Dom jako „materia w procesie” w projektach artystycznych i filmowych

• Authors: Radkiewicz Małgorzata

Title variants

EN

Home as a „Matter in Process” in Films and Artistic Projects

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przedstawiona w artykule analiza motywu domu z perspektywy posthumanistycznej pozwala pokazać uwikłanie bohaterów w liczne intra-akcje, które można interpretować w kategoriach realizmu sprawczego zdefiniowanego przez Karen Barad oraz podmiotowości relacyjnej i mikropolityki opisanych przez Rosi Braidotti, odwołującej się w swoich przemyśleniach do Félixa Guattariego i jego idei trzech ekologii: społeczeństwa, środowiska i psyche. Wybór przykładowych projektów artystycznych oraz filmów polskich (Pora umierać, Dzikie róże, Cicha noc) i zagranicznych (Fukushima, moja miłość, Pod wiatr) pozwala pokazać różne poetyki filmowania domu oraz sposoby budowania narracji ukazujących związki bohaterów z materialnością, przyrodą, środowiskiem społecznym i naturalnym.

EN

The text presents an analysis of selected films, both Polish (Pora umierać, Dzikie róże, Cicha noc) and foreign (Grüße aus Fukushima, Con el viento) and artistic projects which address the issue of home in terms of matter/meaning and intra-activities between human and non-human subjects. The methodology of the analysis is based on post-human theories of Karen Barad and her idea of agential realism, and Rosi Braidotti and her concept of a reconfiguration of the post-human subject and of ethical micro policy. There are also some references to Félix Guattari and the idea of multiple ecologies: social, environmental, and mental.

Keywords

PL

posthumanizm; materia; podmiot; ekologia; realizm sprawczy

EN

post-human; matter; subjectivity; ecology; agential realism

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Kwartalnik Filmowy
• Year: 2020
• Issue: 110 Poza człowiekiem
• Pages: 62-78

Contributors

author

Radkiewicz Małgorzata

References

• Barad, K. (2007). Meeting the Universe Halfway: Quantum Physics and the Entanglement of Matter and Meaning. Durham: Duke University.
• Barad, K. (2012). Posthumanistyczna performatywność: ku zrozumieniu, jak materia zaczyna mieć znaczenie (tłum. J. Bednarek). W: A. Gajewska (red.), Teorie wywrotowe. Antologia przekładów (ss. 323-360). Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
• Braidotti, R. (2013). Po człowieku (tłum. J. Bednarek, A. Kowalczyk). Warszawa: PWN. (Publikacja oryginału: 2013).
• Braidotti, R. (2018) Posthumanistyczna podmiotowość relacyjna i polityka afirmatywna (tłum. J. Stępień). Machina Myśli, ss. 1-19. http://machinamysli.org/wp-content/uploads/2019/01/Braidotti_Podmiotowo%C5%9B%C4%87-relacyjna.pdf
• Guattari, F. (1995). Chaosmosis: An Ethico-Aesthetic Paradigm (tłum. P. Bains, J. Pefanis). Bloomington: Indiana University Press. (Publikacja oryginału: 1992).