Możliwości pracy z osobami wykluczonymi społecznie w inkluzyjno-katalaktycznym modelu w procesie reintegracji społecznej

• Authors: Anna Kieszkowska

Title variants

EN

Possibilities for people with social disabilities

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Za zintegrowany można uznać ten system społeczny, w którym cele wyznaczane przez daną kulturę są w pełni akceptowane przez jednostki i osiągane za pomocą społecznie uznanych, zinstytucjonalizowanych środków z uwzględnieniem pracy określonych grup specjalistów. Wysoki poziom integracji społecznej charakteryzuje się intensywnością kontaktów między członkami danej zbiorowości, układem trwałych więzi społecznych spajających jednostki i grupy oraz ukształtowaną świadomością identyfikacji i łączności między nimi. Programy profilaktyczne, readaptacyjne, reintegracyjne lub doskonalące funkcjonowanie systemu społecznego dla określonej grupy czy środowiska społecznego powinny wychodzić od najniższego poziomu, czyli konkretnych osób uwikłanych w problemy społeczne i społeczeństwa, aby zmienić ich sposób myślenia i wartościowania, wzajemnego funkcjonowania i uczestnictwa w danym systemie. Przekształcenie sposobów działania jednostki lub grupy może wynikać z przemiany wewnętrznej lub oznaczać zewnętrzne dostosowanie się do zmienionych warunków działania, nie naruszając w istotny sposób dotychczasowego kształtu struktury wewnętrznej podmiotu. Obie możliwości, tzn. zmiana zachowania wynikająca ze zmiany wartości i poglądów oraz instrumentalna zmiana zachowań przy utrzymaniu dotychczasowych wartości i przekonań, wyznaczają dwa krańce kontinuum adaptacji społecznej, w tym również readaptacji społecznej jako ponownego przystosowania jednostki będącej w izolacji do pełnego samodzielnego, aktywnego i wartościowego życia według warunków i zasad społeczno-moralnych panujących w środowisku lokalnym. Działania reintegracyjne, w tym również samopomocowe, mają na celu odbudowanie i podtrzymywanie umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej i przyjęciu nowych, akceptowanych ról społecznych w miejscu pracy, zamieszkania lub pobytu na zasadzie wymiany dóbr materialnych i niematerialnych. Wymiana społeczna oparta na odpowiedzialności za drugiego człowieka, zaufaniu, prawie do wyboru i zaciągania zobowiązań stanowi szansę dla wykluczonych społecznie w odnajdywaniu własnych zasobów i potencjałów w warunkach środowiska otwartego. W myśl catallaxy bycie członkiem społeczeństwa oznacza nie tylko ekonomiczną wymianę poprzez wytwarzanie określonych dóbr, ale także przyjmowanie do społeczności jako pełnoprawnego obywatela i podejmowanie ważnych i odpowiedzialnych zadań w społeczności.

EN

Entering re-adaptation programs until recently aroused some concerns and lack of skills of their implementation, which after some time, at least in the belief that prison staff raises greater understanding and motivation to implement. It is likely that in the near future, those who are excluded, and returning to society, they can have a sense of freedom, the responsibility for their actions. Prevention programs, readaptation, reintegration or improving the functioning of the social system for a specific group or social environment should Reaching-you generously from the lowest level, or individuals involved in social issues and society to change their way of thinking and evaluating, mutual functioning and participation in a given system. The transformation of modes of action of individuals or groups may result from the transformation of the inner or outer mean to adapt to changing conditions without affecting significantly the current shape of the internal structure of the entity. Both options, ie. Change in behavior resulting from changes in the values and beliefs and the instrumental behavior change while maintaining the existing values and provi-Konan nominate two ends of a continuum of social adaptation, including social reintegration as a readjustment in the entity being in isolation to fully autonomous, active and valuable life according to the terms and conditions of socio-moral prevailing in the local environment. Reintegration activities, including self-help, they have to build and maintain skills for participation in the local community and the adoption of new acceptable social roles in the workplace, residence or domicile in an exchange of tangible and intangible. Exchange-based social responsibility for another human being, trust, the right to choose and commit represents an opportunity for socially excluded people in finding their own resources and potentials within the open environmental conditions. In thought catalaxy being a member of society means not only economic exchange through the production of certain goods, but also accepting the community as a full citizen and make important and responsible tasks in the community.

Keywords

PL

wyrównywanie szans; wymiana społeczna – katalaktyka; reintegracja społeczna; inkluzja społeczna; koncepcja reorganizacji społecznej

EN

equal opportunities; social exchange – catalysis; social reintegration; social inclusion; the concept of social reorganization

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
• Journal: Roczniki Pedagogiczne
• Year: 2019
• Volume: 11(47)
• Issue: Numer specjalny
• Pages: 229-256

