Dominacja paradygmatów czy też wyjaśnień komplementarnych w okresie zmiany społecznej?

• Authors: Andrzej Radziewicz-Winnicki

Title variants

EN

Domination of Paradigms or Complimentary Explanations in The Era of Social Change?

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Społeczne paradygmaty egzystują – w tradycji nauk społecznych jako wąskie teoretyczne oraz badawcze pola, w nadziei i aspiracjami, iż rozszerzą/poszerzą własny pierwotny zasięg prowadzący ku naukowemu poznaniu. Autor w niniejszym artykule analizuje naturę paradygmatów oraz ich przydatność w okresie zmiany społecznej. W końcowej części, Autor dochodzi do przekonania, że w miejsce stosowania tradycyjnych paradygmatów badacze nauk społecznych powinni również używać wyjaśnień komplementarnych.

EN

Social paradigms exists, in the tradition of social sciences, as narrow theoretical and research fields, but they hope to expand beyond their original scope leading to scientific recognition. The author analyzes the nature of paradigms and their usefulness in the era of social change. In final part of the article, the author comes to the conclusion that social sciences researchers should use complimentary explanations instead of applying traditional paradigms.

Keywords

EN

Social paradigm; Social change; Complimentary explanations

• Publisher: Lubuskie Towarzystwo Naukowe
• Journal: Rocznik Lubuski
• Year: 2012
• Volume: 38
• Issue: 2
• Pages: 31-46

Contributors

author

Andrzej Radziewicz-Winnicki

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Amsterdamski S. (1971), Nauka jako przedmiot humanistycznej refleksji, „Studia Socjologiczne”, nr 2, s. 36.
• Amsterdamski S. (1999), Nauka, [w:] Encyklopedia Socjologii, t. II, Oficyna Naukowa, Warszawa, s. 296.
• Gliński P. (2011), Społeczeństwo i socjologia 2010. Przemówienie Przewodniczącego PTS na sesji inauguracyjnej XIV ogólnopolskiego zjazdu socjologicznego w Krakowie (8-11 września 2010), [w:] „Informacja bieżąca PTS”, nr 91, Warszawa.
• Gumuła W. (2002), Transformacja ustrojowa, [w:] Encyklopedia Socjologii, t. IV, Oficyna Naukowa, Warszawa.
• Idzikowski B., Narkiewicz-Niedbalec E., Zielińska M., Papiór E., (RED.) (2003), Młodzież polska w nowym ładzie społecznym, Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Gora.
• Idzikowski B. (2007), Ciągłość i zmiana profilu zielonogórskich instytucji kultury, „Rocznik Lubuski”, nr 33, Zielona Góra.
• Kaleta A. (1992), W poszukiwaniu nowych paradygmatów rozwoju wsi, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
• Kleszcz R. (1992), Metodologia, filozofia, racjonalność, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
• Kowalewska S. (1981), Wstęp, [w:] Społeczne wartości nauki, red. S. Kowalewska, PWN, Warszawa.
• Kowalski M., Falcman D. (2010), Świadomość aksjologiczna i podmiotowość etyczna. Analizy i impresje, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
• Krzysztoszek K. (2011),W stronę maszyn społecznych. Jaka będzie socjologia której nie znamy?, „Studia Socjologiczne”, nr 2.
• Kuhn T. (1968), Struktura rewolucji naukowych, PWN, Warszawa.
• Lewowicki T. (2007), O tożsamości, kondycji i powinnościach pedagogiki, Instytut Technologii Eksploatacji PJB, Warszawa-Radom.
• Miłkowska, Olszak-Krzyżanowska B., (RED.) (2008), Teraźniejszość i przyszłość osób niepełnosprawnych w kontekście społecznych zmian, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
• Narkiewicz-Niedbalec E. (2007), Oferta edukacyjna dla młodzieży w województwie Lubuskim, „Rocznik Lubuski”, nr 33, Zielona Góra.
• Nowosad I. (2011), O zmianie paradygmatu szkolnictwa, „Edukacja”, nr 1.
• Nowak S. (1970), Metodologia badań socjologicznych, PWN, Warszawa.
• Olechnicki K., Załęcki P. (1997), Słownik socjologiczny,Wyd. Grafitti, s. 150, Toruń.
• Osmańska-Furmanek W. (2011), Dylematy i rozterki uniwersytetu na rozdrożu, „Edukacja”, nr 1.
• Osmańska-Furmanek W., Furmanek M. (2006), Pedagogika mediów, [w:] Pedagogika. Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej, red. B. Śliwerski, t. III, GWP, Gdańsk.
• Paluch A. K. (1973), O pojęciu struktury w naukach społecznych. Propozycja Claude Levi-Straussa, „Studia Socjologiczne”, nr 3.
• Radziewicz-Winnicki A. (2004), Społeczeństwo w trakcie zmiany, GWP, Gdańsk.
• Radziewicz-Winnicki A. (2008), Pedagogika społeczna, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• Radziewicz-Winnicki A. (2011), Konteksty oraz możliwości zastosowania synthetic metodology we współczesnej pedagogice społecznej (żywiołowość versus laboratyzacja świata i planowanie społeczne), [w:] Edukacja społeczna wobec problemów współczesnego człowieka i społeczeństwa, red. J. Piekarski, T. Pilch, W. Theiss, D. Urbaniak-Zając, Wydawnictwo Uniwersytetu Łodźkiego, Łodź.
• Szacka B. (2003), Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, s. 21, Warszawa.
• Szacki J. (2007), Socjologia jak wieża Babel, „Studia Socjologiczne”, nr 1.
• Siegień A. J. (2005), Paradygmat, [w:] Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku, t. IV, Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa.
• Śliwerski B. (2011), Podstawowe prawidłowości pedagogiki. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo APS im. M. Grzegorzewskiej, Warszawa.
• Tarkowska E. (1993), Zmieniająca się rzeczywistość społeczna jako szczególna sytuacja badawcza, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
• Tarkowska E. (1998), Czas społeczny, [w:] Encyklopedia Socjologii, t. I, Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
• Wejland A. P. (2004), Jak żegnać lokalne paradygmaty. O metodologii wywiadu i naukowych wspólnotach dyskursu „Kultura i Społeczeństwo”, nr 1.
• Wolański J. (1992), Racjonalność jako modalność, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
• Wołk Z. (2007), Funkcjonowanie Uniwersytetu w środowisku Zielonej Góry, „Rocznik Lubuski”, nr 33, Zielona Góra.
• Wołk Z. (2011), Global and local changes on the modern Labour Market, Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra.