shown as fundamental in the person’s formation. Secondly, it will be argued that such account of alterity is rooted in Certeau’s interpretation of the Christian tradition. Finally, it will be maintained the possibility of conceiving education itself as a process of ‘alteration’.

PL

Celem niniejszego artykułu jest rozwinięcie pewnych spostrzeżeń zaczerpniętych z prac Michela de Certeau dotyczących personalizmu, zmienności i edukacji, aby włączyć jego słabo znane stanowisko w bieżącą debatę poświęconą pedagogii i personalizmowi. Obecna w pismach de Certeau oryginalna idea osoby, opierająca się nie na „tożsamości”, a na ruchu „przemiany”, zaprezentowana jest w niniejszym artykule jako innowacyjna i ubogacająca dla bieżącej debaty o edukacji. Na początku przeanalizowane zostają dwa teksty, w których de Certeau poświęca szczególną uwagę roli zmienności w kontekście edukacyjnym. Niesamowity i niepojęty ruch „przemiany” zaprezentowany zostanie jako fundamentalny dla formowania się osoby. W drugiej kolejności wykazane zostanie, że takie podejście do zmienności zakorzenione jest w tym, jak de Certaeu interpretuje chrześcijańską tradycję. Jako ostatnia rozwinięta zostaje możliwość pojmowania samej edukacji jako procesu „przemiany”.

Keywords

EN

Michel de Certeau; alterity; personalism; educational philosophy; post-structuralism

PL

Michel de Certeau; zmienność; personalizm; filozofia edukacji; poststrukturalizm

• Publisher: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
• Journal: Paedagogia Christiana
• Year: 2021
• Volume: 1/47
• Pages: 119-139

Contributors

author

Rovea Federico

• ORCID: 0000-0003-4099-8963
• University of Padua

References

• Barthes, R. (1977). Sade, Fourier, Loyola. La scrittura come eccesso. Torino: Einaudi.
• Barthes, R. (2016). Miti d’oggi. Torino: Einaudi.
• Brammer, M. (1992). Thinking practice: Michel de Certeau and the theorization of mysticism. Diacritics, 22(2), 26–37.
• Buber, M. (2008). I and Thou. Edinburgh: T. & T. Clark.
• Buchanan, I. (2000). Michel de Certeau. Cultural Theorist. London: SAGE Publications.
• Bucher, T. (2018). If…then. Algorithmic power and politics. Oxford: Oxford University Press.
• De Certeau, M. (1979). Ecole et cultures: Deplacer les questions. Université de Genève.
• De Certeau, M. (1987). La faiblesse de Croire. Paris: Seuil.
• De Certeau, M. (1988). The Practice of Everyday Life. Berkeley: University of California Press.
• De Certeau, M. (1992). The Writing of History. New York: Columbia University Press.
• De Certeau, M. (1996). Vocal Utopias: Glossolalias. Representations, 56, 29–47.
• De Certeau, M. (1997a). Culture in the Plural. Minneapolis: Minnesota University Press.
• De Certeau, M. (1997b). The Capture of Speech and Other Political Writings. Minneapolis: Minnesota University Press.
• De Certeau, M. (2005). La scrittura dell’altro. Milano: Raffaello Cortina.
• De Certeau, M. (2006a). La scrittura della storia. Milano: Jaca Book.
• De Certeau, M. (2006b). Storia e Psicoanalisi. Tra scienza e finzione. Torino: Bollati Boringhieri.
• De Certeau, M. (2010). Lo straniero o l’unione nella differenza. Milano: Vita e Pensiero.
• De Certeau, M. & Domenach, J.-M. (2010). Il cristianesimo in frantumi. Cantalupa: Effatà.
• Dosse, F. (2002a). Michel de Certeau: Jalons d’un itinéraire. Espaces Temps, 80, 5–6.
• Dosse, F. (2002b). Michel de Certeau. Le marcheur blessé. Paris: La Découverte.
• Facioni, S. (2019). La parola scissa. Certeau e Barthes interpreti di Ignazio di Loyola. Bollettino Filosofico, 34, 170–178.
• Freire, P. (2005). Pedagogy of the oppressed. Transl. M. Bergman Ramos. New York-London: Continuum.
• Freud, S. (2003). The uncanny. London: Penguin.
• Giles, G. (2014). The Concept of Practice, Enlightenment Rationality and Education: A speculative reading of Michel de Certeau’s TheWriting of History. Educational Philosophy and Theory, 46(3), 255–268.
• Hartch, T. (2015). The prophet of Cuernavaca. Ivan illich and the crisis of the West. New York: Oxford University Press.
• Illich, I. (2009). Descolarizzare la società. Una società senza scuola è possibile? Milano: Mimesis.
• Illich, I. (2013). La convivialità. Milano: Red Edizioni.
• Jacomino, B. (2016). Le pédagogue et la mort: Penser l’éducation avec Michel de Certeau. Le Philosophoire, 45(1), 105–119.
• Maritain, J. (1938). True humanism. New York: Scribner.
• Masschelein, J. & Simons, M. (2013). In defense of the school: A public issue. Leuven: E-ducation, Culture & Society Publishers.
• Milan, G. (2000). Educare all’incontro: La pedagogia di Martin Buber. Roma: Città Nuova.
• Morra, S. (2004). «Pas sans toi». Testo parola e memoria verso una dinamica ecclesiale negli scritti di Michel de Certeau. Roma: Editrice Pontificia Università Gregoriana.
• Pasolini, P. P. (1975). Scritti Corsari. Clea: Mondadori.
• Pinto Minerva, F. & Galelli, R. (2004). Pedagogia e postumano: Ibridazioni identitarie e frontiere del possibile. Roma: Carocci.
• Quirico, M. (2005). La differenza della fede. Singolarità e storicità della forma cristiana nella ricerca di Michel de Certeau. Cantalupa: Effatà.
• Ricoeur, P. (2005). Sé come un altro. Milano: Jaka Book.
• Riggio, G. (2016). Michel De Certeau. Brescia: Morcelliana.
• Ruitenberg, C. W. (2011). The Empty Chair: Education in an Ethic of Hospitality. In R. Kuzman (ed.), Philosophy of Education (pp. 28–36). Urbana: Philosophy of Education Society.
• Séradin, J.-Y. (2016). Penser Avec Michel De Certeau. Une Pédagogie Du Quotidien. Lyon: Chronique Sociale.
• Serres, M. (2015). Thumbelina. The Culture and Technology of Millennials. London-New York: Rowman & Littlefield.
• Snaza, N. et al. (2014). Toward a Posthuman Education. Journal of Curriculum Theorizing, 30(2), 39–55.
• Terdiman, R. (1999). La marginalité de Michel de Certeau. Rue Descartes, 25, 141–158.
• Zoletto, D. (2012). Lo spazio di intervento pedagogico di Michel de Certeau. Paideutika, VII(15), 59–74.

Identifiers

DOI

https://doi.org/10.12775/PCh.2021.006