Contributors

author

Anna Kieszkowska

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego

References

• Ambrozik, W. (2007). Readaptacja społeczna i reorganizacja środowisk lokalnych jako warunek skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych. W: B. Urban, J.M. Stanik (red.), Resocjalizacja. Teoria i praktyka pedagogiczna (t. 2). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Ambrozik, W. (2010). Reorganizacja społeczności lokalnej a reintegracja społeczna byłych przestępców. W: A. Kieszkowska (red.), Tożsamość osobowa dewiantów a ich reintegracja społeczna (cz. 1). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Bałandynowicz, A. (2011). Reintegracja społeczna skazanych. Paradygmat tożsamości osobowej, społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej. Resocjalizacja Polska, 2, 25-52.
• Benson, M.L. (2001). Crime and the Life Course. In introduction. Cincinnati, OH: University of Cincinnati.
• Czapów, Cz. (1978). Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki. Warszawa: PWN.
• Czapska, J. (1999). Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych. Możliwości i granice. W: J. Czapska, W. Krupiarz (red.), Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych. Warszawa: Instytut Spraw Publicznych.
• Dybalska, I. (2000). Pomoc skazanym w reintegracji ze środowiskiem otwartym w polskim systemie penitencjarnym. Stan aktualny – regulacje prawne i praktyka. W: J. Górniewicz, H. Kędzierska (red.), Systemowa pomoc rodzinie w procesie resocjalizacji i readaptacji społecznej. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.
• Dykcik, W. (2001). Problemy autonomii integracji społecznej i normalizacji osób niepełnosprawnych w środowisku. W: W. Dykcik (red.), Pedagogika specjalna. Poznań: Wydawnictwo UAM.
• Farrington, D.P. (1992). Explaining the Beginning, Progress and Ending of Antisocial Behavior from Birth to Adulthood. W: J. McCord (red.), Facts and Forecast. London: New Bronswick.
• Grotowska-Leder, J., Faliszek, K. (2005). Ekskluzja i inkluzja – dwie strony tego samego problemu? Diagnoza – uwarunkowania – kierunki działań. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne Akapit.
• Grzegorczyk, A. (1979). Filozofia czasu próby. Paris: Éditions du Dialoque.
• Hulek, A. (red.) (1992). Świat ludziom niepełnosprawnym. Międzynarodowy Rok (1981) i Dekada Narodów Zjednoczonych (1983-1992) Inwalidów i Osób Niepełnosprawnych. Warszawa: Polskie Towarzystwo Walki z Kalectwem.
• Hurrelmann, K. (1994). Struktura społeczna a rozwój osobowości. Wprowadzenie do teorii socjalizacji. Poznań: Wydawnictwo UAM.
• Kieszkowska, A. (2011). Tożsamość i podmiotowość jednostki w procesie reintegracji społecznej. W: A. Kieszkowska (red.), Tożsamość osobowa dewiantów a ich reintegracja społeczna (cz. 1). Kraków: Oficyna Wydawnicza ,,Impuls”.
• Kieszkowska, A. (2012). Inkluzyjno-katalaktyczny model reintegracji społecznej skazanych. Konteksty resocjalizacyjne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
• Konopczyński, M. (2006). Metody twórczej resocjalizacji. Teoria i praktyka wychowawcza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Kowalski, S. (1977). Przedmowa. W: J. Włodarek (red.), System wychowawczy zakładu poprawczego. Socjologiczne studium instytucji resocjalizacyjnej. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze.
• Landecker, W.S., Werner, S. (1951). Types of Integration and Their Measurement. American Journal of Sociology, 56 (4), 332-340.
• Machel, H. (2004). Resocjalizacja penitencjarna. Współczesny casus polski. W: K. Indecki (red.), Aktualne problemy prawa karnego, kryminologii i penitencjarystki. Księga ofiarowana prof. S. Lelentalowi w 45. roku pracy naukowej i dydaktycznej (s. 241-242). Łódź: Wydawnictwo UŁ.
• Matysiak-Błaszczyk, A. (2003). Readaptacja i reintegracja społeczna opuszczających zakłady karne. W: K. Marzec-Holka (red.), Pomoc społeczna. Teoria i praktyka. Bydgoszcz: Wydawnictwo AB im. K. Wielkiego.
• Modrzewski, J. (2004). Socjalizacja i uczestnictwo społeczne. Studium socjopedagogiczne. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Pytka, L. (2012). Readaptacja jako element polityki reintegracji społecznej. W: L. Pytka, B.M. Nowak (red.), Problemy współczesnej resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Pedagogium.
• Rylke, H. (2002). Systemowe podejście do profilaktyki. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 5, 3-8.
• Shneider, H.J. (1997-1998). Przyczyny przestępczości. Nowe aspekty międzynarodowej dyskusji o teoriach kryminologicznych. Archiwum Kryminologii, 23-24, 13-44.
• Sikora, S., Gruca, R. (2009). Osadzony. Poznań: Wydawnictwo Albatros.
• Szatur-Jaworska, B. (2005). Diagnozowanie w polityce społecznej. Materiały do studiowania. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR.
• Urban, B. (2004). Wzmacnianie procesu destygmatyzacji eks-dewianta jako warunek readaptacji społecznej. Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych, 57, 145-155.
• Wnuk-Lipiński, E. (2005). Socjologia życia społecznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

Identifiers

DOI

10.18290/rped.2019.11s-15